روایت «حسینیان» از حساسیت امام در کشف و خنثی‌سازی باند «مهدی هاشمی»
روح‌الله حسینیان از اعضای هسته اولیه پیگیری پرونده مهدی هاشمی روایت قابل‌تأملی از چگونگی بررسی این پرونده و هوشیاری امام خمینی در این زمینه دارد.
به گزارش گروه تاریخ انقلاب خبرگزاری تسنیم، 6 مهرماه سالروز اعدام سید مهدی هاشمی سرکرده باندی که به دست داشتن در چند فقره قتل و انباشت اسلحه متهم شده بود است.
وی پیش از انقلاب به اتهام معاونت در قتل آیت‌الله سید ابوالحسن شمسآبادی دستگیر و در فروردین‌ماه 1355 محکوم شده بود، اما برای رهایی از زندان به همکاری با ساواک پرداخت. وی پس از پیروزی انقلاب با پشتیبانی آیت‌الله منتظری واحد نهضت‌های آزادیبخش را در سپاه تاسیس کرد و مدتی مسئولیت این واحد را برعهده داشت.
وی در سال 65 به اتهام شرکت در قتل آیت‌الله شمسآبادی دستگیر شد و پس از جند جلسه بازجویی، اسرار وی و همدستانش در قتل برخی مردم بی‌گناه در نجف آباد از جمله امیرعباس بحرینیان، شیخ صفر علی قنبرزاده و عباسقلی حشمت فاش گردید.
کشف و خنثی‌سازی توطئه بزرگی همانند جریان مهدی هاشمی در بحبوحه دهه شصت حکایت از درایت و هوشیاری امام خمینی(ره) دارد. چه اینکه شواهد تاریخی نشان می‌دهد که رهبر کبیر انقلاب اسلامی رأساً در این پرونده ورود کرده و دستور پیگیری صادر کردند.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین روح‌الله حسینیان که از اعضای هسته اولیه پیگیری پرونده مهدی هاشمی بود در یادداشتی بر کتاب «بن‌بست» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است روایت قابل‌تأملی از چگونگی بررسی پرونده مهدی هاشمی دارد که در ادامه می‌خوانید:
«در اوایل تشکیل وزارت اطلاعات آیت‌الله ری‌شهری با امام(ره) ملاقاتی داشتند. فردای آن روز وی بنده، حجت‌الاسلام محسنی و علی‌اکبریان را به دفترشان احضار کردند و گفتند: پس از گزارش از پیشرفت سازماندهی وزارت اطلاعات خدمت امام معظم‌له فرمودند: «درباره سیدمهدی هاشمی اطلاعات جامعی در مورد اقداماتش به دست آورید» در پایان جلسه آیت‌الله ری‌شهری ما را مأمور کار کردند.
بلافاصله عصر به منزل آقای علی‌اکبریان رفتیم و چگونگی شروع کار را مورد بررسی قرار دادیم، ولی در اجرا جدّی گرفته نشد. چه اینکه لااقل بنده هیچ ذهنیتی منفی از سیدمهدی نداشتیم. او را روحانی انقلابی، روشنفکر و کمی تندرو می‌دانستم. حتی در جلسه اول حیرتم را از حساسیت امام پنهان نکردم. پس از چندی مجدداً آیت‌الله ری‌شهری برای گزارش خدمت امام رسیدند و فردا مجدداً ما را احضار کردند و گفتند: امام اوّلین سؤالش این بود که «در مورد سیدمهدی هاشمی چه اقدامی کرده‌اید؟» و من چون از اقدام شما خبر نداشتم از ایشان اجازه خواستم تا در ملاقات بعدی گزارشی خدمت ایشان ارائه دهم. وی از ما گزارش خواست و ما هم کم‌کاری خودمان را گزارش دادیم.
قرار بر این شد که موضوع پیگیری شود. دومین جلسه تشکیل شد تصمیمات لازم از جمله درخواست پرونده قتل آیت‌الله شمسآبادی از دادگستری اصفهان بود. با اولین اقدامات روشن شد که حساسیت امام بسیار دقیق، هوشمندانه و درخور رهبری مانند امام بوده است و این آغاز کار بود.
دومین مرحله کار، موضع‌گیری آیت‌الله منتظری در قبال دستگیری سیدمهدی و همکارانش بود. آیت‌الله اصرار داشت که سیدمهدی بازداشت نشود و روزها برای بازجویی حاضر و شب به منزل برگردد. کاملاً معلوم بود که چنین روشی هرگز جوابگو نبود.
با اصرار آیت‌الله ری‌شهری و استقامت دادستان کل کشور آیت‌الله موسویخوئینی و حمایت بی‌دریغ امام(ره) پرونده از این گردنه نیز عبور کرد. گرچه برای وزارت اطلاعات و شخص آیت‌الله ری‌شهری پی‌آمدهای طاقت‌فرسایی داشت.
مرحله سوم پرونده، تحقیق و بررسی اتهامات بود. کشف جنازه مقتولین از قبل از پیروزی انقلاب و بعد از آن و روشن‌شدن عاملین قتل آیت‌الله شمسآبادی، جعل اسناد و... از پیروزی، درایت و شناخت دقیق امام(ره) خبر می‌داد.»
انتهای پیام/
