مهران نائل: سریال‌های دقیقه نودی دلچسب نیستند/ من به روش‌های غیرهنری بازیگر نشدم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، وقتی «کیمیا و خاک» و «اتوبوس شب» را بازی می‌کرد هنوز در تلویزیون به قامت همان اپیزودهای «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» شناخته شده بود. با اینکه «در مسیر زاینده‌رود»، «گل‌های گرمسیری»، «عملیات 125» و «دولت مخفی» را هم بازی کرده بود. اما «شهرزاد» حسن فتحی، «بچه مهندس»، «دلدار» و «خانواده دکتر ماهان» بیش از پیش او را به مخاطبین تلویزیون شناساند. البته که مهران نائل در کنار نمایش‌های تئاتری که روی صحنه رفته، دو تله تئاتر «سه پاس» و «خانم سویج عجیب» را هم در کارنامه خود دارد.

نائل درباره موثر بودن در ایفای نقش‌های فرعی به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: تأثیرگذار بودن اول به انتخاب خود بازیگر برمی‌گردد؛ اینکه چه چیزی را انتخاب کند و با چه خلاقیت و هنرمندی آن نقش به منصه ظهور برسد. من در «دلدار» قرار نبود کامیار را بازی کنم؛ ابتدا نقش دیگری پیشنهاد شد و با اصرار زیاد این نقش را بازی کردم. چون هم پیش‌برنده بود و حجم آن هم در ادامه بیشتر شد. من برای ایفای نقش چه فرعی و چه اصلی همیشه تلاش می‌کنم؛ سعی دارم یک چیزی به کاراکترم اضافه شود؛ اگر هم نقش چندان موثر نیست هم این اتفاق برایش بیفتد و دیده شود.

وی افزود: کسانی با روش‌های دیگری وارد سینما می‌شوند و نقش می‌گیرند نمی‌دانم روش‌شان درست است یا غلط و می‌توانند بمانند یا نه! اما این را می‌دانم که خودم با دست و پا زدن هنوز دارم کار می‌کنم و واقعا هم هنوز اجساس ثبات ندارم که جا پای محکمی دارم؛ از این که بر روی نقشی که به من پیشنهاد می‌شود با تمام قوا تلاش می‌کنم به بهترین شکل ممکن ایفا شود و مخاطب هم از آن لذت ببرد.

بازیگر سریال «دولت مخفی» با اشاره به اینکه بازیگری یک هدف نیست راه است، خاطرنشان کرد: مهم پشتکار بازیگران است و تئاتری بودن و غیرتئاتری بودن مهم نیست. بازیگری یک راهی است که باید با پشتکار و اراده، هر روز برای بهتر شدن در آن گام برداشت. البته کسی که روی صحنه تئاتر قدم برمی‌دارد آن راه را بهتر و با علم و دانش بیشتر جلو می‌رود. به عبارت بهتر آگاهانه‌تر راه بازیگری را طی می‌کند و در ادامه می‌تواند به فکر صیقل دادن این راه و مسیر باشد که ابعاد بازیگری را وسعت دهد و در واقع زوایای استعداد و هنرمندی‌اش را به رخِ مخاطب بکشد.

وی در پاسخ به این سوال که مشکل تلویزیون در سریال‌سازی چیست که برخی از آن‌ها نمی‌توانند همچون گذشته حسّ دلچسبی را به مخاطب منتقل کنند، تصریح کرد: به نظر می‌رسد باید برای سریال‌ها بیشتر وقت گذاشت تا با بهترین پرداخت آماده پخش شوند. وقتی پیش‌تولید یک سریال کوتاه‌مدت باشد، یک سریال در جریان تولید، فیلمنامه‌اش آماده شود و یا شب قبل یک سکانس، هنوز بازیگرش مشخص نشده؛ همه این‌ها جملگی کارهای دقیقه نودی است و کیفیت کار را پایین می‌آورد. البته شاید این مدل کار هم ویژگی‌های خود را داشته باشد اما اصلی‌ترین موضوع در ساخت یک اثر فیلمنامه آن است که اگر خیلی به آن پرداخته نشود، کیفیت سریال پایین می‌آید.

نائل درباره نقش‌ها و ژانرهایی که دوست دارد تجربه کند، افزود: من شخصیت کامیار «دلدار» را دوست داشتم و در تئاتر هم نقش‌های خوبی بازی کردم. اما هنوز در سینما و تلویزیون نقش کمدی را تجربه نکردم. دوست دارم با پیشینه طنازی‌هایی که روی صحنه تئاتر داشتم جایگاه مناسب تصویری در قالب سینما و تلویزیون هم برایم اتفاق بیفتد. من سروش صحخت را خیلی دوست دارم و با حمید نعمت‌الله واقعاً دوست دارم کار کنم. جالب است بدانید اتفاقا گزینه سروش صحت برای نقش اول در «لیسانسه‌ها» بودم، ولی نشد.

وی در خصوص ساخت دوباره «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد»،‌ گفت: مجموعه اپیزودیک «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» کار خوب و پسندیده‌ای بود و ادامه‌اش لازم است ولی اگر به وادی تکرار نیفتد. ابتدای کار فیلمنامه‌های خوب و قصه‌های جذابی روایت شد اما اگر فقط به ایده‌پردازی بسنده شود و از فیلمنامه و شخصیت‌پردازی و تنوع در روایت‌ها غافل شویم، کار خوبی از آب درنمی‌آید. چرا که همیشه سوژه‌‎ها یکسان هستند و باید در پرداخت متفاوت عمل کنیم.

انتهای پیام/