خراسان رضوی| جانبازان و خانواده شهدا هیچ چشمداشتی ندارند
جانباز ۳۵ درصد گنابادی که این روزها هنوز هم لباس رزم بر تن دارد بزرگترین آرزویش این بوده که در کنار تمامی همرزمانش او نیز به شهادت میرسیده که این گونه نشده است گفت: جانبازان و خانواده شهدا هیچ چشمداشتی ندارند زیرا آنها باخدا معامله کردهاند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از گناباد، روحیه جهادی و خدمت به مردم را میتوان در رفتار این مرد دید، هنوز هم با همان شور و حرارت دوران جنگ برای کمک به مردم ساعت و زمان نمیشناسد و همیشه در صحنه حضور دارد.
در تمامی حوزهها کار کرده؛ تا این که امروز نیز در سنگر نایب رئیسی شورای شهر گناباد از صبح تا شب در گوشه و کنار شهر با همان روحیه جهادی در حال خدمت کردن است.
علیرضا موحد جانباز 35 درصد گنابادی که از کردستان تا خرمشهر در جبههها حضور داشته امروز هم در سنگرهای دیگر در کنار همرزمانش خدمت میکند.
برای مصاحبه باید به دنبالش گشت؛ جای ثابتی ندارد زیرا با هر زنگ شهروندی برای پیگیری کارش میرود، او را در شهرداری گناباد پیدا میکنیم تا گفتوگویی با این جانباز دوران تحمیلی داشته باشیم.
علیرضا موحد در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در گناباد میگوید: 61 ماه و 18 روز در جنگ تحمیلی حضور داشته و در خرمشهر جانباز شیمیایی 35 درصد شدم اما همچنان افسوس میخورم که دوستان رفتند و من ماندم.
اسم جنگ و جبهه که میآید حرارات موحد هم بالا میرود و با همان شور همیشگی بیان میکند: در زمان جنگ 12 سال داشتم اما برای اعزام هر کاری میکردم چون به دلیل کم بودن سن و کوتاه قد بودن من را نمیبردند؛ برای همین سه بار سعی کردم پنهانی به جبهه بروم و حتی یکبار زیر ساک دستی بچهها پنهان شدم و مسیر طولانی را رفتم.
این یادگار دوران دفاع مقدس ادامه میدهد: عشق به جبهه و دفاع از اسلام ما را آرام نمیگذاشت تا جایی که برای اعزام حتی یکبار به کاشمر رفتم تا از آنجا اعزام شوم و بعد از آنجا به بجنورد رفتم تا آخر موفق شدم سال 62 به جبهه بروم.
موحد خاطرنشان کرد: برای این که من را از منطقه برنگردانند سعی کردم در همه مراحل اول باشم تا اینکه توانستم مجوز حضور در منطقه را بگیرم و در منطقه «فکه و دشت عباس» خدمت کردم.
این جانباز دوران دفاع مقدس گفت: در سال 65 جذب سپاه پاسداران شدم اما سعی کردم روحیه بسیجی خود را از دست ندهم و امروز نیز مدال افتخارم سپاهی بودنم است.
موحد درباره جانباز شدنش افزود: سه بار مجروح شدهام که بار اول در کردستان و دوبار در جنوب که بار آخر در خرمشهر جانباز شیمیایی شدم اما افسوس که همرزمانم رفتند و من از کاروان جا ماندم.
وی ادامه میدهد: خیلی از همرزمان روی دستم شهید شدند مانند شهید علی عجم که با هم روی موتورسوار بودیم خمپاره خورد و این شهید بزرگوار در آغوشم شهید شد.
این عضو شورای شهر گناباد در حالی که اشک در چشمانش جمع شده بود میگوید: وقتی به گلزار شهدای گناباد میروم بیش از 90 درصد شهدای مدفون شده در آنجا همرزمان من بودند که به سعادت رسیدند.
موحد که این روزها در سنگر شورای شهر گناباد فعالیت میکنند در مورد ویژگیهای بچههای دوران جنگ میگوید: مهمترین ویژگی این بچهها از خودگذشتگی و روحیه ایثاری بود که داشتند و آنها فقط یک هدف داشتن و آن پیروزی اسلام بود و بارزترین خصلت این بچهها دوری از مادیات بود که آنها را آسمانی کرد.
وی ادامه میدهد: در شبهای عملیات برخی از شهدا حتی پلاکهای خود را بیرون میآوردند تا شناسایی نشوند که خداینکرده حتی خانواده آنها دچار غرور نشوند.
این جانباز دوران دفاع مقدس در مورد حال روز بچههای جانباز گفت: امروز مهمترین مشکل بچههای جانباز بحث درمانی آنها است تاجایی که برای دارو به مشکل میخورند و این روزها که مشکل بیمه تکمیلی نیز بهوجود آمده که مجبور هستیم داروها را آزاد بخریم.
وی ادامه میدهد: بچههای جانباز و خانواده شهدا هیچ چشمداشتی ندارند زیرا آنها باخدا معامله کردهاند ولی احترام به خانواده شهدا و جانباز کمترین درخواستی است که دارند حال این احترام منظور در مباحثی مانند همین حذف کردن نام شهید از کوچهها یا موارد دیگر است.
گفتوگو از یاسر سالاری گناباد
انتهای پیام/ح