اشتیاق حضور در دولت امام عصر(عج) در فرازی از زیارتنامه حضرت معصومه

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا،‌ زیارتنامه‌ها یکی از مهم‌ترین منابع برای دستیابی به فضایلاهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) و نیز برخی شیعیان این بزرگواران است. البته لازمه آن، اطمینان از صدور متن زیارتنامه از ناحیه معصومین(ع) است که در اصطلاح به آن زیارتنامه مأثوره «اثر روایی» گفته می‌شود. 

زیارتنامه حضرت معصومه(س) از جمله زیارتنامه‌هایی است که از سوی برادر بزرگوار ایشان یعنی امام رضا(ع) نقل شده است؛ لذا می‌توان نسبت به معارفی که در متن زیارت بیان شده، اطمینان حاصل کرد. به مناسبت ایام ولادت این بانوی گرامی اسلام گذری بر فضایل حضرت در زیارتنامه منسوب به ایشان خواهیم داشت. 

در بخش‌هایی از این زیارتنامه پس از ادای سلام بر آن بانوی بزرگوار،‌ می‌خوانیم: «أَسْئَلُ الله أَنْ یُر ِیَنا فیکُمُ السُّروُرَ وَ الْفَرَجَ وَ أَنْ یَجْمَعَنا وَ إِیّاکُمْ فى زُمْرَة ِ جَدِّکُمْ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْه ِ وَ آلِه ِ، وَ أَنْ لا یَسْلُبَنا مَعْرفَتَکُمْ، إِنَّهُ وَلِىِّ قَدیرٌ؛ از خداوند مى‎خواهم که سرور و فرج شما را به ما بنمایاند، ما و شما را در زمره جدّ بزرگوارتان حضرت محمّد ـ که درود خدا بر او و آلش باد ـ گرد آورد، و معرفت شما را از ما نگیرد که او صاحب اختیار و مقتدر است»

این فراز از زیارتنامه شامل سه بخش است: در بخش اول می‌خوانیم «مى‎خواهم که سرور و فرج شما را به ما بنمایاند؛ أَسْئَلُ الله أَنْ یُر ِیَنا فیکُمُ السُّروُرَ وَ الْفَرَجَ »، دوم اینکه «ما و شما را در زمره جدّ بزرگوارتان حضرت محمّد ـ که درود خدا بر او و آلش باد ـ گرد آورد؛ وَ إِیّاکُمْ فى زُمْرَة ِ جَدِّکُمْ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْه ِ وَ آلِه» و سوم اینکه  «و معرفت شما را از ما نگیرد؛ أَنْ لا یَسْلُبَنا مَعْرفَتَکُمْ».

به نظر می‌رسد در فراز اول آنجا که خطاب به حضرت معصومه(س) و از زبان امام رضا، از خداوند می‌خواهیم سرور و گشایش‌شان را به ما بنمایاند، اشاره به دورانی دارد که حکومت مطلق از آن خلفای الهی یعنی اهل‌بیت(ع) است که اشاره به زمان ظهور حضرت مهدی(عج) دارد؛ چرا که سرور، فرج و گشایش تام و کمال اهل‌بیت(ع) در عصر ظهور واقع می‌شود؛ همان دورانی که خداوند وعده آن را به صالحان و مستضعفان عالم داده است. در یکی از ادعیه مأثور می‌خوانیم: «اللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَ وَلِیِّکَ وَ ابْنَ وَلِیِّکَ وَ اجْعَلْ فَرَجَنَا مَعَ فَرَجِهِمْ؛ خدایا در فرج ولی خودت و فرزند ولی‌ات تعجیل کن و فرج و گشایش ما را همراه فرج آن‌ها قرار بده». (کامل الزیارات، النص، ص313)

یا در روایتی جابر جعفى می‌گوید به امام محمد باقر (ع) عرض کردم فرج شما کى خواهد بود؟ فرمود: هیهات، هیهات، فرج ما تحقق نمى‌‏پذیرد مگر این که شما غربال شوید، باز هم غربال شوید، باز هم غربال شوید، این را سه بار فرمود تا آنجا که آلودگى برطرف شود و پاک بماند؛ «هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ لَا یَکُونُ فَرَجُنَا حَتَّى تُغَرْبَلُوا ثُمَّ تُغَرْبَلُوا ثُمَّ تُغَرْبَلُوا یَقُولُهَا ثَلَاثاً حَتَّى یَذْهَبَ الْکَدِرُ وَ یَبْقَى الصَّفْوُ.» (الغیبة (للطوسی)/ کتاب الغیبة للحجة، النص، ص339)

نکته قابل توجه این است که این جمله را خطاب به حضرت معصومه(س) می‌گوییم یعنی در واقع این بانوی بزرگوار را جزوی از اهل‌بیت عصمت و طهارت معرفی می‌کنیم و این خود مقامی والاست. همان گونه که فرمودند «سَلْمَانُ‏ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْت‏»؛ لذا این مقام «مِنیّت» ارتباطی به روابط خویشاوندی ندارد بلکه بستگی به مقامات معنوی افراد دارد چه اینکه بودند فرزندانی از اهل‌بیت(ع) که مسیر ضلالت و انحراف را پیش گرفتند و عاقبت‌شان ختم به خیر نشد.

انتهای‌پیام/