کردستان|درد سنگین وعده‌های عملی نشده مسئولان بر روح نازک نابینایان

کردستان|درد سنگین وعده‌های عملی نشده مسئولان بر روح نازک نابینایان

نابینایان کامیاران نمونه‌ای از هزاران نابینای کشورند که چشم‌انتظار وعدهای واقعی مسئولان‌اند تا تنها دستگیر زندگی‌شان، همان عصای سفید باشد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از کامیاران، پانزدهم اکتبر یا 23 مهر به‌عنوان روز جهانی نابینایان یا قانون عصای سفید نام‌گذاری شده است، هرچند کاربرد عصا به‌عنوان وسیله کمکی در رفت و آمد نابینایان، از صد‌ها سال پیش متداول بوده، ولی به‌کارگیری عصای سفید به شکل امروزی و به‌عنوان نماد، بعد از جنگ جهانی اول رایج شد.

عصای سفید امروز سمبلی است برای راهنمایی نابینایان؛ که در تمام نقاط جهان هرگاه شخصی آن‌ را با خود داشته باشد از دیگران می‌خواهد تا چشمان او را که به درازای چوب‌دستی سفیدی است کمی بیشتر ببینند تا اگر راه‌های ساخته دست بشر را نمی‌بینند حداقل گم‌کرده راه در جاده‌های انسانیت نشوند.

نابینایان دلشان می‌خواهد خود به تنهایی وارد اجتماع شوند و زندگی را تجربه کنند اما با وجود شرایط ادارات و معابر و کوچه و پس کوچه‌ها بینایان هم باید کمی هوشیار قدم بردارند.

به یمن گرامیداشت روز روشندلان در جهان، در کشورمان هم جشن‌هایی گرفته می‌شود که این امر با توجه به روحیه بالای انسانی مردم دیار کردستان و بخصوص کامیاران نیز گرامی داشته می‌شود.

پر واضع است در کامیاران این روز را گرامی داشته و برای آن مراسماتی برگزار می‌شود اما آنچه نابینایان به آن نیازمند هستند نه برگزاری مراسم و جشن و سخنرانی بلکه تأمین حقوق آنان و کاهش چالش‌های پیش‌رو است و یکی از این چالش‌ها توجه مسئولان به فراهم کردن امکانات حداقلی برای این قشر از جامعه است.

روایت زندگی روشندلی که بر اثر تصادف بینایی خود را از دست داد

رامین از روشن‌دلان کامیارانی است که بر اثر تصادف خودرو بیناییش را از دست داد است، از آرزوهایش که با آن حادثه آن‌ها نیز پرپر شدند، می‌گوید: من آرزوها و برنامه‌های زیادی برای آینده داشتم اما هرگز در کنار تمامی این رؤیاپردازی‌ها، فکر دست تقدیر نبودم که آیا مرا همراهی می‌کند یا نه؟

وی که امروز باید همه علوم و سواد و آگاهی‌هایش را تکرار کند و به شیوه‌ای نو و بر دفتر و با قلم و وسایلی تازه اما متفاوت دوباره در پشت میزهای مدرسه یاد بگیرد، ادامه می‌دهد: در اثر بریدن یکی از رگ‌های چشمم در آن حادثه  امکان بینایی‌ام صفر شده و این‌گونه باقی عمر را با این وضعیت باید سر کنم.

این روشن‌دل که تنها آرزویش بازگشت مجدد بینایی‌اش است، می‌گوید: در تمام زندگی‌ام هرگز فکر نمی‌کردم این سرنوشت من باشد، روشن‌دلی دنیای باشکوه است دنیایی که در آن از برکت نعمتی محروم اما نعمت‌های بیشمار دیگری در تو شکوفه می‌زند، اما عادت به آن، برای کسی که سال‌ها رنگین‌کمان دنیا را با چشم خود دیده بسیار سخت است.

رامین اگرچه تلخی این انفجار هنوز آزارش می‌دهد اما روحیه شاد و عزت‌ نفسش او را هنوز سرپا نگه‌داشته و با قبول شرایط، خود را نباخته و مشغول زندگی است، اما وعده‌های عمل نشده مسئولان روحش را آزرده کرده و بیان می‌کند: آنچه وی را آزرده‌خاطر کرده وعده‌های عمل نشده مسئولان در خصوص تأمین مسکن، شغل و استخدام و فراهم نبودن زیرساخت‌های شهری برای نابینایان است.

وی ضمن تقدیر از خدمات و رسیدگی های روتین و منظم بهزیستی کامیاران، مسئولان طراز اول کشوری را مخاطب قرار می‌دهد و می‌گوید: ندیدن دنیای رنگی که همه در گوشمان از آن می‌گویند خود درد سختی است شما با وعده‌های عمل نشده و امیدهای واهی آن را سخت‌تر نکنید. من از همه مسئولان طراز اول کشور می‌خواهم که برای فراهم کردن امکانات حداقلی برای این قشر از جامعه دریغ نکنند.

روشندلان چشم‌انتظار حمایت مسئولان

 رضایی نمونه‌ای از هزاران نابینایانی است که چشم‌انتظار وعدهای مسئولان است. آسانسور‌، پله‌، رمپ از کمترین امکانات ضروری جهت رفاه حال نابینایان و حتی معلولان و سالمندان است که مناسب‌سازی آن‌ها از ملزومات زیرساختی است که اگر این زیرساخت برای عبور و مرور فراهم شود زندگی اجتماعی این روشندلان بسیار تسهیل و حضور آنان در تمامی اجتماعات برجسته‌تر می‌شود.

نابینایان انتظار زیادی ندارند، ارائه آموزش‌های ویژه، کتاب‌های مخصوص و راه‌اندازی مدارس و تعیین صندلی‌های خاص آنان در فضاهای دانشگاهی برای آنان از خواسته‌های به‌حق و جزو حداقل‌های حقوق شهروندی آنان قلمداد می‌شود.

«نابینایان نگاه ترحم‌آمیز به خود را برنمی‌تابند، آنان می‌خواهند به‌جای ترحم که  نه‌تنها در شأنشان نیست و گره‌ای از کارشان برنمی‌دارد بلکه باعث آزردگی خاطرشان نیز می‌شود، کم‌ترین امکانات و حداقل خدمات را برای داشتن زندگی شخصی و اجتماعی کمی آسان‌تر را برایشان فراهم شود تا تنها دستگیر زندگی‌شان همان عصای سفید باشد.»

نابینایان دنبال ترحم دیگران نیستند

زهرا از دانشجویان نابینای کامیارانی است که با حمایت بهزییستی این شهرستان مدارج تحصیلی و اکنون دانشگاهی خود را با موفقیت در حال پیمودن است، برلزوم فرهنگ‌سازی در راستای عدم ترحم به نابینایان و پدیرش آنان به‌عنوان افراد عادی جامعه اشاره می‌کند و می‌گوید: یکی از مشکلات ما نگاه ترحم‌آمیز دیگران به ماست. ما به دنبال کمک یا ترحم دیگران نیستیم فقط می‌خواهیم با ما مثل مردم عادی برخورد شود.

وی ادامه می‌دهد: این نگاه ترحم‌آمیز در بین اساتید نیز وجود دارد، اساتید گمان می‌کنند که ما به دنبال جلب ترحم آنها هستیم و به عنوان یک دانشجوی عادی به ما نگاه نمی‌شود.

زهرا می‌گوید: نابینایان بخصوص آنان که به این معلولیت به نگاه محدودیت نگاه نمی‌کنند دنبال نگرشی درست از شرایط ناینایان هستند و اگر ما درخواست امکانات خاصی از دولت داشته باشیم نباید به‌عنوان یک نیازمند و محتاج به خواسته ما نگاه شود.

این روشندل آگاه ضمیر در پایان حرف‌هایش از دردی تکراری می‌گوید و ضمن مخاطب قرار دادن رسانه‌های جمعی در راستای افزایش آگاهی و فرهنگ‌سازی در جامعه در خصوص نابینایان، گفت: متاسفانه میزان آگاهی مردم جامعه از شرایط ما بسیار پایین است و در بیشتر موارد به ما مانند افرادی ناتوان نگاه می‌کنند که برای همه کارهایش نیازمند کمک و دستگیری است.

امروزه عصای سفید مانند پرچمی نشان‌دهنده استقلال روشن‌دلان در دستانشان چرخیده می‌شود تا به جهان نشان دهد که معلولیت محدودیت نمی‌آورد این ذهن‌ها و دل‌های کور است که آدمی را به ورطه دست‌گیری می‌کشاند. امروز نابینایی دیگر محدودیت نمی‌آورد، چه معلولانی که از بینایان بیناتر بودند و چه ویلچرنشینانی که از دیگران برتر و موفق‌تر بودند.

خبرنگار تسنیم پس از شنیدن درددل‌های این روشندلان، گفت‌وگویی با حبیب‌الله ابراهیمی رئیس بهزیستی شهرستان کامیاران داشته که در ادامه می‌خوانید:

رئیس بهزیستی کامیاران از وجود 220 نابینا (شدید و خیلی شدید) و کم‌بینا (خفیف و متوسط) در شهرستان خبر داد و اظهار داشت: نابینایان موردی تحت پوشش بهزیستی و از حمایت‌های مالی، درمانی، معیشتی، تحصیلی و ارائه تجهیزات برخوردار می‌شوند.

وی افزود: نابینایان شدید و خیلی شدید که شامل افراد کاملاً نابینا می‌شود، علاوه‌بر دریافت کمک‌های ذکر شده، به صورت ماهیانه مبلغی به آنان پرداخت می‌شود؛ البته نابینایانی که سرپرست خانواده هستند بر اساس تعداد افراد تحت تکفل، بر حقوقشان افزوده می‌شود.

وی به حمایت تحصیلی سازمان بهزیستی کامیاران از 23 دانش‌آموز نابینا و کم‌بینا در مقاطع مختلف تحصیلی تا دوره پیش دانشگاهی اشاره کرد و گفت: علاوه‌بر حمایت تحصیلی، 11 دانشجو در مقاطع مختلف دانشگاهی تحت پوشش داشته که توانسته‌اند مدارج عالی را به پایان برسانند.

ابراهیمی به موفقیت‌های نابینایان و معلولان کامیاران در حوزه ورزشی در کنار تحصیل اشاره و خاطرنشان کرد: در حال حاضر 21 معلول این شهرستان در رشته‌های مختلف ورزشی وزنه‌برداری، شطرنج، گلبال و غیره فعالیت کرده و موفق به کسب مقام‌های مختلف استانی، کشوری و حتی بین‌المللی شده‌اند.

 انتهای پیام/ش

پربیننده‌ترین اخبار استانها
اخبار روز استانها
آخرین خبرهای روز
تبلیغات
رازی
مادیران
شهر خبر
فونیکس
او پارک
پاکسان
رایتل
طبیعت
میهن
گوشتیران
triboon
مدیران