نگاهی به کتاب «جنگ کثیف»-۷| بازخوانی فاجعه حوله و داستان پردازی‌های همیشگی غرب

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، کتاب «جنگ کثیف سوریه؛ تغییر نظام و مقاومت» توسط تیم اندرسون نویسنده و پژوهشگر استرالیایی تالیف شده که دارای 13 فصل است. هر فصل این کتاب به ابعاد مختلف شیطنت ها و مداخلات کشورهای غربی و در راس آنها آمریکا در جنگ ضد دولت سوریه اشاره می کند. این کتاب موفق شده بخش قابل توجهی از پشت پرده مداخله غرب و آمریکا در کشتار صورت گرفته در سوریه را فاش کند که تاکنون بالغ بر یک میلیون نفر در آن کشته شده اند.

بررسی جنگ تبلیغاتی و رسانه ای غرب، بررسی تحولات درعا در ابتدای ناآرامی ها، انجام کشتار های جمعی متعدد، نقش آمریکا در بازتولید گروه های تروریستی بویژه داعش، ادعاهای غربی در انجام حملات شیمیایی، تأثیر تحریم های آمریکا بر سخت  تر شدن زندگی مردم سوریه و نقش پروژه خاورمیانه بزرگ و هرج و مرج خلاق آمریکا در حوادث سوریه از جمله مسائل بررسی شده در این کتاب است.

چکیده:

-یک سال پس از بحران سوریه و در 2012 یک قتل عام وحشتناک در منطقه حوله در شمال شهر حمص رخ داد.در این حادثه بیش از 100 نفر از ساکنان محلی روستای حوله به طرز وحشتناکی کشته شدند.

- داستان های متفاوت و متناقضی از عاملان جنایت حوله مطرح شد.

-رسانه های غربی و برخی رسانه های عربی و سازمان ملل طبق معمول، دولت سوریه را نشانه گرفتند.

-طبق شواهد و مدارک، قربانیان این حادثه از طرفداران دولت بودند.

-شواهد موثق نشان می داد که عاملان این کشتار گروه‌های افراط گرا بودند.

-شورای حقوق بشر سازمان ملل طی قطعنامه ای، دولت سوریه را در رابطه با این حادثه محکوم کرد.

- نماینده چندین کشور از جمله چین و هند و روسیه و کوبا این قطعنامه را رد کردند.

-از جمله حوادث وحشتناک پس از حوله، کشتاری بود که با استفاده از سلاح‌های شیمیایی در منطقه غوطه شرقی رخ داد.

-قطعنامه شورای حقوق بشر ضد دولت سوریه در رابطه با کشتار حوله به دلیل مخالفت روسیه و چین اجرا نشد.

فصل هفتم- کشتار حوله

در این فصل قصد داریم کشتار حوله را که در مه 2012 رخ داد مورد بررسی قرار دهیم. این کشتار، حادثه وحشتناکی در تاریخ بحران سوریه به شمار می آید که مستلزم مداخله سازمان ملل بود. هدف از تحلیلی که در این متن ارائه می گردد، پرداختن به کلیه شواهد مربوط به این کشتار است که فعالان سازمان ملل در سوریه شاهد آن بودند. همچنین از مجموعه‌ای از کشتارهای وحشتناکی که در درگیری‌های سوریه ضد غیرنظامیان این کشور صورت گرفت نیز برای درک بهتر این تحلیل کمک می گیریم.

حادثه وحشتناکی که در حوله رخ داد، بسیار قابل توجه است.در فصل سوم کتاب جنگ کثیف ضد سوریه، در رابطه با شورش فرقه گرایان در درعا و کشیده شدن آن به حمص صحبت کردیم که چگونه ساکنان این منطقه دچار وحشت شدند.در آن زمان گروه‌هایی از ارتش آزاد سوریه به کمک شرکای خود در النصره اقدام به تبعید مسیحیان این منطقه به بیروت کرده وعلویان و سایر مردمی که طرفدار دولت بودند را قتل عام کردند.

فاجعه حوله و داستان پردازی های همیشگی غرب

پس از تبعید گروه‌هایی از ارتش آزاد سوریه توسط ارتش عربی این کشور به خارج از حمص و در آستانه نشست شورای امنیت در رابطه با سوریه، در 25 مه 2012 کشتار وحشتناکی در روستای حوله در شمال غرب حمص اتفاق افتاد که طی آن بیش از 100 نفر از مردم محلی کشته شدند. کشتار حوله، در بحث مسئولیت حمایت (آر تو پی) از اهمیت زیادی برخوردار است؛ چرا که پایه و اساس یک تلاش ناموفق برای اجازه مداخله سازمان ملل در حمایت از غیرنظامیان شکل گرفته بود، با این ادعا که دولت سوریه به کشتار غیرنظامیان می پردازد.

در این زمان، کشورهای انگلیس و فرانسه و آمریکا به سرعت، دولت سوریه را به خاطر این جنایت محکوم کردند. طبق معمول رسانه‌های غربی و برخی رسانه‌های عربی نیز ادعا کردند که قربانیان روستای حوله توسط بمباران توپخانه ای ارتش سوریه به قتل رسیده اند. اما دولت سوریه اظهار کرد که مسئول این جنایت، گروه‌های تروریستی تحت حمایت خارجیان به ویژه گروه‌هایی که از حمص اخراج شده بودند هستند. همچنین وزارت خارجه سوریه اعلام کرد که ارتش این کشور با صدها تروریستی که کشتار حوله را در روز جمعه به راه انداخته بودند، درگیر شد.

اما گزارش‌های رسانه های غربی مثل همیشه بیانیه‌های صادرشده از دمشق را نادیده گرفت. در این زمان شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد که عملیات‌های بمباران توپخانه ای ارتش سوریه ضد مردم محلی و نیز کشتار غیرنظامیان با پرتاب آتش از فاصله نزدیک را به شدت محکوم می کنیم. شورای امنیت همچنین ادامه داد که این اقدام ارتش سوریه در واقع نقض قوانین بین المللی و نیز نقض تعهدات دولت سوریه است.

در آن زمان اتهامات مختلفی در رابطه با این که دولت و ارتش سوریه مسئول این جنایت هستند مطرح شد. اما اطمینان دولت‌های انگلیس و فرانسه و نیز فعالان مخالف دولت سوریه از اینکه دولت این کشور مسئول کشتار حوله است، تاثیری در اظهارات رئیس هیئت ناظران سازمان ملل در سوریه در آن زمان نداشت. ژنرال مود رئیس سابق هیئت ناظران سازمان ملل در سوریه از مکان جنایت بازدید کرد و به دو روایت متفاوت از این کشتار گوش داد. وی سه هفته پس از این کشتار اظهاراتی مطرح کرد که سازمان ملل آن را نادیده گرفت.

ژنرال مود اعلام کرد که با ساکنان محلی روستای حوله که دو روایت متفاوت از این کشتار را شرح می دادند صحبت کردیم، اما همچنان همه چیز در رابطه با این حادثه وحشتناک مبهم است. وی هم چنین اضافه کرد که این اظهارات و صحبت‌هایمان با شاهدان را در قالب گزارشی به مقر سازمان ملل در نیویورک فرستادیم و اگر درخواست کمکی از ما شود، دریغ نمی کنیم.

ژنرال مود این گزارش را به دبیرکل سازمان ملل متحد ارائه کرد، اما به نظر می رسد که وی آن را به شورای امنیت ارسال نکرد. شاید ابهامات گزارش مود برای کسانی که به دنبال نتایجی روشن ضد دولت سوریه بودند، گیج کننده به نظر می آمد.

سازمان ملل در کنار رسانه های غربی

پس از اینکه ارتش سوریه، گردان فاروق را از حمص به سمت مناطق اطراف آن اخراج کرد، مردم سوریه درانتخابات شورای ملی در 7 مه شرکت کردند. در آن زمان گروه‌های مخالف در ارتش سوریه به دنبال تحریم این انتخابات بودند و گروه‌های مسلح تهدید کردند که این کار را می کنند. در نهایت حزب بعث در این انتخابات با 60 درصد آرای موافق برنده شد. بنابراین شکی نبود که تهدید فرقه گرایان از خلال اقدامات انتقام جویانه مسلحان ضد شرکت کنندگان در این انتخابات عملی خواهد شد.

کمیته حقوق بشر سازمان ملل در 15 اوت طی گزارشی اعلام کرد که 8 مصاحبه دیگر با شاهدان عینی منطقه تلدو روستای حوله انجام شده که 2 نفر از آنها از نجات‌یافتگان این حادثه بودند. طبق اظهارات همه بیانیه‌های مختلف سازمان‌هایی که در زمینه حقوق بشر فعالیت دارند، این کشتار ناشی از بمباران نیروهای دولتی و شبه نظامیان وابسته به دولت بود. با این وجود که آنها صحبت‌های خانواده های سید وعبدالرزاق که از قربانیان اصلی این کشتار و نیز از طرفداران دولت بودند را شنیدند، اظهار کردند که جنایتکاران ناشناخته ای که به کشتار آن خانواده ها پرداختند، از طرفداران دولت بودند. در این زمان به جز اظهارات دو فرد بازمانده از خانواده سید و عبدالرزاق، هیچ روایت دیگری موافق اظهارات دولت سوریه در رابطه با این کشتار وجود نداشت. کمیته حقوق بشر نیز که نتوانست هویت جنایتکاران این حادثه را تشخیص دهد، ترجیح داد که به همان ادعای پیشین مبنی براینکه نیروهای دولتی مسئول این کشتار هستند بازگردد.

در این میان شاهد بارز مخالف دولت، یک پسربچه حدود 11 ساله بود که تعداد زیادی از اعضای خانواده وی در این حادثه وحشتناک کشته شدند. وی در یک فیلمی که در فضای اینترنت منتشر شد اظهار کرد که در آن روز تانک‌های زیادی در خیابان‌ها وجود داشت، با تیربار به ما شلیک می‌شد، سربازان آمدند و به ضرب 5 گلوله قفل در را شکستند، سپس من و برادر و عمویم را گرفتند، پس از آن مادرم فریاد زد و آنها 5 بار سر او را آتش باران کردند، برخی از آنها لباس ارتش پوشیده بودند و برخی لباس شخصی داشتند، سر و ریش خود را تراشیده بودند.این پسربچه همچنین اظهار کرد که خود را به مردن زده و از این طریق نجات یافته بود و سپس در تلویزیون مشاهده کرده بود که عموهایش به قتل رسیدند. اما داستانی که این پسربچه نقل می کرد در بسیاری از موارد هماهنگ نبود.

اینکه داستان این پسربچه از حادثه حوله تا چه اندازه درست یا نادرست باشد مهم نیست؛اما نمی توان گفت تنها شاهد عینی این اتفاق، این نوجوان بوده است. علاوه بر این، کمیته حقوق بشر سازمان ملل ادعا می‌کرد که تنها دو نفر از شاهدان، با اظهارات دولت در رابطه با این جنایت موافق هستند، در صورتی که با استناد به شواهد عینی، حداقل 15 نفر از شاهدان این حادثه، همسو با اظهارات دولت سوریه بودند.

در آن زمان روزنامه نگاران روسی تلاش کردند تا مطالب مصاحبه‌های خودشان با شاهدان این حادثه را به کمیته حقوق بشر سازمان ملل ارائه دهند، اما به نظر می رسید که این کمیته توجهی به آن گزارش ها ندارد.

افراط گرایان؛عاملان اصلی جنایت حوله

خبرگزاری سوریه (سانا) به نقل از دو شخصی که از ترس جانشان نام خود را فاش نکردند گزارش‌هایی در رابطه با کشتار حوله ارائه کرد. در این گزارش یکی از این دو نفر اظهار کرد که افراد مسلح از خود ساکنان محلی روستا به اضافه یک گروه بزرگ از مناطق دیگر بودند، این شورشیان مسلح پس از نماز ظهر تجمع مردمی را که در انتخابات شرکت کرده بودند و یا کسانی که به این افراط گرایان پول نداده بودند، شناسایی کردند. تلویزیون سوریه نیز اجساد مردمی که به دست تروریست ها کشته شده بودند را در کنار اجساد این افراد مسلح در درگیری اول نشان داد. اما شاهد دوم که یک زن بود، اعلام کرد که گروه بزرگی را دید که در حال حمله به ایست بازرسی ها بودند، سپس شخصی که ادعا می کرد نامش سعید فایز‌الکیش است یک گلوله خمپاره پرتاب کرد و بعد از آن پای او به ضرب گلوله یکی از نیروهای پلیس زخمی شد.اما فرد مسلح دیگر شخصی به نام هیثم حلاق بود که رهبری یک گروه 200 نفره را برعهده داشت.

همچنین تلویزیون سوریه مصاحبه ای با دو شاهد مرد که نشانه‌های پریشانی در چهره آنها پیدا بود را پخش کرد. شاهد اول اظهار کرد که تروریست‌های منطقه حوله و سایر مناطق اطراف، حدود صدها نفر بودند، آنها با آرپی جی و مسلسل و تفنگ، مردم را درخانه‌هایشان کشتند و جسد برخی از آنها را نیز سوزاندند.شاهد دوم نیز اعلام کرد که یک مرد و برادر و برادرزاده اش در برابر چشمان خواهرم کشته شدند و او توانست فرارکرده و پنهان شود. من می‌‌پرسم پس سازمان ملل و این ناظران چه کار می‌کنند درحالی که ما گلوله باران می شویم؟

نقض ادعاهای غرب توسط رسانه های خارجی

اما یک روزنامه نگار آلمانی به نام راینر هرمان که به زبان عربی صحبت می کند، چند روز پس از کشتار حوله با شاهدان این جنایت دیدار کرد. این شاهدان به دلیل ترس از به خطر افتادن جانشان نام خود را پنهان کردند.آنها اظهار کردند که فرقه گرایان افراطی پس از نماز جمعه به سه ایست بازرسی ارتش حمله کردند، در این درگیری که حدود نود دقیقه طول کشید، ده ها نفر از تروریست‌ها و نیروهای پلیس کشته شدند. لازم به ذکر است که بیشتر قربانیان از اقلیت‌های علوی و شیعه بودند و نیز خانواده‌هایی که در سال‌های اخیر به مذهب شیعه گرویده بودند. همچنین در میان این قربانیان، خانواده‌های سنی که نماینده ای در پارلمان داشته و با دولت همکاری می‌کردند نیز به چشم می خورد.هرمان نام چند تن از سرکردگان این گروه‌های تروریستی را فاش کرد. بیش از 700 فرد مسلح به سرکردگی عبدالرزاق طلاس و یحیی یوسف(رهبران گردان فاروق) در سه گروه از منطقه رستن، کفرلاها و عقرب به سه ایست بازرسی ارتش در اطراف منطقه تلدو در روستای حوله حمله کردند. در این درگیری خونین از نظر عددی، این افراط گرایان بسیار بیشتر از نیروهای پلیس بودند. سپس تروریست‌ها به حمایت از برخی آشوبگران محلی این روستا پرداختند. این آشوبگران داخلی، خانواده هایی را که به آنها ملحق نمی شدند به قتل می رساندند.

همچنین یک روزنامه نگار آلمانی دیگر به نام آلفرد هاکسنبرگ نیز با فردی به نام جبریل که به صومعه قاره به ریاست اگنس مریم پناه برده بود مصاحبه کرد. جبریل اعلام کرد که درگیری تقریبا نزدیک ظهر آغاز شد. افراط گرایان از رستن و سعن به یک ایست بازرسی و سپس به یک بیمارستان حمله کرده و تعداد زیادی از بیماران آنجا را کشتند، سپس برخی از آنها متفرق شده و به سمت منازلی که از قبل شناسایی کرده بودند رفتند و آنها را آتش باران کردند. وی خانواده سید را نیز می شناخت و در این رابطه اظهار کرد که این خانواده هم مانند همه ما از مسلمانان اهل سنت بودند و به دلیل اینکه به آشوبگران نپیوستند، کشته شدند. افراد مسلح حتی یکی از اعضای پارلمان و هرکسی که در انتخابات شرکت کرده بود را کشتند.

جبریل در پاسخ به این سوال که آیا این جنایتکاران از نیروها و طرفداران دولت بودند، با تمسخر گفت که این حرف کاملا توخالی است، حوله از اول دسامبر 2011 در دست افراط گرایان بوده و ارتش می خواست منطقه تلدو را پس بگیرد که این اتفاق نیفتاد، بیشتر مردم می دانند که درحال حاضر چه اتفاقی افتاده است و کسانی هستند که فقط می توانند داستان این تروریست‌ها را تکرار کنند.

در این میان یک نویسنده هلندی به نام مارتین جانسون که به زبان عربی صحبت می کند نیز با استفاده از سه منبع خبرگزاری فیدس و اطلاعات پناهندگان صومعه قاره و نیز گزارش‌های روزنامه نگاران روسی، در داستان‌های مربوط به شبه نظامیان وابسته به دولت که در رابطه با کشتار حوله مطرح می شد شک کرد؛چرا که بیشتر این قربانیان، علویان طرفدار دولت بودند.

دو روزنامه نگار سوری نیز به نام‌های مارت موسین و اولگا کولیگینا مصاحبه‌هایی با ساکنان محلی حوله انجام دادند. این افراد به وضوح تاکید کردند که عاملان کشتار وحشتناک حوله، فرقه گرایان افراطی بوده اند. در این میان یک پیرزن که گفته می شد مادربزرگ روستای حوله است اظهار کرد که ایست بازرسی‌ها مورد حمله قرار گرفته و همه سربازان کشته شدند، پس از آن تروریست‌ها وارد روستا شده و بیمارستان را آتش باران کردند،آنها داروساز روستای ما را که سربازان را معالجه می کرد کشتند. هیچ کس جز ارتش نمی تواند به ما کمک کند، می گویند حمله هوایی صورت گرفته! دروغ است دروغ است، آنها منافقان بودند که همگی از رستن آمدند.

یکی از ساکنان منطقه تلدو به نام عبدالوهاب تاکید کرد که تروریست‌ها می خواهند بر اینجا مسلط شوند، ما همیشه در صلح زندگی کرده ایم اما اکنون جرات نداریم از خانه خود خارج شویم. یکی از زنان منطقه غنطو در نزدیکی روستای حوله اظهار کرد که 9 تروریست خویشاوندان مرا در این حادثه کشتند، خانه ما را آتش باران کردند، ما یک شهید دادیم که زنده زنده در آتش سوخت. این قربانیان چرا و به کدامین قانون می می‌میرند؟آیا این اسلام است؟ این عدالت است؟

یک زن دیگر از ساکنان منطقه تلدو به نام عریفه نیز در رابطه با این کشتار تصریح کرد که این راهزنان تروریست هم زمان با حمله به قبیله حسن، شروع به آتش باران ایست بازرسی اصلی کردند. حدود 25 نفر از آنها به هلاکت رسیدند اما پس از حدود دوساعت بر این ایست بازرسی مسلط شدند. سپس به کشتار خانواده سید که در خیابان نزدیک به این ایست بازرسی زندگی می کردند، پرداختند. در این درگیری‌ها سه خانواده قتل عام شدند که حدود 20 نفر از آنها کودک بودند. سپس بعدازظهر،عبدالرزاق طلاس سرکرده گردان فاروق به همراه 250 نفر از رستن و عقرب و کفرلاها رسیدند. عریفه ادامه داد که صبح شنبه و با رسیدن ناظران هیئت ویژه سازمان ملل به سوریه، افراط گرایانی که در این کشتار به هلاکت رسیدند لباس ارتش سوریه را پوشیده و خانواده هایشان اطراف آنها جمع شده بودند. خانواده آنها شروع به ارائه روایت‌های ساختگی از بمباران‌های دولت ضد اهالی این منطقه کردند.آنها همچنین وانمود می‌کردند که قربانیان از خویشاوندانشان هستند، درحالی که خویشاوندان واقعی این قربانیان به وضوح در هرمنطقه قابل مشاهده بودند.

این اقدامات خشونت آمیز پس از دیدار ناظران سازمان ملل نیز ادامه داشت. موسین و کولیگینا در آن زمان با دو زخمی که یکی نیروی پلیس و دیگری از ساکنان این منطقه بود نیز گفتگو کردند. آنها اظهار کردند که گروهی از قبیله عکش توسط گلوله‌های خمپاره و نارنجک به قتل رسیدند، همچنین همه بازداشتیان ایست بازرسی ها نیز قتل عام شدند.

اما یک فرد دیگر از ساکنان این منطقه که درگیری‌ها را از بالای یک سطح مرکزی تماشا می‌کرده اظهار کرد که شبکه الجزیره تصاویری را منتشر وادعا می‌کند که مسئول جنایت حوله، ارتش سوریه است، اما درحقیقت این مسلحان افراط گرا بودند که غیرنظامیان و کودکان را در این منطقه قتل عام کردند. اما سازمان ملل به دلایل روشن سیاسی،این تحقیق دوم از 15 شاهدی که درباره عاملان این جنایت صحبت می کردند را نادیده گرفت.

مواضع مخالف سازمان ملل در رابطه با کشتار حوله

گزارش‌های مغرضانه از کشتار حوله، به وضوح در مباحثات سازمان ملل تاثیر گذاشت. باوجود اینکه شورای حقوق بشر با صدور قطعنامه ای دولت سوریه را در رابطه با این حادثه محکوم کرد، این دیدگاه، مخالفانی داشت. در همین راستا ماریا گولنیفژ خودینسکایا نماینده روسیه در آن زمان اعلام کرد که ما نمی توانیم با نتایج پیش داوری این قطعنامه در رابطه با فاجعه حوله موافق باشیم، از نظر ما این پرونده همچنان باز است و نیاز به تحقیقات عمیق‌تری دارد. متاسفانه کشورهایی وجود دارند که تروریست ها را در سوریه تشویق می کنند.

در همین چارچوب نماینده چین اشاره کرد که کشورش با این قطعنامه موافق نیست. نماینده کوبا نیز اظهار کرد که برخی از طرف‌ها به دنبال تغییر نظام سوریه بوده و حتی ایده مداخله نظامی خارجی را با استفاده از تحمیل برخی از قطعنامه‌ها بر ملت سوریه رواج می دهند. نماینده هند نیز قطعنامه مذکور را امضا نکرد. در این میان هیئت سوریه، سرسخت ترین مخالف این قطعنامه بود و اظهار کرد که کمیته تحقیق سازمان ملل حتی به سوریه سفر نکرده و کمیته تحقیق سوریه را هم نادیده گرفته است.

هیئت سوریه همچنین تاکید کرد که سرمایه داران عرب نیز حق اظهار نظر در این زمینه را ندارند؛ چراکه آنها به شکل مستقیم در قتل عام مردم سوریه نقش دارند، همچنین مجرمان هیچگاه نمی توانند قاضی باشند. بااین وجود قدرت‌های بزرگ، موافق این قطعنامه بودند تا جایی که 41 رای موافق، 3 رای مخالف و 3 رای ممتنع در رابطه با این قطعنامه وجود داشت. اما در هرحال به دلیل مخالفت دو عضو از 5 عضو دائمی در شورای امنیت یعنی روسیه وچین، امکان اجرای این قطعنامه وجود نداشت.

شایان ذکر است که این عملکرد غیرقانع کننده سازمان ملل، وجود شواهد و مدارک ضد گروه های تروریستی و افرادی که مسئول این جنایت بودند را نفی نمی کند.

بعد از کشتار

فاجعه حوله زمینه را برای سلسله ای از کشتارهای مشابه و سازمان‌دهی شده فراهم کرد.در اوت 2012 در حومه ای از دمشق به نام داریا، قتل عامی رخ داد که طی آن 245 نفر قربانی شدند.طبق معمول رسانه های غربی به سرعت اعلام کردند که ارتش سوریه مرتکب یک جنایت دیگر شد.

گردان فاروق به ویژه در رسانه‌‌هایی که نوارهای ویدئویی برای شبکه الجزیره قطر و شبکه العربیه عربستان سعودی تولید می کنند، بسیار زیرک عمل می کند. در این میان گردان فاروق و سایر فرقه گرایان نیاز شدیدی به حمایت نظامی دارند.آنها با توطئه ضد دولت سوریه به دنبال جلب حمایت نیروی هوایی ناتو هستند، مانند اتفاقی که در لیبی افتاد. این افراط گرایان در این بین می توانند با طفره رفتن از هرگونه مجازاتی، جنایت های بزرگ مرتکب شوند.

قابل توجه است که شکست کمیته تحقیق سازمان ملل در تعیین نقش این سازمان در توطئه گریز از مجازات و تشدید عملیات های خشونت آمیز، موجب افزایش عدم اعتبار ایده تحریم هوایی شده که به شکل مسخره ای در عملیات مداخله در لیبی مورد سوءاستفاده قرار گرفته است.

اما حادثه مهم بعدی، فاجعه ای است که با استفاده از سلاح‌های شیمیایی در مناطق تحت اشغال تروریست‌ها در غوطه شرقی پس از گذشت بیش از یک سال از کشتار حوله اتفاق افتاد.این حمله در واقع همان خط قرمزی بود که دولت بارک اوباما رئیس جمهور وقت آمریکا در رابطه با آن هشدار داده بود.اوباما اعلام کرده بود که در صورت استفاده از سلاح شیمیایی در درگیری های سوریه، مداخله نظامی مستقیم ضد سوریه صورت می گیرد. در کل از هرجهت که نگاه کنیم، اتفاقی که در حوله رخ داد، نقطه عطف شکست تلاش های سازمان ملل برای تحریم سوریه از طریق داستان های ساختگی و دروغ پردازی ضد این دولت بود.

ادامه دارد...