راهپیمایی بازگشت؛آغاز و اهداف و دستاوردهای آن

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، می‌توان گفت که کنفرانس بحرین درواقع به عنوان مرحله نخست از معامله فروش فلسطین است، اما اگر به صورت دقیق بررسی کنیم، مرحله سیاسی این معامله از مدت‌ها قبل آغاز شده بود.

آمریکا ابتدا با به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و سپس با حمایت از اشتغال آوارگان فلسطینی در کشورهای دیگر به عنوان مقدمه‌ای برای پایان دادن به مسئله آوارگان و نیز به رسمیت شناختن الحاق جولان به رژیم اشغالگر، مقدمات شهرک‌سازی های جدید در کرانه باختری اشغالی را فراهم کرد.

 تلاش‌های آمریکا در راستای حذف مسئله فلسطین، هم اکنون به طرح های اقتصادی کشیده شده است. اما نکته مهم این است که رژیم صهیونیستی قصد دارد تا اشغالگری خود را قانونی و شرعی جلوه دهد؛ به این صورت که می خواهد وانمود کند که مشکل مردم فلسطین، اشغال سرزمینشان نیست بلکه مشکلات و محرومیت های اقتصادی است که ساکنان کرانه باختری و نوار غزه از آن رنج می برند.

بنابراین کنفرانس منامه با ماهیت معامله قرن حامل پیامی برای مردم فلسطین تحت عنوان مسائل اقتصادی و معیشتی بود. آنها به مردم فلسطین اعلام کردند که هدفشان بالابردن سطح زندگی فلسطینیان در سایه ادامه اشغالگری با عنوان صلح اقتصادی است. در مقابل، مردم فلسطین باید این اشغالگری را پذیرفته و از سرزمین و حقوق قانونی خود بگذرند.

رژیم صهیونیستی از گذشته تحرکاتی برای اجرای پروژه یهودی سازی فلسطین از طریق اخراج مردم این کشور از سرزمینشان با حمایت های غربی و بین المللی و در سایه خیانت اعراب و تنها گذاشتن فلسطینیان انجام داده است.

پس از سلسله ای از تحولات، اکنون پروژه یهودی سازی فلسطین با طرح های دونالد ترامپ در حال تکمیل شدن است؛ اما این بار از طریق یک رشوه بزرگ اقتصادی که بخش عمده آن را باید کشورهای حاشیه خلیج فارس بپردازند. کنفرانس معامله قرن پس از اجرای اشغالگری در سطوح سیاسی و امنیتی و شهرک سازی و همراه با تحولات منطقه ای و بین المللی (آمریکایی)، از معادله زمین دربرابر صلح به معادله رفاه دربرابر امنیت رسید. شبکه 12 عبری زبان اعلام کرد که ایجاد صلح و رسیدن به معامله قرن تنها با حضور صهیونیست ها و آمریکایی ها امکان پذیر نیست؛ بلکه مردم فلسطین نیز باید همکاری کنند.

بررسی تحولات مرتبط با راهپیمایی بازگشت در فلسطین و پیامدهای مربوط به آن

• آغاز تحرکات

از تاریخ 30 مارس 2018 مردم فلسطین تظاهرات مکرری در چارچوب راهپیمایی های بازگشت و به منظور شکست محاصره نوار غزه از سال 2006 و تثبیت حقوق آوارگان در بازگشت به کشورشان که بیش از هفتاد سال قبل از آن رانده شده اند، ترتیب می دهند. البته این تظاهرات همیشه با کشتار و تجاوزات نیروهای رژیم اشغالگر همراه است.

اشکال مختلف درگیری ها

1- در نوار غزه

مشکل محاصره غزه یکی از نگران کننده ترین مشکلات رژیم اشغالگر در سایه تحرکات پی در پی و اشکال مختلف مقاومت مردمی است که گاهی در قالب راهپیمایی های بازگشت و گاهی به صورت پرتاب موشک بر شهرک های صهیونیستی خود را نشان می دهد. اخیرا پیشرفت های مقاومت و موشک های آن و درگیری با غزه منجر به کشمکش و درگیری های داخلی در رژیم صهیونیستی درباره چگونگی برخورد با مسئله نوار غزه شده که چگونه می توانند توانایی بازدارندگی رژیم صهیونیستی را که در سال های اخیر از دست رفته بازگردانند.

2-در کرانه باختری

قیام خاموش در کرانه باختری، این جمله توصیف شرایط مقابله و عملیات های مکرر مردم فلسطین در کرانه باختری ضد رژیم اشغالگر و شهرک سازی های آن است. در این منطقه جوانان فلسطینی اقدامات منفردانه ای ضد نیروهای رژیم اشغالگر انجام داده و همواره خسارت هایی به آنها وارد می سازند. در مقابل رژیم اشغالگر نیز با اقداماتی همچون حملات و دستگیری ها و مصادره زمین ها ضد مردم این منطقه به آنها پاسخ می دهند. مردم فلسطین در این منطقه همواره دربابر جنایت های صهیونیست ها متحد هستند. لازم به ذکر است که رژیم صهیونیستی می ترسد که این عملیات های منفردانه تکرار شود؛ به همین علت روند خشونت ها را ضد فلسطینیان این منطقه افزایش می دهد. رژیم صهیونیستی این طرح را با هجوم به منازل خانواده این افراد و دستگیری آنها و گاهی نیز با تبعید آنها به نوار غزه انجام می دهد. اما به هرحال این اقدامات نمی تواند جلوی تحرکات قهرمانانه جوانان این منطقه را بگیرد.

• پیشرفت حوادث و واکنش ها

در 30 مارس 2018 مردم فلسطین به مناسبت چهل و دومین سالگرد روز سرزمین فلسطین راهپیمایی های در مناطق مختلف کشور خود به راه انداختند. در پی این راهپیمایی ها ارتش اشغالگر صهیونیستی 16 فلسطینی را به شهادت رسانده و به روی مردمی که در نوار غزه مشغول تظاهرات بودند آتش گشودند. این تظاهرات ها در چارچوب تحرکات صلح آمیز مردم فلسطین از روز جمعه 30 مارس 2018 آغاز و تا 15 مه 2018 یعنی سالگرد روز نکبت ادامه یافت.

در 6 نوامبر یعنی جمعه بعدی همان روز مردم فلسطین در نوار غزه بار دیگر تظاهرات کردند و در این تظاهرات نیز 10 فلسطینی شهید و هزاران نفر زخمی شدند.

در 28 ژوئیه 2018 ده ها هزار نفر از مردم فلسطین در 27 تظاهرات بزرگ بازگشت شرکت کرده و نام جمعه انتفاضه الاقصی را به آن اطلاق کردند. طبق گزارش های شاهدان عینی این تظاهرات، تظاهرات کنندگان فلسطینی به دیوارهای امنیتی در مناطق مختلف در مرزهای شرقی نوار غزه حمله و دو هواپیمای بدون سرنشین رژیم اشغالگر را منهدم کردند. نیروهای اشغالگر نیز با تیراندازهای خود به طور مستقیم مردم را هدف گرفتند که نتیجه آن شهادت 7 فلسطینی از جمله چند کودک و زخمی شدن 506 به ضرب گلوله و بمب های گاز بود.

در مقابل، ابومازن رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین اعلام کرد که به مدت سه روز پرچم های عزا و سوگواری به احترام روح این شهدا برافراشته کنند.رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین همچنین تاکید کرد که ایالات متحده دیگر واسطه روند صلح میان فلسطین و رژیم اشغالگر صهیونیستی نیست. وی هم چنین اظهار کرد که رژیم صهیونیستی در کرانه باختری و غزه سلاخ خانه به راه انداخته است.

از طرف دیگر ژان ایو لودریان وزیر خارجه فرانسه از نیروهای اشغالگر خواست تا بعد از به شهادت رساندن بیش از 40 فلسطینی نفس خود را نگه دارند و نیز تصمیم ایالات متحده مبنی بر انتقال سفارتش به قدس را به منزله تمسخر قانون بین الملل در نظر گرفت.

• واکنش های رژیم صهیونیستی

آویگدور لیبرمن وزیر جنگ اسبق ارتش دشمن صهیونیستی، شرکت کنندگان در راهپیمایی های بازگشت را تهدید کرد. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی نیز نیروهایی را که عملیات های کشتار ضد تظاهرات کنندگان فلسطین یدر مرزهای نوار غزه انجام داده بودند تشویق کرد.

طبق گزارش شبکه 10 عبری زبان، نیروهای رژیم صهیونیستی در برابر پرتاب موشک ها از نوار غزه، گنبدهای آهنین در مناطق نوار غزه مستقرکردند.

اما در سطح شورای امنیت، کویت که در حال حاضر ریاست شورای امنیت را به عهده دارد، خواستار برگزاری یک جلسه بسته به منظور بحث درباره شرایط نوارغزه شد. نماینده کویتی طی یک بیانیه مطبوعاتی از کشورهای عضو خواست تا رژیم صهیونیستی را به توقف تجاوزات ضد ملت فلسطین بخوانند. اما پس از اعتراضات آمریکا، شورای امنیت نتوانست به یک توافق جهت صدور بیانیه ای در رابطه با جنایت های رژیم صهیونیستی برسد.

• واکنش های داخلی و عربی و جهانی

الف- واکنش های داخلی

ابومازن : رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، رژیم اشغالگر را مسئول خون شهدایی که توسط نیروهای صهیونیستی به شهادت رسیدند دانست. وی از سازمان ملل خواست تا در رابطه با حمایت از ملت فلسطین در برابر این تجاوزات روزانه و مستمر اقدام فوری انجام دهد.

-اقدامات داخلی فلسطینیان: مردم فلسطین تاکید کردند که این تجاوزات رژیم اشغالگر به کارنامه سیاه آنان در جنایت هایی که ضد ملت فلسطین مرتکب می شوند اضافه شد و باید هرچه سریعتر ژنرال ها و فرمانده های ارتش اشغالگر در دادگاه های بین المللی محاکمه شوند.

ب- واکنش کشورهای عربی

-کویت: منصور عتیبی از مقامات کویت اظهار داشت کشورش به شدت این تجاوزات رژیم صهیونیستی را محکوم می کند. کویت همچنین از شورای امنیت خواست تا جلوی تجاوزات رژیم اشغالگر را گرفته و از مردم فلسطین حمایت کند.

-اردن: ایمن صفدی وزیر خارجه اردن تجاوزات رژیم صهیونیستی در نوار غزه را محکوم کرد و رژیم اشغالگر را مسئول نقض حقوق قانونی مردم فلسطین که قاون بین المللی برای آنها وضع کرده دانست و هشدار داد که کل منطقه در خطر است.

-مغرب : وزارت امور خارجه و همکاری مغرب اقدام نیروهای اشغالگر در پرتاب آتش به روی تظاهرات کنندگان فلسطینی در تظاهرات صلح آمیز را محکوم کرد.

-عراق: عراق نیز استفاده نیروهای اشغالگر از گلوله های جنگی در مقابله با تظاهرات های صلح آمیز در نوار غزه را محکوم و بر حمایت از ملت فلسطین برای برپایی یک دولت مستقل با پایتخت قدس تاکید کرد.

-مصر: مصر خشونت و تجاوز نیروهای اشغالگر ضد غیرنظامیان در سرزمین های اشغالی فلسطین را محکوم و به شدت اقدامات افراطی نیروهای صهیونیستی در مقابله با تظاهرات صلح آمیز فلسطینیان را رد کرد.

-الجزایر: این کشور نیز جنایت های نیروهای رژیم صهیونیستی در خلال این تظاهرات ها را محکوم کرد. الجزایر همچنین تاکید کرد که رژیم صهیونیستی بار دیگر تمام قوانین بین المللی را نقض کرد.

ج- واکنش های جهانی

-ترکیه: وزارت خارجه ترکیه در 30 می سفیر صهیونیستی را فراخوانده و به وی اعلام کرد که در پی کشتاری که ارتش رژیم صهیونیستی در نوار غزه به راه انداخت باید این کشور را ترک کند. روزنامه یدیعوت آحارونوت نیز این خبر را منتشر کرد.

- آفریقای جنوبی: آفریقای جنوبی نیز در پی این جنایت های رژیم اشغالگر،سفیر خود را از سرزمین های اشغالی فراخوانده و وزارت خارجه نیز این اقدامات رژیم صهیونیستی را به شدت محکوم کردند.

-شورای فدرالی سوئیس: سوئیس از سازمان ملل متحد خواست تا به طور مستقل و روشن دررابطه با تجاوزات رژیم صهیونیستی ضد تظاهرات کنندگان فلسطینی در غزه تحقیق کند و خواستار احترام به حقوق انسانی شد.

- روسیه: ولادمیر سافرون کوف نماینده دائم روسیه در سازمان ملل متحد بر نگرانی های کشورش در برابر اتفاقات غم انگیز در نوار غزه تاکید کرد. وی همچنین اظهار کرد که روسیه از دوطرف فلسطین و رژیم صهیونیستی می خواهد که از اقداماتی که منجر به کشتار غیرنظامیان بی گناه می شود خودداری کنند.

-آلمان: وزارت خارجه آلمان نیز در رابطه با شرایط در نوار غزه ابراز نگرانی کرد و خواستار اجتناب از درگیری های بیشتر شد.

- سوئد: اولوف اسکوک سفیر سوئد در سازمان ملل متحد اقدامات رژیم صهیونیستی را محکوم و خواستار تحقیقات مستقل در رابطه این جنایت ها شد. وی همچنین تاکید کرد که رژیم صهیونیستی به عنوان نیروی اشغالگر، مسئول حمایت از غیرنظامیان فلسطین است و باید به طور کامل به حق تظاهرات صلح آمیز آنها احترام بگذارد.

- واتیکان: پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک های جهان در واتیکان اعلام کرد که استفاده از خشونت هیچ گاه به صلح ختم نمی شود، جنگ، جنگ می آورد و خشونت، خشونت.

- ایران: محمدجواد ظریف وزیرخارجه ایران اعلام کرد که جنایت های رژیم صهیونیستی ضد مردم فلسطین قابل شمارش نیست و آن را محکوم کرد.

فرانسه: امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه اقدامات خشونت بار نیروهای مسلح رژین اشغالگر ضد تظاهرات کنندگان را محکوم کرد.

سازمان ها و گروه‌های بین‌المللی

-سازمان ملل متحد: سازمان ملل اعلام کرد که شرایط در نوار غزه بحرانی است و بر خودداری از هدف گرفتن غیرنظامیان و به ویژه کودکان تاکید کرد. سازمان ملل همچنین اضافه کرد که رژیم صهیونیستی طبق قوانین بین المللی حقوق بشر در برابر این اقدامات مسئول است.

- سازمان بتسیلم: این سازمان تاکید کرد که پرتاب آتش به روی تظاهرات کنندگان نقض قوانین بین المللی و مخالفت آشکار با این قوانین است. سازمان چپ گرای بتسیلم هشدار داد که با تظاهرات کنندگان نباید مانند میدان جنگ برخورد شود و هدف گرفتن تظاهرات کنندگان با گلوله های جنگی نقض کامل قوانین حقوق بشر است. این سازمان همچنین تاکید کرد که آموزشها و دستورات رژیم صهیونیستی در نوار غزه کاملا باطل و بی اساس است.

- حزب کارگر انگلیس: جرمی کوربین رئیس حزب کارگر انگلیس اعلام کرد که اقدام ارتش صهیونیستی به کشتار غیرنظامیان و تظاهرات کنندگان فلسطینی به خاطر دفاع از حقوقشان در غزه، امری وحشتناک است. وی اضافه کرد که سازمان ملل باید فورا صدای آنها را بشنود و به ویژه نیاز مبرم به رسیدن به یک سازش واقعی در رابطه با صلح و عدالت احساس می شود.

- اتحادیه اروپا:اتحادیه اروپا خواستار جلوگیری از بحرانی شدن اقدامات خشونت آمیز در مرزهای میان سرزمین های اشغالی و نوار غزه شد. این سازمان همچنین خواستار تحقیق در رابطه با سلاح هایی که نیروهای اشغالگر ضد ملت فلسطین به کار بردند شد.

- سازمان همکاری اسلامی: این سازمان تجاوزات نیروهای اشغالگر ضد غیر نظامیان فلسطینی را به خاطر شرکت در تظاهرات صلح آمیز را محکوم و خواستار تحقیق و بازجویی در رابطه با این جنایت ها شد.

-سازمان عفو بین الملل: سازمان عفو بین المللی این اتفاقات تاکید کرد که شاهد نقض قوانین بین المللی و حقوق بشر در غزه بودیم و این اقدامات باید فورا متوقف شود.

• تلاش‌ها برای سیاه نمایی

روزنامه جروزالم پست رژیم صهیونیستی هم زمان با وقوع درگیری ها میان نیروهای اشغالگر و تظاهرات کنندگان فلسطینی در غزه گزارش هایی منتشر کرد.

•  آیا رژیم صهیونیستی برای بازگشت به اشغال غزه برنامه ریزی می کند؟

با وجود اظهارات مقامات رژیم صهیونیستی که خواستار بازگشت به اشغال غزه شده است، حماس این رویکرد را قبول نمی کند و آن به دلیل عدم وجود یک جایگزین برای تسلط بر غزه و پرکردن جای خالی آن است. اما رویکردی که در این رابطه وجود دارد، یک عملیات نظامی ، یا یک جنگ تمام عیار است برای اشغال مناطق غزه ،تسهیل تسلط بر نقاط حیاتی آن و افزایش حمایت از نیروی نظامی به منظور اینکه ماموریت های تاکتیکی عملیاتی خود را به خوبی انجام دهند. با وجود اینکه دوطرف به علت نتایج خطرناک این برنامه ها میلی به اجرای آن ندارند، اما شکنندگی وضعیت موجب می شود که احتمال بروز درگیری های نظامی میان دوطرف افزایش یابد، به ویژه که این درگیری ها منجر به قتل و کشتار می شوند. دوطرف نیز با شناخت اهداف یکدیگر از رسیدن به این نقطه و تحقق این هدف و نیز اعتقاد به این که هیچکدام نمی توانند معادله برتری در این درگیری ارائه دهند از وقوع آن جلوگیری می کنند. با این وجود بازگشت به اشغالگری غزه بعید به نظر می رسد.

به نظر می رسد که به علت عدم توانایی رژیم صهیونیستی در یکسره کردن نتیجه جنگ، انتقال جنگ به داخل مرزهای نوار غزه، ناتوانی رژیم اشغالگر در حمایت از جبهه داخلی، عدم اطمینان به پیان یافتن جنگ در مدت زمان کوتاه و همچنین عدم رغبت مقاومت به جنگ و مقابله در زمان کنونی، هرنوع سناریو مربوط به امکان وقوع جنگ در دوسال آینده دور از انتظار است.

• رازهای مقاومت در غزه

پس از شکست عناصر معامله قرن در آزمون اول خود در مقابل دیوار غزه و ایستادگی مقاومت و ملت فلسطین در میدان تظاهرات بازگشت، عناصر این معامله به مرحله تلاش برای حذف مسئله فلسطین و تحمیل مجدد آن بر غزه و مقاومت بازگشتند. همانطور که مردم فلسطین و نیروهای مقاومت در مرحله اول این معامله، آن را رد کردند؛ در مرحله دوم نیز این رد و ایستادگی در قالب تحرکات ملت فلسطین در محور مقاومت و نیز تحرکات کشورهای دوست، مستحکم تر می شود.

برخی گمان می کنند که پیروزی های پی در پی نیروهای غزه در مقابله با نیروهای اشغالگر فقط در خمپاره ها، یا موشک ها و سنگ اندازی ها، یا برنامه های نظامی یا تاکتیک های دقیق استراتژیک و .. خلاصه می شود. اما مسئله بزرگتر از این هاست و آن تحول فرهنگی است که پروژه های صهیونیستی و استکبار جهانی و نیروهای جنایتکار مانند داعش و النصره و القاعده را سرگردان کرده است.

رژیم صهیونیستی با وجود پتانسیل ها و اهرم های آمریکایی و عربی خود در معامله قرن برای حذف مسئله فلسطین، در برابر نیروهای مقاومت و ایستادگی و ثبات ملت فلسطین شکست خورد. راز مقاومت مردم فلسطین تنها در سلاح نیست؛ بلکه در انسان هایی است که این سلاح ها را حمل می کنند و همچنان در طی صد سال توهین ها و وحشی گری ها صهیونیست ها پایدار مانده است.

همچنین تظاهرات بازگشت هزاران فلسطینی که روز به روز برای پس گرفتن حق خود در سایه محاصره رژیم اشغالگر و بحران های هرروزه، یک اتفاق ملی بسیار مهم است.

• ارزیابی نتایج

تظاهرات بازگشت، اهداف خود را در چندین سطح تحقق بخشید: تظاهرات های بازگشت در سطح داخلی موفق به نفوذ فرهنگی به مقاومت ملی مردم فلسطین شد و برخی تسهیلات معیشتی برای مردم ساکن نوار غزه شد. همچنین همه مردم جهان متوجه شدند که فلسطینیان به بازپس گیری حقوق از دست رفته خود و از طریق روشهای صلح آمیز پایبند هستند به ویژه همه گروه های فلسطینی در این تظاهرات ها مشارکت دارند.

اما در سطح بین المللی، این تظاهرات ها موجب توجه همه مردم جهان به مسئله فلسطین و محکوم کردن رژیم صهیونیستی و جنایت های آن در سراسر جهان شده است. این تظاهرات ها همچنین منجر به تثبیت حقوق ملت فلسطین در بازگشت به سرزمینشان شده که گذشتگان آنها در سال 1948 از کشور خود بیرون رانده شده بودند.

زمان سنجی مقاومت در سرکوب جوسازی های رژیم اشغالگر بسیار مناسب بود. این جوسازی ها شامل جشن روز استقلال صهیونیستی (روز نکبت)، بهبود تصویر رژیم اشغالگر از خلال سازماندهی یک مسابقه بین المللی موسیقی با نام یوروویژن در تل آویو با حضور هزاران گردشگر خارجی و نزدیک به 600 میلیون بیننده، بود.

غزه به همه اعراب و کشورهای منطقه اعلام می کند که ضعف رژیم اشغالگر را تماشا کنید، که تنها با چند موشک تولید داخلی در غزه ارکان رژیمشان لرزید و فورا خواستار آرامش و بازگشت به توافق های پیشین شدند.

• پایان

بدون شک تظاهرات های بازگشت مردم فلسطین با مشارکت هزاران آواره فلسطینی در تحقق رویای بازگشت به سرزمینشان و جلب مجدد نگاه جهانیان به مسئله فلسطین در سایه بی توجهی هایی که به دلیل شرایط منطقه ای و بین المللی به این کشور شده بود، موفق بوده است. لنزهای دوربین عکاسان فلسطینی بیشتر تصویر روستاییان و شهرنشینان نزدیک به مرزهای شرقی و نیز چشم های فلسطینیانی که منتظر لحظه بازگشت به سرزمینشان پس از گذشت 70 سال از روز نکبت هستند را می گیرد. تظاهرات های بازگشت با این وجود که نتوانسته اند تاکنون محاصره غزه را پس از 12 سال بشکنند که این امر یکی از اهداف این تظاهرات ها است؛ اما امیدهای ملت فلسطین برای بازپس گیری حقوقشان زنده شد و رژیم اشغالگر و شهرک نشینان و فعالیت های مختلف آن ها را به شدت تحت فشار قرار داد.

به طور خلاصه می توان گفت که این تظاهرات ها یک تعبیر زنده از زندگی و آزادگی و آگاهی ملت فلسطین است که در روح مسئله مقدس فلسطین جریان دارد.

منبع : مرکز مطالعاتی باحث

انتهای پیام/