گزارش| ادامه بنبست هستهای با کره شمالی و دلهره ترامپ با نزدیک شدن به انتخابات
کره شمالی هر هفته موشک جدیدی آزمایش میکند و با وجود نگرانی کارشناسان مسائل سیاسی از این تحرکات پیونگ یانگ، رئیس جمهوری آمریکا تلاش دارد با جلوه دادن ظاهری آرام از آیندهای روشن پس از خلع سلاح پیونگ یانگ صحبت کند.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، شلیک موشک بر فراز شبه جزیره کره اتفاقی است که این روزها به خبری عادی در این منطقه تبدیل شده است و همانند گذشته که به محض شلیک یک فروند موشک از سوی پیونگ یانگ، توجه رسانههای دنیا به این موضوع جلب میشد، دیگر این اتفاق باعث شگفتی نمیشود. به نظر میرسد افکار عمومی در سطح دنیا دیگر به وعدههای دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر خلع سلاح شبه جزیره کره چندان خوشبین نیستند. کره شمالی در تازهترین اقدام خود روز شنبه دو فروند موشک کوتاه برد به سمت دریای ژاپن پرتاب کرد و تعداد پرتابهای خود در یک ماه اخیر را به عدد 7 رساند.
به ادعای برخی مقامات آمریکایی از جمله رئیس جمهوری این کشور شلیک موشک از طرف کره شمالی واکنش این کشور به رزمایش موشکی آمریکا و کره جنوبی بود و طبق ادعای ترامپ این پرتابهای موشکی میبایست با پایان رزمایش بین واشنگتن و سئول در روز سه شنبه متوقف شود؛ اتفاقی که با توجه به پرتابهای موشکی روز شنبه عملا اتفاق نیفتاد و بار دیگر وعدههای ترامپ عملی نشد. ترامپ با لحن خاص خود روز جمعه گفته بود رهبر کره شمالی آزمایش موشکهای کوچک را دوست دارد. شاید با تاکید بر روی "موشکهای کوچک" سعی در کم اهمیت جلوه دادن اتفاقات اخیر را داشت اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که تنش هستهای با کره شمالی همچنان به قوت خود باقی است و رئیس جمهوری آمریکا به جای ژستهای تبلیغاتی و شعارهای رسانهای باید اقدامی واقعی و جدی در این خصوص انجام دهد.
روز جمعه حتی ری یونگ هو، وزیر خارجه کره شمالی به عنوان بلندپایه ترین مقام دیپلماسی این کشور در واکنش به صحبتهای مایک پامپئو مبنی بر ادامه تحریم علیه کره شمالی گفت که استفاده از ابزار تحریم برای تحت فشار قرار دادن پیونگ یانگ یک اشتباه محاسباتی از سوی واشنگتن خواهد بود. وزیر خارجه کره شمالی حتی مایک پامپئو را فردی گستاخ توصیف کرد که قابلیت حل موضوعی مانند تنش هستهای شبه جزیره کره را ندارد. لحن وزیر خارجه کره شمالی از این نیز تند تر شد. آنجا که او پامپئو را "گیاه سمی دیپلماسی آمریکا" خطاب و تاکید کرد که تغییر رویکرد پیونگ یانگ تحت فشار تحریم ها خیال خامی بیش نیست، نشان داد پیونگ یانگ به هر قیمتی حاضر به مذاکره با ترامپ نیست.
علاوه بر این ادبیات رد و بدل شده بین وزرای خارجه آمریکا و کره شمالی حاکی از آن است که روند مذاکرات (پشت پرده) باوجود ادعاهای توییتری ترامپ خوب پیش نمیرود. کره شمالی حتی در اوایل سال جاری نیز خواستار خروج مایک پامپئو، وزیر خارجه ترامپ از روند مذاکرات شده بود. به نظر میرسد ترامپ و پامپئو در موضوع کره شمالی اتفاق نظر چندانی ندارند. انتخاب استیفن بیگن، به عنوان نماینده ویژه رئیس جمهوری آمریکا در امور کره شمالی با وجود حضور وزیر خارجه کشوری مانند آمریکا نیز حاکی از وجود این اختلاف است. اتفاقات چند ماه اخیر نیز نشان میدهد کرهای ها ترجیح میدهند به شخص رئیس جمهوری آمریکا نزدیکتر باشند و از طریق نماینده ویژه او درخواستهای خود را به ترامپ انتقال میدهند. درخواست پیونگ یانگ مبنی بر انتخاب "فردی دقیقتر و بالغ تر در برقراری ارتباط" توهین مستقیمی نسبت به شخص پامپئو بود که به نظر با حضور بیگن با مخالفت ترامپ مواجه نشده است.
از سوی دیگر باید به این موضوع نیز توجه داشت که آزمایش موشکی روز شنبه کره شمالی پس از آن اتفاق افتاد که کره جنوبی و ژاپن به عنوان دو متحد نزدیک آمریکا، به دلیل بروز برخی اختلافات در روابط میان دو کشور به همکاری اطلاعاتی-نظامی خود پایان دادند. این همکاری در سال 2016 و پس از سالها اصرار واشنگتن آغاز شده بود. سئول درحالی این تصمیم را گرفت که انتقاداتی نسبت به دولت کره جنوبی درباره تضعیف توانمندیهای دفاعی این کشور همزمان با حفظ تهدیدات هستهای از سوی کره شمالی مطرح شده است. آمریکا نیز این تصمیم را ناامید کننده خوانده است. شاید پیونگ یانگ قصد دارد از تضعیف اتحاد سه گانه ژاپن-کره جنوبی- آمریکا به عنوان فرصتی برای اعمال فشار بر واشنگتن استفاده کند. با توجه به همسایگی ژاپن و کره جنوبی به تهدید هستهای پیونگ یانگ، مسلما این دو کشور نگرانی بیشتری نسبت به خطر پیونگ یانگ احساس میکنند و از سوی دیگر به این مسئله واقفند که به وعدههای آمریکا به عنوان کشوری که طبق گفته رئیسجمهوری این کشور از منطقه خطر هستهای کره شمالی فاصله زیادی دارد، چندان امیدوار نباشند.
دورنمای انتخابات و ادامه بنبست هستهای با کره شمالی
موضوع دیگری که به یک تهدید برای رهبران کشورهای کره شمالی، کره جنوبی و آمریکا تبدیل شده طولانی شدن فرایند مذاکره و احتمال افزایش انتقادات از درون این کشورها است. هرچند در این بین بتوان کره شمالی را مستثنی کرد اما آمریکا و کره جنوبی کشورهایی هستند که خود را برای انتخابات سراسری آماده میکنند. نارضایتی مردم از به نتیجه نرسیدن فرایند طولانی مذاکرات میتواند برای مون جائه این و دونالد ترامپ، روسای جمهوری کره جنوبی و آمریکا خطرناک شود. از بین این دو نفر ترامپ در معرض خطر بیشتری قرار دارد. او فردی است که از توافق هستهای ایران به بهانه های مختلف خارج شد و از نظر برخی کارشناسان سعی کرد با نزدیک شدن به رهبر کره شمالی و ایجاد رابطهای دوستانه، جایگزینی برای توافق هستهای ایران پیدا کند. هرچند در ابتدا سرعت پیشرفت کار مناسب بود اما مسلماً نباید از پیونگ یانگ انتظار داشت که با علم به رویکرد آمریکا به توافق بینالمللی درباره فعالیت صلحآمیز هستهای ایران و عهدشکنیهای پیوسته واشنگتن نسبت به آن، به قول فردی مانند ترامپ اعتماد کند.
کره شمالی هرچند از علاقه خود برای توافق با آمریکا سخن میگوید اما در مقابل با اتخاذ سیاستی جالب و ادامه روند پیشرفت موشکی خود از یک سو طبق برنامه قبلی پیش رفته و از سوی دیگر کاخ سفید را برای انجام توافقی که مورد نظر پیونگ یانگ است تحت فشار قرار میدهد. هرچه به انتخابات آمریکا نزدیکتر شویم فشار حزب دموکرات به ترامپ برای عدم پیشرفت مشخص در خلع سلاح هستهای شبه جزیره کره افزایش مییابد. هرچند فردی مانند استیو بانون، استراتژیست سابق تیم ترامپ این احتمال را مطرح کرده که شاید ترامپ به دنبال استفاده از برگ کره شمالی در ماه های پایانی و حداکثر استفاده از آن در انتخابات است اما این موضوع را نیز نباید فراموش کرد که توافق با کره شمالی از نوع هستهای است؛ نمونه مشابه این توافق، برجام است که برای دستیابی به نسخه نهایی 2 سال زمان صرف شد. هرچند ترامپ تاکید دارد تنها درصورت خلع سلاح کامل حاضر به رفع تحریمها است اما رهبر کره شمالی دیگر آن جوان بی تجربه سالهای گذشته نیست و مشخص است که با روحیه خاص ترامپ برای خروج یکجانبه از توافقات بینالمللی آشناست.
انتهای پیام/