نگاهی به مطالب ستون نویسهای ترکیه| وقتی ترکیه به دوستان اسد ویزا نداد
متولیان برگزاری کنفرانس٬ در دمشق٬ سراغ یکی از سیاستمدارانی رفتند که روابط نزدیکی با شخص بشار اسد دارد. شخصی به نام خلف المفتاح که به عنوان رئیس مشاورین اسد و دوست نزدیک او شناخته میشود.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، ستوننویسهای روزنامههای ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشهنویس" یاد میشود٬ بخشی از فعالان رسانهای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشتهایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه میگذارد.
تسنیم تلاش میکند تا با انتخاب گزینههای قابل توجهی از نوشتههای ستوننویسهای ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیتهای رسانهای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
وقتی که ترکیه به دوستان اسد ویزا نداد
محرم ساری کایا/ روزنامه خبرترک
کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق٬ از مدتها پیش٬ از مقامات دولتی خواسته بود که در یک کنفرانس بزرگ٬ تمام ابعاد بحران سوریه با حضور خود سیاستمداران سوری برگزار شود. اما نتیجه نگرفت و به همین خاطر٬ تصمیم گرفت با ابتکار عمل و مسئولیت حزب خودش این کنفرانس را برگزار کند. یکی دو بار زمان و مکان برگزاری کنفرانس تغییر یافت تا این که بر سر برگزاری این کنفرانس در تاریخ امروز و در هتل ترابیای استانبول٬ توافق نهایی شکل گرفت.
رهبر حزب جمهوری خلق٬ قبلاً هم اعلام کرده بود که هیچکدام از مسئولین حزب اتحاد دموکراتیک کردهای سوریه (پ.ی.د) و هیچ کدام از نهادهای اقماری پ.ک.ک در این کنفرانس حضور نخواهند داشت، اما هم مخالفین اسد و هم نمایندگان دولت اسد باید حضور داشته باشند.
چند تن از معاونین کلیچدار اوغلو به مسئولین وزارت امور خارجه ترکیه مراجعه کردند تا برای مهمانان سوری٬ ویزا و مجوز ورود بگیرند و پس از مدتها چانهزنی٬ بالاخره لیست نهایی مشخص شد.
متولیان برگزاری کنفرانس٬ ابتدا در دمشق٬ سراغ یکی از سیاستمدارانی رفتند که روابط نزدیکی با شخص بشار اسد رئیس جمهور سوریه دارد. شخصی به نام خلف المفتاح که به عنوان رئیس مشاورین اسد و دوست نزدیک او شناخته میشود.
او دختر خود را به عقد یک جوان ترکیهای اهل استان هاتای در آورده و از قدیم از دوران حافظ اسد٬ به عنوان دوست ترکیه شناخته میشود.
همچنین قرار شد کریستین برگر نماینده اتحادیه اروپا در ترکیه و حکمت چتین وزیر امور خارجه اسبق ترکیه نیز در این کنفرانس حضور پیدا کنند. اما به یک باره همه چیز تغییر کرد. خلف مفتاح برای انجام کاری به کشور چین اعزام شد٬ نماینده اتحادیه اروپا در ترکیه به کشوری دیگر رفت و متولیان لیست جدیدی برای حضور مهمانان وابسته به حکومت اسد تهیه کردند و برخی از این مهمانان با وتوی وزارت امور خارجه ترکیه روبرو شدند و حزب بعث سوریه نیز حاضر نشد افراد دیگری را پیشنهاد دهد.
ماجرای آکپارتی و زلزله
یالچین دوغان/ پایگاه تحلیلی خبری تی 24
از 25 سال پیش تاکنون٬ مدیریت شهر استانبول در اختیار رجب طیب اردوغان و رفقای او بوده و در 17 سال اخیر هم به شکل بدون گسست و یک قبضه٬ اختیارات کل ترکیه را در دست داشتهاند. اما هنوز هم در مورد احتمل قوع زلزله در کلانشهر استانبول٬ تنها بلدند همین یک جمله را تکرار کنند: باید تدابیر لازم اتخاذ شود. باید تدابیر لازم اتخاذ شود.
دیروز و در حالی که زلزله 5.8 ریشتری همه را به وحشت انداخت٬ تنها کاری که بخشهای فرهنگی تحت امر آکپارتی انجام دادند٬ انتشار کتابی بود تحت عنوان: «کتاب دعا با ضمیمه دعای جلوگیری از زلزله.» من واقعاً نمیدانم این چه جور تدبیری است.
این را هم فراموش نکنیم که پس از وقوع زلزله مهیب سال 1999 میلادی که جان 20 هزار شهروند این کشور را گرفت٬ دولت٬ مالیاتی به نام مالیات زلزله وضع کرد و میلیاردها لیره پول جمع شد.
در سال 2011 میلادی از مهمت شمشک وزیر وقت مالی و دارایی ترکیه در این مورد سوال شد. او در جواب گفت: دقیقاً نمیدانم اما چیزی بین 46 تا 48 میلیارد لیره پول جمع شد و این پولها برای ساختن اتوبانهای دوطرفه و درمانگاههای بهداشتی و اماکن آموزشی صرف شده است.
به عبارتی روشن٬ پولی که برای مقابله با خطرات زلزله جمع شد٬ در مسیری دیگر و به منظوری دیگر خرج شد.
دفاع از حقوق
طاها آک یول/ روزنامه قرار
قوه قضائیه در ترکیه٬ روز به روز سیاسیتر میشود و استقلال این قوه زیر سوال رفته است. یکی از سادهترین و روشنترین پیامدهای چنین وضعیتی٬ این است که اعتماد شهروندان به دستگاه قضا٬ به شکل جدی کاهش پیدا کرده است.
این در حالی است که در ترکیه٬ شاهد پیشرفت شهرنشینی٬ رشد و ارتقای فکری و فرهنگی مردم٬ رسیدن آنان به دانش و خودآگاهی و فهم و ادراک مفاهیم مهمی همچون آزادی بیان و آزادیهای فردی هستیم و قاعدتاً اگر دستگاه قضا٬ سیاسی٬ ناکارآمد و فاقد استقلال باشد٬ مردم نمیتوانند حق و حقوق و آزادیهای خود را حفظ کنند. این یعنی بروز نوعی تناقض جدی بین یک جامعه پیشرفته با مطالبات بالا و یک سیستم قضایی که دچار وقفه شده و نتوانسته پا به پای ملت و نیازهای آنان٬ حرکت کند.
همچنان که انگین یلدرم٬ وکیل ارشد رئیس دیوانعالی کشور ذکر کرده٬ به موازات افزایش درآمد٬ دانش و مهارت افراد٬ میزان اعتماد آنان به دستگاه قضا کم و کمتر میشود. بررسی دقیق خطرات این موضوع٬ برای کشور ما یک نیاز حیاتی است و نمیتوان از کنار چنین معضلی٬ به سادگی گذشت.
بررسیهای دیوانعالی کشور نشان میدهد٬ افرادی که نتوانستهاند در محاکم عادی به حق خود برسند٬ در دیوانعالی طرح دعوی کردهاند و حالا بار این دیوان به شدت سنگین شده است.
دیوانعالی کشور یا دادگاه قانون اساسی بر این باور است که اطاله دادرسی و معطل ماندن 3 ساله پروندهها در دادگاه٬ نمونه روشنی از بیاعتنایی به حقوق مردم و داوری از شرایط دادرسی عادلانه است.
سازمان ملل
سلیمان سیفی اوغون/ رزونامه ینی شفق
به خوبی به خاطر دارم٬ زمانی که به عنوان دانشجوی رشته علوم سیاسی٬ واحد درسی سازمانهای بینالمللی را پاس میکردم٬ در روزی که استاد ما در مورد سازمان ملل صحبت میکرد٬ به خوبی به حرفهای استاد گوش میدادم.
چیزی که فهمیدم این بود که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد٬ حرفهای زیادی زده میشود، اما 5 کشور عضو شورای امنیت سازمان٬ دارای حق وتو هستند و فقط زمانی که آنها اراده کنند٬ میتوان یک اقدام جدی انجام داد.
دستم را بلند کرده و پرسیدم: استاد٬ کجای این٬ عدالت است؟ این همه کشور در سازمان ملل عضو هستند و فقط 5 کشور تکلیف همه چیز را روشن میکنند. اصلاً چرا اسم این نهاد را گذاشتهاند ملل متحد؟ این چه جور اتحادی است؟
استاد گفت: سوال شما مهم و ارزشمند است. اما در عین حال٬ تاسیس سازمان ملل٬ یک اقدام عظیم و باشکوه در تاریخ تحولات سیاسی جهان است و نباید آن را نادیده گرفت. با تلاش و اجماع نظر دیگر کشورهای عضو٬ روزی عدالت تجلی پیدا کرده و حق وتو هم برداشته خواهد شد.
راستش را بخواهید من این واحد درسی را چهل سال پیش پاس کردم. هنوز هم هیچ تغییری صورت نگرفته و پیشبینی استاد عزیزمان هم تحقق پیدا نکرده است.
انتهای پیام/