«معجزه آبخیزداری»|توقف عجیب قانون جامع آبخیزداری در مجلس؛ درآمد آبخیزداری "۶ برابر" هزینه‌اش هست
علی شهبازی، کارشناس حوزه آبخیزداری معتقد است بر اساس مطالعات، ارزش اقتصادی حاصل از آبخیزداری ۶ برابر بیشتر از هزینه‌های آن است.
خبرگزاری تسنیم، کارگروه بررسی‌های ویژه؛ پرونده «معجزه آبخیزداری» ــ بخش نهم
اشاره| ارزش و منافع اقتصادی حاصل از آبخیزداری از جمله مقولاتی است که در تحقیقات علمی و سیاست‌گذاری‌های کلان مورد غفلت واقع شده است. پژوهشهای محدودی که درباره ارزش اقتصادی و اجتماعی آبخیزداری در ایران انجام شده، نشاندهنده آن است که چنانچه عملیات آبخیزداری در کشور با بهره‌گیری از اصول علمی انجام شود، نتایج و دستاوردهایی بسیار فراتر از حد تصور به دنبال خواهد داشت. با توجه به‌این مهم، گفتگویی تفصیلی با آقای دکتر «علی شهبازی» کارشناس حوزه آبخیزداری با موضوع اهمیت، تاریخچه و ارزش اقتصادی اجتماعی عملیات آبخیزداری در ایران انجام دادیم؛ به نظر ایشان ارزش و منفعت اقتصادی ناشی از طرحهای آبخیزداری 6 برابر هزینه‌های ناشی از آن است. همچنین به گفته شهبازی با عملیات آبخیزداری و آبخوانداری میتوان سالانه تا 1000 متر مکعب آب در هر هکتار به سرمایه آبی کشور افزود که این مسئله به لحاظ اقتصادی بسیار حائز اهمیت بوده و میتواند باعث رشد و رونق تولید ملی و اشتغال پایدار جوامع محلی شود.
اهم مطالب که ایشان در این مصاحبه به آن اشاره کردند به ترتیب زیر است:
- آبخیزداری مدیریت و بهره‌برداری هماهنگ، یکپارچه، جامع و قانونمند از منابع طبیعی، کشاورزی، انسانی و اقتصادی یک حوزه‌ی آبخیز است.
- ارزش اقتصادی حاصل از آبخیزداری به ازای هر متر مکعب برای فقط سه کارکرد ذخیره آب، کنترل رسوب و ذخیره دی اکسید کربن برابر یک میلیون و چهارصد هزار تومان محاسبه شده است.
- بر اساس مطالعات انجام شده، ارزش و منفعت اقتصادی آبخیزداری 6 برابر بیشتر از هزینه های ناشی از آن است.
- طبق بررسیها خسارتهای ناشی از وقوع سیلاب در اواخر سال 1397 و اوایل سال 1398 در حدود 35 هزار میلیارد تومان برآورد شده است.
- با عملیات آبخیزداری و آبخوانداری میتوان سالانه تا حدود 1000 متر مکعب در هر هکتار به ظرفیت آبی کشور افزود.
- عدم وجود قانون جامع منابع طبیعی و آبخیزداری که همه عرصه‌های منابع طبیعی را شامل بشود از جمله خلأهای قانونی است که باید مدنظر مسئولان قرار گیرد.
در اینجا نظر مخاطبان را به گفتگوی تفصیلی با آقای علی شهبازی جلب می‌نماییم.
در همین زمینه بیشتر بخوانید
- پرونده ویژه در تسنیم/ «معجزه آبخیزداری»
- «معجزه آبخیزداری» | آبخیزداری چیست؟ / گزارشی از یک نمونه موفق
- «معجزه آبخیزداری»| پروژه‌ای که 100 میلیارد متر مکعب آب جدید و 70 میلیون تن محصول کشاورزی تولید می‌کند
- «معجزه آبخیزداری» |می‌توانستیم جلوی سیل ویرانگر 98 را بگیریم/ آبخیزداری، ناجی محیط‌زیست
- «معجزه آبخیزداری» |غذای 250میلیون نفر در ایران قابل تولید است
- «معجزه آبخیزداری» |غذای 250میلیون نفر در ایران قابل تولید است
- «معجزه آبخیزداری»|بیابان را بهشت کنیم/تیمور لنگ: وقتی به "زاگرس" رسیدیم، دولا دولا از این "جنگل انبوه" گذشتیم!
- «معجزه آبخیزداری»| خسارت 10میلیارد دلاری فرسایش خاک در کشور را چگونه کاهش دهیم؟
**********************
تسنیم: حوزه آبخیز به چه معناست و به‌طور کلی در ایران چند حوزه آبخیز وجود دارد؟
شهبازی: حوزه آبخیز، عرصه جغرافیایی باز یا بسته‌ای است که در بین همه عناصر و اجزاء اقتصادی، اجتماعی و طبیعی آن، روابط، کنش‌ها و واکنش‌هایی وجود دارد که این روابط از طریق ارتباط تمام نقاط و اجزاء حوزه با یک شبکه هیدرولوژیک کاملاً پیوند خورده و مستحکم شده است. به عبارتی دیگر، حوزه آبخیز، تجسم کامل یک سامانه درهم تنیده است که امکان کنترل کلیه ورودیها شامل نزولات آسمانی، انرژی، نهاده‌های تولید، سرمایه و خروجیها شامل از قبیل رواناب، رسوب، تولیدات کشاورزی و حتی مهاجرت این سامانه فراهم بوده و در نتیجه امکان ارزیابی عملکرد و مقایسه آن وجود دارد.
کشور ایران به 6 حوزه کلان یا رده اول به نامهای حوزه آبریز خزر، دریاچه ارومیه، خلیج فارس و دریای عمان، فلات مرکزی، مرزی شرق (هامون)، قره قوم (سرخس) تقسیم شده است، این 6 حوزه به حوزه‌های کوچکتری تقسیم میشود تا جایی که تعداد آخرین حوزه‌های آبخیز که به واحد کوچکتری تقسیم نشده است، 1117 حوزه آبخیز میباشد.
تسنیم: با توجه به تعریفهای مختلفی که از آبخیزداری ارائه شده است، لطفا بفرمایید تعریف شما از آبخیزداری چیست و آبخیزداری شامل چه مراحل و بخشهایی است؟
شهبازی: تعاریف مختلفی از آبخیزداری ارائه شده است؛ تعریف علمی آبخیزداری مدیریت و بهره‌برداری هماهنگ، یکپارچه و قانونمند از منابع طبیعی، کشاورزی، انسانی و اقتصادی یک حوزه‌ی آبخیز است، مشروط بر آنکه سرمایه اصلی یعنی منابع آب و خاک حفظ شود. فعالیتهای آبخیزداری شامل زیربخشهایی است که به صورت کلی می توان به دو بخش مطالعاتی و اجرایی تقسیم کرد. بخش مطالعاتی نیز خودش به سه بخش مطالعات پایه، توجیهی، تفصیلی اجرایی تقسیم میشود. بخش مطالعاتی طرحهای آبخیزداری به دلیل گستردگی زیاد عناصر متشکله حوزه‌های آبخیز و روابط پیچیده بین آنهاست، خودش شامل مطالعات دانشهای مختلفی از قبیل مطالعات پوشش گیاهی، هیدرولوژی، فرسایش و رسوب، اقتصادی، اجتماعی، زمین شناسی، هواشناسی، خاک‌شناسی میشود که لازم است ابتدا هر یک از مطالعات به تنهایی انجام گیرد و سپس نتایج حاصل با یکدیگر تلفیق شوند، تا از مجموع آنها بتوان به راه‌حلهای مناسب و مطلوب دست یافت، همانطور که مشخص است در بخش مطالعات زمینه کاری برای کارشناسان با رشته‌های مختلف فراهم است.
برنامه‌های اجرایی آبخیزداری شامل عملیات بسیار متنوعی است، که متناسب با مطالعات صورت گرفته در هر منطقه اجرا میشود. مواردی چون اقدامات مدیریتی، سکوبندی اراضی شیبدار، احداث بانکت، تغذیه مصنوعی سفره های آب زیر زمینی ، حفاظت و تثبیت مسیلها و گالیهای فعال، بذرپاشی و نهالکاری و عملیات کنترل سیل از جمله عملیات اجرایی بخش آبخیزداری است.
تسنیم: هدف از انجام عملیات آبخیزداری چیست؟
شهبازی: هدف نهایی آبخیزداری به صورت خلاصه استفاده صحیح از منابع موجود در هر حوزه آبخیز به نحوی که پایداری آن حوزه دچار مشکل نشود. هدف آبخیزداری فقط حفاظت و نگهداری نیست، در کنار این مهم به بحث بهره‌برداری نیز توجه جدی شده است.
تسنیم: تاریخچه آبخیزداری در ایران چگونه است و از چه زمانی آبخیزداری مورد توجه قرار گرفت؟
شهبازی: به طور مشخص آبخیزداری در ایران از سال 1299 شمسی شروع شد که در این سال سازمانی ابتدایی برای اداره جنگل تأسیس شد و این سازمان، بعدها تبدیل به اداره کل جنگلها، بنگاه جنگلها، سازمان جنگلبانی و در سال 1346 شمسی تبدیل به وزارت منابع طبیعی شد. در سال 1350 بعد از انحلال وزارت منابع طبیعی، این وزارتخانه در وزارت کشاورزی ادغام و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی تشکیل گردید.
بعد از انقلاب اسلامی با تشکیل وزارت جهاد سازندگی، در دهه هفتاد روند آبخیزداری در کشور تقویت شد و با تشکیل معاونت آبخیزداری در وزارت جهاد سازندگی کلیه امور مربوط به حفظ، احیاء، گسترش و بهره‌برداری از منابع طبیعی، جنگل، مرتع و شیلات، آبخیزداری و کلیه امور دام و طیور و عمران روستایی، صنایع روستایی و آبرسانی روستاها بر عهده این معاونت قرار گرفت. در سال 1379 وزارتخانه‌های جهاد سازندگی و کشاورزی ادغام و وزارت جهادکشاورزی را تشکیل دادند. بدین ترتیب رئیس سازمان جنگلها و مراتع کشور سمت معاون وزیر جهاد کشاورزی را عهده‌دار شد. در نهایت طی مصوبه شورایعالی اداری در 3 تیر 1381 وظایف مربوط به آبخیزداری از وزارت جهاد کشاورزی منفک و به سازمان جنگلها و مراتع کشور واگذار شد و عنوان این سازمان به سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری تغییر یافت.
تسنیم: آبخیزداری در وضعیت کنونی کشور دارای چه اهمیت و ضرورتی است؟
شهبازی: باید به این نکته مهم در مساله اهمیت و ضرورت آبخیزداری توجه داشت که منابع طبیعی در هر سرزمینی، نخستین و بنیادی‌ترین شرط استمرار حیاتی پویا و با نشاط به شمار میرود، با توجه به رسالت آبخیزداری و نقش آن در حفاظت، صیانت و بهره برداری صحیح از منابع و اندوخته‌های طبیعی انجام عملیات آبخیزداری یک ضرورت میباشد. امروزه با رشد فزاینده جمعیت و استفاده بی‌رویه از منابع طبیعی و مدیریت نادرست، اکوسیستمهای طبیعی با بحرانها و مشکلات زیادی روبرو شده‌اند. از جمله این بحرانها میتوان به تخریب اراضی، کاهش پوشش گیاهی و نفوذپذیری آب، افت سطح سفره های آب زیرزمینی، فرونشست زمین، کاهش کیفیت منابع آبی و افزایش تعداد و قدرت تخریب سیلابها، گرد و خاک و دیگر موارد اشاره کرد.
افزون بر تخریب منابع طبیعی افزایش خشکسالی‌های پیاپی، وقوع گسترده زمین لغزشها و فرسایش خاک، کاهش حاصلخیزی اراضی، کاهش تولید و افزایش هزینه‌های تولید را به دنبال داشته است. باید توجه داشت با توجه به اینکه اعظم مساحت کشور در اقلیمهای خشک و نیمه‌خشک واقع گردیده است و از آنجایی که متوسط بارندگی بلندمدت کشور تقریبا 250 میلیمتر در سال است که این مقدار برابر یک سوم متوسط بارندگی جهانی بوده و در عین حال میزان تبخیر معادل 3 برابر متوسط دنیا میباشد، حفظ این بارشها برای مصارف مختلف آبی اهمیت دارد. همچنین بحث دیگری که مطرح است حفاظت خاک است. متاسفانه طبق مطالعات سالانه فرسایش خاک در کشور سبب وارد شدن بیش از 10 میلیارد دلار خسارات میشود. از این رو با اقدامات آبخیزداری می توان دو منبع اصلی تولید یعنی آب که مایه حیات است و خاک که بستر حیات است را به خوبی مدیریت و سبب کاهش و حل بحرانهای مورد اشاره شد. به تعبیر دیگر در واقع انجام صحیح و جامع عملیات آبخیزداری و به عبارت کاملتر اجرای شدن رویکرد مدیریت جامع آنهم در واحد حوزه آبخیز میتواند سرمایه‌های موجود در یک حوزه آبخیز به خصوص آب و خاک را از خطر نابودی حفظ کند و این رویکردی است که توسط بسیاری از صاحب‌نظران به‌عنوان یک رویکرد مناسب مورد تایید قرار گرفته است.
همین ضرورت نیز باعث شده است طی دو سال اخیر با عنایت و توجه مقام معظم رهبری توجه خوبی به آبخیزداری شود، به نحوی که درسال 1397 مقدار 700 میلیارد تومان و در سال 1398 مقدار 1500 میلیارد تومان از محل صندوق توسعه ملی به آبخیزداری اختصاص داده شد. این افزایش اعتبارات سبب اشتغال افراد زیادی در بخش اجرا و نظارت شده است.
تسنیم: یکی از مباحثی که در آبخیزداری مورد غفلت قرار گرفته است، ارزش اقتصادی طرحهای آبخیزداری است. لطفا توضیح بفرمایید طرحهای آبخیزداری به لحاظ اقتصادی دارای چه منافع و مزایایی است؟
شهبازی: تردیدی نیست چنانچه آبخیزداری در سطح کشور به صورت صحیح و اصولی انجام شود، به لحاظ اقتصادی دارای ارزش و منافع اقتصادی متعددی است به طوری که پژوهشهای علمی نشان داده است عملیات آبخیزداری زمینه حفظ آب وحاصلخیزی خاک شده و اشتغال پایدار در بخشهای صنعت و کشاورزی را به دنبال خواهد داشت که این امر باعث رشد تولید ملی و رضایتمندی جوامع محلی خواهد شد. عملیات و فعالیتهای آبخیزداری، دارای دو راهبرد بازدارندهو برگردانندهمیباشد، که هر دو مورد ارزش اقتصادی داشته و زمینه ساز ایجاد اشتغال و معیشت پایدار میشود، چرا که آبخیزداری یک مجموعه صرفاً نظارتی نیست، بلکه در کنار رویکرد نظارتی خود، دارای قدرت اجرایی بسیار مناسب همساز با نظرات جوامع محلی نیز میباشد. اقدامات آبخیزداری در بخش بازدارنده، با جلوگیری از ورود خسارات و صرف هزینه های کلان برای جبران آنها میتواند تاثیر بسزایی در ایجاد اشتغال و معیشت پایدار داشته باشد، به عنوان مثال طبق آخرین برآوردهای صورت گرفته وقوع سیلاب در اواخر سال 1397 و اوایل سال 1398 کشور را با خساراتی در حدود 35 هزار میلیارد تومان مواجه کرد، که این مقدار میتوانست در بخشهای زیربنایی کشور با هدف ایجاد اشتغال و رونق تولید مورد استفاده قرار گیرد و چنانچه عملیات آبخیزداری انجام شده بود، شاهدی چنین خسارتی نبودیم. در راهبرد بازگرداننده نیز با انجام یکسری از اقدامات مشخص از قبیل احداث سازه، انجام اقدامات مدیریتی و بیولوژیکی میتوان زمینه را برای اشتغال و رونق تولید در منطقه را فراهم ساخت.
تسنیم: پس به نظر میرسد عملیات آبخیزداری به طور کامل دارای توجیه اقتصادی بوده و از این رو میتواند در اقتصاد مقاومتی نقش موثری ایفا کند.
شهبازی: بله همین طور است. در وضعیت کنونی حوزه های آبخیز کشور، حدود 83 درصد از مساحت کشور را به خود اختصاص داده است، در نتیجه مدیریت صحیح این سطح از سرزمین میتواند زمینه بسیار مناسبی برای ایجاد اشتغال و رونق تولید ملی و در یک کلام ایجاد ارزش اقتصادی در کشور باشد. طبق مطالعه ای که بنده در رساله خود انجام داده ام هر مترمکعب از سازه‌های آبخیزداری هزینه‌ای در حدود 230 هزار تومان دارد. البته این رقم برای سال 1397 بوده، که مقدار آن با توجه موقعیت و شرایط سازه‌های احداثی میتواند کمتر یا بیشتر باشد، این در حالی است که ارزش اقتصادی حاصل از این اقدامات برای فقط 3 کارکرد ذخیره آب، کنترل رسوب و ذخیره دیاکسید کربن برابر یک میلیون و چهارصد هزار تومان محاسبه شده‌است، به عبارت ساده‌تر نسبت سود به هزینه 6 برابر است، با این حساب ارزش اقتصادی هر هکتار حدود 14 میلیارد تومان خواهد شد؛ و این موضوع نشان از آن دارد اقدامات آبخیزداری کاملاً به صرفه و اقتصادی است.
تسنیم: یکی از فواید آبخیزداری که مورد اشاره قرار گرفت و دارای ارزش اقتصادی فراوان نیز میباشد، استحصال و تأمین آب است. آبخیزداری چگونه و به چه میزان میتواند در تأمین آب جدید مدنظر واقع شود؟
شهبازی: عملیات آبخیزداری از دو بعد برای تأمین آب حائز اهمیت است. بعد اول آن است که انجام عملیات آبخیزداری و کنترل رسوب، مانع از پر شدن سدها از رسوبات میشود و حجم در دسترس برای افزایش ذخیره آب باران و استفاده از آن در شرایط کم آبی را فراهم می‌کنند که این خود نوعی حفظ، نگهداری و تأمین آب و تولید ارزش اقتصادی است. بعد دوم عملیات آبخیزداری، تولید آب جدید است. با اجرای عملیات آبخیزداری که غالباً در مناطق کوهستانی صورت میگیرد حدود 530 مترمکعب در هکتار در طی یک سال و با انجام عملیات آبخوانداری که غالباً در مناطق دشتی انجام میگیرد حدود 1000 مترمکعب در هکتار در طی یک سال به ظرفیت آبی کشور اضافه میشود. اگر به طور متوسط فرض شود طی عملیات آبخیزداری در هر هکتار حدود 500 متر مکعب آب استحصال میشود، در صورت ضرب آن در 1 میلیون هکتار، 500 میلیون متر مکعب آب به سرمایه آبی کشور اضافه میشود. جهت درک بهتر و اهیمت موضوع میتوان این طور بیان داشت که برای ذخیره این حجم از منابع آبی نیاز است چند سد بزرگ احداث کرد که هزینه ای چند ده برابری دربرخواهد داشت. همچنین مطالعات انجام شده نشاندهنده آن است فعالیتهای آبخیزداری باعث استحصال و تغذیه بیش از 2.1 میلیارد متر مکعب آب در سال میشود که این میزان به لحاظ اقتصادی باعث رشد و شکوفایی تولید ملی و اشتغال پایدار جوامع محلی شود. البته لازمه ایجاد اشتغال پایدار داشتن نگاه جامع و سیستمی و در بعضی موارد اصلاح قوانین است.
تسنیم: به بحث قوانین و ضرورت اصلاح آن اشاره شد؛ با توجه با اهمیت فوق العاده آبخیزداری، آیا به این مقوله در قوانین و مقررات ایران توجه جدی شده است؟
شهبازی: خوشبختانه در قانون اساسی و اسناد بالادستی جمهوری اسلامی ایران، به منابع طبیعی و حفظ آب و خاک توجه خوبی شده است. به عنوان مثال در بند (خ) ماده 38 برنامه ششم توسعه تکلیف شده تا پایان برنامه ده میلیون هکتار اجرای عملیات آبخیزداری و حفاظت از خاک و آبخوانداری صورت پذیرد.
همچنین در ماده 140 برنامه پنجم توسعه مشخص شده بود جهت جبران تراز منفی سفره‌های آب زیرزمینی حداقل بیست و پنج‌درصد(25%)، دوازده و نیم درصد از محل کنترل آبهای سطحی و دوازده و نیم درصد از طریق آبخیزداری و آبخوانداری بهبود یابد.
همچنین در اصل 50 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست را وظیفه‌ای همگانی معرفی دانسته و هر گونه تخریب و آلوده ساختن آب، خاک، هوا را ممنوع کرده است. علاوه بر این در سیاستهای کلی نظام در بخشهای محیط زیست، منابع آب، انرژی، اقتصاد مقاومتی بر لزوم آبخیزداری و حفظ و صیانت از منابع طبیعی و افزایش بهره‌وری مناسب از منابع، حفاظت منابع آب و خاک و ذخایر ژنتیکی گیاهی ـ جانوری و بالابردن غنای حیاتی خاک‌ها و بهره‌برداری بهینه از آن تأکید شده است.
از جمله قوانین خوب دیگر درباره آبخیزداری و حفاظت از منابع طبیعی، قانون افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی است. این قانون از جمله قوانین مهمی است که در سال 1389 به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و تکالیف متعددی با رویکرد محیط زیست و ایجاد تعادل در زیست‌بوم‌های طبیعی و کنترل و کاهش تخریب سرزمین برای دولت و دستگاههای مسئول ایجاد نموده است. این قانون در مواد 8-9-11-12-13-14-15 و 27 به روشنی مسیرحرکت، تکالیف و تعهدات سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری را مشخص نموده و مواد 11 و 12 و 14 و 27 ارتباط مستقیمی با مباحث و تکالیف آبخیزداری به‌ویژه در زمینه کنترل فرسایش بادی و آبی، مدیریت پایدار مراتع، ذخیره نزولات، اخذ خسارت از تخریب کنندگان و استفاده آن در احیاء مناطق تخریب شده دارد.
تسنیم: آیا در این باره خلأ قانونی وجود دارد؟
شهبازی: خلأ قانونی که در این باره وجود دارد، عدم وجود قانون جامع منابع طبیعی و آبخیزداری است که همه عرصه های منابع طبیعی را شامل بشود و چنانچه این قانون تدوین شود، کمک شایانی میتواند در حفظ و محافظت از منابع طبیعی داشته باشد. البته قانون جامع آبخیزداری و منابع طبیعی چند سال پیش در مجلس شورای اسلامی جریان داشت ولی متاسفانه این قانون که میتوانست عرصه منابع طبیعی را متحول کند به یک دفعه در مجلس متوقف شد.
از وقتی که در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار دادید ممنون و سپاسگزاریم.
انتهای پیام/