نگاهی به «فوتبال برتر»؛ از حاشیه تا متن
ذائقه مخاطبان تلویزیون طی چندین دهه به سمتی رفته که حتی در برنامههای تخصصی نیز تمایل دارند بر تنور حواشی بدمند و اگر چنین نباشد برنامه از نظر آنها کمرمق است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، "همیشه عادت مان شده راجع به حواشی فوتبال و اتفاقات عجیب و غریبش صحبت کنیم؛ چون ذائقهمان طی سالها اینگونه ساخته شده است! بحثهای مختلف پایهای، اصول باشگاهداری، امکانات، بحثهای تاکتیکی، مربیگری، کادرهای فنی، کیفیت بازیکنان و... هر وقت صحبت شده گفتیم انشاالله در برنامهای مفصل بدان خواهیم پرداخت؛ اما آن برنامه هیچگاه نمیآید..."
این پلاتویی بود که از زبان محمدحسین میثاقی، مجری برنامه تحلیلی «فوتبال برتر» در بامداد دوشنبه پیش گفته شد و خیلی زود به سوژهای در فضای داغ فوتبالی تبدیل شد؛ تیترهای تند «کنایه میثاقی به عادل فردوسی» فضای مجازی را پر کرد و هرکسی در گوشه و کنار بدان پرداخت.
اما ماجرا از چه قرار بود؟ هفته گذشته برنامه «فوتبال برتر» که به سیاق گذشته دوشنبه شبها به نقد و بررسی دیدارهای لیگ برتر ایران و فوتبال ملی میپردازد، در آیتمی ویژه با عنوان «کلاس فوتبال» با اجرای «مجید جلالی» مربی کهنه کار و کارشناس فوتبال، به بررسی و تحلیل فنی تیمهای حاضر در لیگ ایران و بحثهای تاکتیکی و کیفی آن کرد.
پس از پخش این آیتم که بناست طی هفتههای آتی نیز در یک روند ادامهدار به بررسی جزیی لیگ ایران و تیمهای فعال در آن بپردازد، میثاقی از پیشینه برنامههای ورزشی و ذائقهسازیهای گذشته در مخاطبان ورزش دوست رسانه ملی صحبت کرد.
واقعاً تا چه حد برنامهسازی در رسانهملی به طور تخصصی دنبال میشود و برنامهسازان از شیوههای حاشیهساز برای اقبال بیشتر به برنامههایشان بهره نمیبرند.
آن چیزی که میثاقی بدان اشاره کرد، شاید نه تنها معضل برنامههای ورزشی رسانهملی طی سالهای اخیر باشد بلکه در سایر حوزهها نیز شاهدش بودیم و هستیم؛ سالهاست که آموزش آکادمیک و تخصصی سینما کمترین سهم را در برنامههای سینمایی تلویزیون از جمله «هفت» دارد و حاشیه و نقد، متن اصلی این برنامهها را تشکیل میدهند.
البته پرداختن به حواشی به خودی خود بد نیست اما غفلت از موضوع اصلی و معضلات ریشهای که اتفاقاً اساس هر حرفهای را تشکیل میدهند اوضاع فرهنگ، ورزش و اجتماع را به همین شکل کرده است.
ذائقه مخاطبان تلویزیون طی چندین دهه به سمتی رفته است که حتی در برنامههای تخصصی نیز تمایل دارند بر تنور حواشی بدمند و اگر چنین نباشد برنامه از نظر آنها کمرمق است؛ آن چیزی که در هفته اخیر در حاشیه این دعوای خاله زنکی گم شده و چهرههای مختلف سلبریتی نیز واردش شدهاند، پرداختن به همین اصل است. اینکه اتفاقاً چقدر فوتبال ما طی این سالها از حاشیه لطمه خورده است.
چقدر این حاشیه به فوتبال و ورزش ما کمک کرده است، چقدر این شیوه برنامهسازی حرفهای است و چقدر حرف میثاقی فارغ از اینکه او کیست و اکنون بر چه صندلی تکیه زده است، درست است و همان قدر باید بدان توجه کرد.
«فوتبال برتر» اکنون به ورود به متن فوتبال یک قدم مثبت به سمت موفقیت برداشته است، این برنامه در هفتههای پیشتر نیز با ورود اصولی و درست به پروندههای اجتماعی و حوادثی فوتبال نظیر مرگ «دختر آبی» نیز نشان داد بنا ندارد بر موج افکار عمومی سوار شود و موج سواری کند.
پیشینه ورود برنامههای ورزشی به پروندههای اجتماعی نیز همواره محل اشکال بوده و عمده آنها همواره سعی کردهاند تنها بُعد ورزشی «اتفاق» را درنظر بگیرند و یک جانبه آنها را بررسی کنند.
باید توجه کرد بازنمایی یک حادثه ملی با ابعاد گوناگون در قاب میلیونی مخاطبان تلویزیونی نیاز به ظرافتهای بسیار دارد.
انتهای پیام/