ستارگان مدفون در تخت فولاد| روایتی از عارف شدن محمد صادق تخت فولادی
محمد صادق تخت فولادی ریاضت بسیاری متحمل شد تا به مقام عرفان رسید، ارادتمندان و معتقدان بسیاری از علما و رجال بزرگ داشت و عامه اهالی شهر و دهات نیز به او اعتقاد و اخلاص قلبی داشتند و نفس و دعای او را برای شفای مریض مؤثر میدانستند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، تخت فولاد مدفن بزرگان، علما، عرفا و دانشمندان بسیاری است که هر کدام در زمینههای مختلف مذهبی، فرهنگی و علمی در جامعه ایران و اسلام تأثیرگذار بودهاند به طوری که تأثیرات علم و دانایی آنها هنوز هم در جامعه جاری است و افراد بسیاری از آن استفاده میکنند.
خبرگزاری تسنیم در ادامه سلسله گزارشهای معرفی بزرگان و ستارگان مدفون در تخت فولاد در این گزارش به معرفی عارفی از اصفهان با نام حاج محمد صادق تخت فولادی میپردازد.
محمد صادق تخت فولادی از عرفای بزرگ قرن سیزدهم هجری است. به نوشته استاد همایی وی در طریقت از مشایخ طریقه چشتیه بوده و پس از وفات استادش، رستم بیک تربیت جمعی از صلحا را به عهده گرفته است.
روایتی از عارف شدن حاج محمد صادق تخت فولادی
گویند: «وی در اوایل جوانی بـه کـار رنگرزی اشتغال داشت، پس از برخورد با پیری روش ضمیر که نامش بابا رستم بختیاری بود، شیفته او شد و قدم به وادی سیر و سلوک نهاد. در آغاز به دستور استاد روزها به کسب خود ادامه داده، شبها به نزد او در تخت فولاد میرفت و به تهجد و عبادت میپرداخت».
پس از یک سال استاد به او گفت: «دیگر رفتن شما به دکان رنگرزی ضروری نیست، همین جا بمانید». محمد صادق به مدت یک سال در آن مکان ماند و تمام شبها را به تهجد و روزها را به ریاضت گذراند. پس از یک سال استاد او را به شهر فرستاد و دستوراتی به او داد که بر خلاف هوای نفس او بود ولی در تهذیب نفس او مؤثر بود اما او طبق دستور استاد رفتار نکرد.
پس از بازگشت استاد به او خبر داد که هنوز اسیر هوا و هوس است و دستورات را انجام نداده و باید سالی دیگر نیز به عبادت و ریاضت بگذراند. پس از یک سال روزی برای انجام حاجتی به شهر رفت، ولی پس از مراجعت استاد او را باز هم گرفتار هوای نفس دید. بدین منوال چند سال دیگر در خدمت استاد به ریاضت ادامه داد و شبها را تا صبح به همراه او بیدار و به عبادت مشغول بود.
حاج محمد صادق تخت فولادی میگفت: «هر زمان که خواب بر من غلبه میکرد استاد میفرمود که «صادق، اینجا محل خواب نیست، اگر میخواهی بخوابی به خانه خود برگرد!»
مرحوم حاجی تا پایان عمر استاد در خدمت او به سربرد و پس از فوت او در همین تکیه، بدون زن و فرزند منزل کرد و با معدودی از خواص عرفا و ارباب حال معاشرت میکرد.
اعتقاد اهالی به شفای بیمار توسط حاج محمد صادق تخت فولادی
حاج محمد صادق بـا اینکه فـردی عـامـی بـود، ارادتمندان و معتقدان بسیاری از علما و رجال بزرگ داشت. عامه اهالی شهر و دهات نیز به او اعتقاد و اخلاص قلبی داشتند و نفس و دعای او را برای شفای مریض و دفع بلیّات دیگر مؤثر میدانستند.
بـزرگان ایـران بـهویژه بـزرگان اصفهـان بـه آن بزرگمرد ارادت داشتند، چنان که گویند: «آیتالله شیخ محمّدباقر نجفی نیز از مریدان او بود که هر شب جمعه خدمت او رسیده، استفاده معنوی میبرد».
یکی دیگر از مریدان او مستوفی الممالک بزرگ بـود کـه بـرای زیارت وی از تهران بـه اصفهـان میآمد.
مرحوم ملا علیاکبر مقدادی، پدر حاج شیخ حسنعلی اصفهانی نیز از مریدان خاص او بود که مدت 22 سال خدمت او را به عهده گرفته، شبهای دوشنبه و جمعه تا صبح در خدمت او بود.
دوستی و مراودت حاج محمد صادق تخت فولادی با همای شیرازی
به نوشته مرحوم همایی؛ «جد او همای شیرازی نیز با حاجی دوستی و الفت داشته و شبانه روز را با یکدیگر گذرانیده و هر دو در یک سال فوت شدهاند».
استاد ابومعین حمیدالدین حجت هاشمی خراسانی در شرح حال مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی- قدس سرّه مینویسد:« استـاد معـرفت او بـه نـام حـاج محمّـد صـادق تخت فولادی بوده که وجود حاج شیخ برحسب دعایی بوده که به والد ایشان آخوند ملا علی اکبر داده و استادِ حاج محمّد صادق، سیّدی بوده به نام بابا رستم، از ایل بختیاری و در ابتدا لشکری بوده و بعد به وادی سیر و سلوک قدم نهاده و قبر او در شهرضاست».
به نوشته استاد حجت هاشمی: «مرحوم حاجی نام حسنعلی را برای شیخ انتخاب کرده؛ چنانکه برادر او را (که پیش از حاج شیخ در سال 1332ش در اصفهان وفات کرده ) حسین علی نام نهاده است».
وفات
مزار حسینعلی در جوار قبر حاج صادق قرار گرفته است. مرحوم حاجی قریب 63 سال عمر کرد و در شب دوشنبه نیمه ذیالقعده 1290 قمری داعی حق را لبیک گفت و در قبری که خود مشخص کرده بود دفن شد.
بنابر وصیت او آیتالله حاج شیخ محمّد باقر نجفی مراسم غسل و کفن و دفن او را انجام داد.
انتهای پیام/ح