نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه| وضعیت ادلب و سیاست ترکیه در سوریه
ادلب نیز به عنوان آخرین سنگر، رفته رفته از دست مخالفین تحت حمایت ترکیه در می‌آید و این رویداد نوینی در پرونده سوریه است که بر تصمیمات ترکیه در چارچوب مذاکرات آستانه و سوچی تاثیر می‌گذارد و باید گفت ترکیه نیز حالا وارد مقطع جدیدی شده است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.
تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
وضعیت ادلب و سیاست ترکیه در سوریه
کاظم گولچ یوز/ روزنامه ینی آسیا
طی روزها و هفته‌های اخیر، در پرونده سوریه تحول مهمی روی داده است که ارتباط مستقیمی با وضعیت ادلب دارد.
ادلب یکی از نقاطی است که بخشی از آن در دست مخالفین مورد حمایت آنکارا مانده اما نظامیان سوریه به کمک ایران و روسیه توانستند در این شهر دست به حملات وسیع بزنند و حالا باید گفت، موقعیت از این قرار است که ادلب نیز به عنوان آخرین سنگر، رفته رفته از دست مخالفین تحت حمایت ترکیه در می‌آید و این رویداد نوینی در پرونده سوریه است که بر تصمیمات ترکیه در چارچوب مذاکرات آستانه و سوچی تاثیر می‌گذارد و باید گفت ترکیه نیز حالا وارد مقطع جدیدی شده است.
اما نکته عجیب این است که ترکیه علاوه بر آن که در سوچی و آستانه با ایران و روسیه همراه شده، حالا در قسمت دیگری از سوریه تلاش می‌کند با آمریکایی‌ها وارد معامله شود. ترکیه ترجیح داده که در شرق فرات با آمریکا همکاری کند و این در حالی است که مشکلات و تنش‌های جدیدی همچون سامانه موشکی اس 400 و جنگنده‌های اف 35 بر روابط ترکیه و آمریکا سایه انداخته است.
اردوغان چندین بار تهدید کرد که ترکیه می‌خواهد وارد شرق فرات شود، اما آمریکایی‌ها به شکل شفاف اعلام کردند که ترکیه اجازه ندارد وارد این اقدام یکجانبه شود. حالا ظاهراً شکلی از همکاری بین ترکیه و آمریکا در این منطقه صورت گرفته است.
بر همین اساس قرار شده ترکیه با آمریکا در مرز سوریه یک مرکز فرماندهی مشترک ایجاد کند و کسانی که دستی بر آتش تحولات خاورمیانه دارند، می‌دانند که چنین اقدامی نیروی چکش را به خاطر می‌آورد که در دوران خود باعث شد خاک عراق تجزیه شود و به همین خاطر کارشناسان و تحلیلگران سیاسی، با شک و گمان به این همکاری نظامی واشنگتن و آنکارا می‌نگرند.
ترکیه از طرفی از روسیه و ایران دور شده و به خاطر همکاری با آمریکا در موضوع شرق فرات نیز دست و بالش بسته شده و از دیگر سو، این را هم نمی‌داند که این همکاری نظامی به نفع دولت سوریه خواهد بود، یا سپری خواهد بود برای حمایت از نیروهای ی.پ.گ.
این گونه‌ای از ابهام است که در سیاست آمریکا در پرونده سوریه، همچنان باقی است.
حالا در ادلب، همان موقعیتی پیش آمده که قبلاً در حلب شاهد بودیم. می‌دانیم که در حلب، نیروهای مخالف مورد حمایت آنکارا، ناچار شدند قلمرو خود را رها کنند و ارتش سوریه در آنجا قدرت گرفت.
حالا همین موضوع در ادلب نیز در حال تکرار شدن است. در مجموع باید گفت، آنکارا به خاطر خطاهای سیاسی فراوانی که در پرونده سوریه مرتکب شده در موقعیت دشواری قرار گرفته است و حتی نمی‌تواند در مورد امنیت نیروهای نظامی خود که آنها را به سوریه فرستاده، اطمینان خاطر داشته باشد.
برکناری شهرداران و دو نگرش متفاوت
طاها آک یول/ روزنامه قرار
تنها چهار ماه و نیم از انتخابات شهرداری‌های ترکیه گذشته است. انتخاباتی که در آن در شهرهایی همچون دیاربکر، وان و ماردین، نامزدهای حزب دموکراتیک خلق‌ها با کسب بیشتر از 50 درصد آرا توانستند کرسی شهرداری را در دست بگیرند.
اما حالا و در مدت کوتاهی پس از انتخابات، هر سه شهردار از کار خود برکنار شده و استانداران مراکز این سه استان با حفظ سمت در عین حال شهردار شده‌اند. حال باید دید با کدام نگرش‌ها و رویکردهای مختلف سیاسی و اجتماعی می‌توان این موضوع را تحلیل کرد.
به باور من فقط دو نگرش وجود دارد. نگرش نخست این است که مشارکت در انتخابات، رای دادن و انتخاب شدن، از حقوق شهروندی و از پایه‌های دموکراسی است و مطلقاً نباید هیچ عاملی این حقوق را لگدمال کند.
نگرش دوم این است که به هیچ وجه نمی‌توان از خطای کسانی چشم پوشی کرد که می‌خواهند شهرداری‌ها و نهادهای محلی را در اختیار گروه‌های تروریستی بگذارند.
واقعیت این است که گروه تروریستی پ.ک.ک، در چندین مرحله از امکانات شهرداری‌ها برای حفر خندق و دست زدن به حملات تروریستی استفاده کرده است. اما باید این واقعیت را نیز در نظر بگیریم که حقوق و قوانین از هر چیزی مهمتر است.
حفظ امنیت و مبارزه با ترور از ضرورت‌های حفظ بقای کشور است، اما نباید به گونه‌ای عمل شود که گروهی از شهروندان ترکیه از لحاظ عاطفی خود را منفک از حاکمیت بدانند و دچار این تصور شوند که نامزدهای آنها در هر حال برکنار خواهند شد.
چاره کار در این است که در عین حالی که می‌خواهیم با ترور به شکل قاطعانه مبارزه کنیم، باید برکناری شهرداران، نه توسط وزارت کشور بلکه توسط دستگاه قضا صورت بگیرد و دستگاه قضا به شکل مستقل در این مورد تصمیم‌گیری کند و حکم برکناری افراد، بر اساس نظر قاضی مستقلی باشد که در یک روند حقوقی و دموکراتیک، توانسته جرم را به اثبات برساند.
آتش سوزی در جنگلها و کاخ ریاست جمهوری
مهمت ی. ییلماز/ پایگاه خبری تحلیلی تی 24
نمی‌دانم وقتی که رجب طیب اردوغان تصمیم گرفت کابینه را تشکیل دهد، آیا شخصاً چندین بار به بک ر پاک دمیرلی تلفن کرد و از او خواست وزیر کشاورزی و جنگلها شود یا نه؟ این را هم نمی‌خواهم که مانند یک آدم فضول جلوه کنم ولی راستش را بخواهید این جناب وزیر، تمام اقدامات خود را به شیوه‌ای انجام می‌دهد که آب در آسیاب مخالفین اردوغان می‌ریزد و بهانه به دست آنها می‌دهد که به بهترین وجه ممکن، نهاد ریاست جمهوری را زیر سوال ببرند. می‌گویید چرا؟ توضیح می‌دهم.
ببینید! آتش سوزی در جنگل‌های ازمیر 53 ساعت طول کشید و در این مدت فضایی به وسعت 500 هکتار، در آتش سوخت و عاری از هر گونه حیات گیاهی و جانوری و تنوع زیستی شد. اما در آن پنجاه و سه ساعت، یکبار دیگر این حقیقت اثبات شد که ما در خاموش کردن آتش‌های بزرگ جنگلها تا چه اندازه ضعیف هستیم.
جناب وزیر رسماً اعلام کرد که هواپیماهای ویژه‌ای که برای آتش نشانی مناطق جنگلی از آنها استفاده می‌شود، آنقدر فرسوده و مستهلک هستند که هیچ خلبانی حاضر نیست بر آنها سوار شود و به ماموریت برود.
وی همچنین اعلام کرد 20 فروند هواپیمای ویژه برای خاموش کردن آتش جنگلها بر روی زمین منتظر مانده‌اند اما آنقدر فرسوده هستند که نمی‌شود از آنها استفاده کرد.
جناب وزیر در بیانی فاضلانه به این نکته هم اشاره کرد که می‌توان از بالگرد در این مأموریت‌ها استفاده کرد.
راستش را بخواهید من نمی‌دانم استفاده از هواپیما بهتر است یا بالگرد، اما یک چیز را خوب می‌دانم و آن این است که شخص رئیس‌جمهور، برای تمام سفرهای داخلی و خارجی خود، چندین نوع هواپیمای تازه، مدرن و گران قیمت در اختیار دارد.
او چهار هواپیمای پهن پیکر بزرگ در اختیار دارد و علاوه بر آن چندین هواپیمای کوچک و جت‌های اختصاصی را به کار می‌گیرد و تا آنجایی که خاطرم باشد، کاخ ریاست جمهوری، هم اکنون دست کم 13 فروند هواپیما در اختیار دارد.
میانگین هزینه روزانه کاخ ریاست جمهوری به یک و نیم میلیون لیره می‌رسد و این را نیز می‌دانیم که ترکیه آن قدر کشور ثروتمندی است که می‌تواند یک فرودگاه بزرگ 7 میلیارد دلاری بسازد، در این صورت می‌توان با اندکی صرفه‌جویی در هزینه‌های روزانه کاخ ریاست جمهوری، چند بالگرد خرید و هواپیماهای کوچکی را که به منظور خاموش کردن آتش خریداری شده‌اند تعمیر کرد تا بتوان از آنها استفاده کرد.
انتهای پیام/
