سهم شهرستان‌ها از سالن‌های سینما چقدر است؟
تعداد سالن‌های اضافه شده سینمای کشور نشان می‌دهد که هیچ عدالتی در ساخت سالن‌های سینمایی کشور وجود ندارد. این روال تا کی باید ادامه پیدا کند؟
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مقایسه ساخت سالن‌های سینما در شهرستان‌های کشور در کنار ساخت سالن در تهران نشان می‌دهد این موضوع اگر چه توسط برخی از نهادهای سینمایی و فرهنگی کشور در حال پیگیری است اما به هیچ عنوان از عدالت برخوردار نیست.
گزارش‌های بدست آمده از رسانه‌های گوناگون نشان می‌دهد که میزان ساخت سالن‌های سینمایی در شهرستان‌ها در سال گذشته وضعیت مناسبی ندارد. روزنامه فرهیختگان در این باره نوشت:
افزایش سالن‌های سینمایی کشور در سال 1397 نشان می‌دهد در این سال تعداد 76 سالن نمایش و 9987 صندلی به مجموع گنجایش سالن‌های نمایش در کشور اضافه شده است. این افزایش ظرفیت اما در استان‌های مختلف به میزان متفاوت رخ داده است. 17 استان کشور در این امر شرکتی نداشته‌اند و تغییری در ظرفیت سالن‌های خود ایجاد نکرده‌اند. در 6 استان، یک سالن نمایش، در یک استان دو سالن نمایش، در یک استان، سه سالن نمایش، در دو استان پنج سالن و در سه استان بیش از 10 سالن اضافه شده است. این در‌حالی است که در همین مدت در استان تهران، 26 سالن نمایش به ظرفیت این شهر اضافه شده است.
در این باره شفیع آقا محمدیان مدیر عامل سابق مرکز گسترش سینمای تجربی و از کارگردانان سینمای ایران در مصاحبه‌ای با حوزه هنری گفته است: متاسفانه خودم بارها شاهد بوده‌ام که شهرستان‌ها، سینماهای خوب و استاندارد ندارند و حتی آنهایی که مثلا با سیستم جدید خود را وفق داده‌اند هم نسبت به تهران وضع خوبی ندارند لذا واجب است که عموم ارگان‌های سینمایی به سمتی بروند که استانداردی مطلوب و ایمن ایجاد شود.
وی ادامه داد: یادمان نمی‌رود زمانی برخی فیلم‌های سینمایی بیشترین فروش را در شهرستان‌ها داشته‌اند، به دلیل اینکه سینماها حداقلی از استاندارد را داشتند ولی حالا چه؟ متأسفانه کیفیت پایین سالن‌ها باعث مخاطب گریزی در شهرستان‌ها شده است.
این کارگردان سینما و تلویزیون با مخاطب قرار دادن مدیران سینمایی گفت: ساخت و مرمت سینماها، نیاز به همکاری مستمر دولت و بخش خصوصی دارد. این دو باید کنار هم قرار گیرند و اسباب ارتقای سالن‌ها را فراهم کنند. در شهرستان‌ها، بهمن سبز حوزه هنری تلاش‌های خوبی برای سالن سازی کرده و این تلاش‌ها باید ادامه پیدا کند.
گفته‌های شفیع آقامحمدیان درباره محرومیت سینمایی شهرستان‌ها واقعیتی است که سال‌ها است وجود داشته و بخصوص در مناطق مرزی کشور این محرومیت بیشتر است. چه ایرادی دارد که مناطق مرزی که کانون ورود و خروج مسافران هستند صاحب پردیس‌هایی شوند که رونق فرهنگی به آن‌ها دهد؟
حسن هدایت کارگردان قدیمی سینمای ایران نیز با تأکید بر پتانسیل جذب مخاطب در شهرستان‌ها از طریق سالن سازی گفته که آن قدر در شهرستان‌های دورافتاده و مرزی آرامش هست که اگر امکانات فرهنگی بخصوص سینماهای خوب در این شهرستان‌ها ایجاد شود محال است کسی از آنجا کنده شده و به شهرهای بزرگ بیاید.
هدایت افزود: امکانات سینمایی استاندارد در شهرهای بزرگ کم و بیش وجود دارد و ما باید در برطرف کردن این نیاز در شهرستان‌های کوچک هم اقدام کنیم.
مطالب فوق حاکی از نوعی اولویت بخشی بدون مبنا و دلیل ساخت سینمایی در شهر تهران است. تهران امروز دارای سالن‌های زیادی است که هر روز به تعداد آن اضافه می‌شود. سرمایه‌گذاران نیز برای کسب بیشتر ثروت و زراندوزی حاضر به سرمایه‌گذاری در شهرهای محروم نیستند و اقتصاد را بر فرهنگ ترجیح داده‌اند. به نظر می‌رسد که ضعف مدیریتی نهادهای نظراتی و سینمایی برای کنترل ساخت بیشتر سالن‌های سینما در شهرهای بزرگ مانند تهران و قصور شهرداری شهرهای کوچک برای ساخت سینما در شهرهای خود، باعث شده تا مردم شهرستان‌ها و مناطق دوردست مجبور شوند برای دیدن فیلم به تلویزیون و موبایل اکتفا کنند.
انتهای پیام/
