آرش دادگر: مگر قرار است تیم ملی تشکیل دهیم که به جوان بودن کارگردان‌ها اهمیت دهیم؟
داور جشنواره تئاتر فتح خرمشهر می‌گوید جوان‌گرایی برای ما اولویت نبوده، مگر قرار است تیم ملی تشکیل دهیم؟ شما چه ۷۰ سالتان باشد چه ۲۰ سالتان، زمانی که خلاق باشید و تئاتر ارائه دهید تفاوتی ندارید ما آن را انتخاب می‌کنیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، «آرش دادگر» یکی از داوران جشنواره تئاتر فتح خرمشهر در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم درباره سطح آثار ارسالی گفت: «باید دید سطح توقع از جشنواره چقدر است. ما باید بررسی کنیم چه امکاناتی در اختیار جشنواره و گروه‌ها گذاشته‌ایم که سطح توقعمان را بر اساس آن تعیین کنیم. هیچ کارگردانی علاقه‌ای به ارائه کار بی‌کیفیت ندارد اما زمانی که صحبت از جشنواره می‌شود؛ بحث انتخاب پیش می‌آید.»
وی افزود: «ما باید تصمیم بگیریم که می‌خواهیم صرفاً بیلان کاری ارائه دهیم که تعدادی کار به دبیرخانه جشنواره ارسال‌شده و تعدادی انتخاب و اجرا شده است یا می‌خواهیم جشنواره تئاتر برگزار کنیم. دبیر جشنواره اصرار فراوانی داشت که از کارهای ارسال‌شده فقط 10 اثر را انتخاب کنید، زمانی که دبیر جشنواره این خواسته را از من دارد کار برای من سخت می‌شود. به نظر من جشنواره شور و هیجان و اوج و فرود است که گروه دارایی خود را ارائه می‌دهد و با دیگران به اشتراک می‌گذارد.»
او درباره‌ی نحوه انتخاب آثار ادامه داد: «زمانی که دبیر جشنواره به من می‌گوید تعداد مهم نیست و کمیت برای من اهمیت دارد این دایره برای گروه‌های اجراکننده تنگ‌تر می‌شود. آنها باید تلاش بیشتری کنند تا بتوانند گزینه انتخاب برای اجرا در جشنواره شوند. فکر می‌کنم امسال کیفیت جشنواره بسیار بالاتر از سال‌های گذشته باشد چراکه انتخاب آثار برای ما بسیار سخت بود.»
دادگر به سؤالی درباره‌ی معیارهای هیئت‌داوران جشنواره اینگونه پاسخ داد: معیار ما برای انتخاب آثار، تئاتر بوده است. تئاتر و تنها تئاتر باید باشد، ما باید بررسی کنیم که این اثر ارائه‌شده تئاتر است یا نه؟ ما به موضوعی بودن جشنواره هم توجه کردیم، حتی موضوع را هم از اولویت‌های خود قرار دادیم، اما تئاتر اولویت اصلی ما بود.
این استاد دانشگاه بیان کرد: «ما می‌خواستیم که تئاتر ارائه شود، اگر دغدغه ما فقط موضوع بود که پشت تریبون سخنرانی می‌کردیم. تئاتر ابزاری قوی‌تر از خود موضوع است. اگرنه که تمام ما درباره موضوع آگاهی داریم؛ اما فراموش کرده‌ایم. تئاتر کاری می‌کند که شما دوباره آن موضوع را لمس کنید. تئاتر دارایی‌های گذشته شما را دوباره جلوی چشم شما می‌آورد. کاری که تئاتر می‌کند دوباره به یادآوردن و دوباره به‌دست آوردن است، شما دوباره خودتان را به‌دست می‌آورید.»
داور جشنواره تئاتر فتح خرمشهر درباره اهمیت دادن به آثار جوانان گفت: «جوان‌گرایی برای ما اولویت نبوده است. مگر قرار است که تیم ملی تشکیل دهیم؟ شما چه 70 سالتان باشد که 20 ساله‌تان، زمانی که خلاق باشید و تئاتر ارائه دهید تفاوتی ندارید ما آن را انتخاب می‌کنیم. تنها تفاوت این 2 اثر در این است که آن فرد 70 ساله تجربه بیشتری دارد و می‌تواند با یک خط کشیدن مفهومی را ارائه دهد که یک جوان مجبور است برای ارائه دادن آن صدها خط بکشند. مجبور است خلاقانه آن کار را بکند.»
آرش دادگر درباره توجه به شرایط مختلف گروه‌ها نیز اشاره کرد: «درباره شهرهایی که آثار از آنها ارائه می‌شود نیز همین رویکرد را داشتیم. هیچ فرقی برای ما ندارد که اثر از کجا ارائه شود. به‌واسطه اینکه ما کارها را به‌صورت خام دیدیم. اجراها در پلاتو و بدون دکور و نور بود؛ بنابراین امکانات نقش چندانی نداشت که ما آن را در نظر بگیریم. در واقع این اجراها اجرای تمرینی است. ما از گروه‌ها نمی‌خواستیم که ما بگویند اگر دکور یا نور داشته باشیم اجرا اینگونه خواهد شد. ما از گروه‌ها می‌خواستیم که باهمان اجرای تمرینی ما را درگیر خودشان بکنند. اگر می‌توانستند این کار را بکنند ما آن را انتخاب کردیم.»
او ادامه داد: «قصه‌گو چه می‌کند؟ مگر نقاشی به شما نشان می‌دهد؟ پرده باز می‌کند؟ یا کارهای مختلف می‌کند؟ فقط حرف می‌زند و همه جذب می‌شوند چراکه قصه‌گو می‌داند چگونه همه را در مشت خود نگه دارد.»
این کارگردان تئاتر درباره‌ی اولویت قصه‌گویی و اَکت محوری نمایش‌ها در انتخاب آثار توضیح داد: در تئاتر قصه‌گویی یا انجام اکت تفاوتی برای من ندارد. زمانی که شما تئاتر اجرا می‌کنید در واقع تمام اینها را باید به‌اندازه داشته باشید. تئاتر تنها یک ابزار نیست. ما نمی‌توانیم بگوییم قصه‌گویی تئاتر است یا میزان سن تئاتر است. تئاتر مجموعه‌ای از همه‌چیزهاست.
وی درباره‌ی استفاده کارگردان‌ها از حواس پنج‌گانه ادامه داد: «انسان مجموعه‌ای از حس‌ها است. شما می‌بینید، می‌شنوید، می‌بویید، می‌چشید و لمس می‌کنید. پنج حس شما در آن واحد می‌توانند کار کنند. اینکه شما از تمام آنها در آن واحد استفاده نکرده‌اید مشکل شما است. شما تنبلید. تئاتر باید تمام حواس را باهم درگیر کند. حالا اگر کسی بهانه بیاورد که من به خاطر امکانات نتوانستم یکی از حس‌ها را درگیر کنم من انسان‌های غارنشین را برای او مثال می‌زنم. مگر در آیین چه می‌کنند؟ مگر در تعزیه ما به امکانات توجه می‌کنیم؟»
دادگر افزود: «بنابراین ما همه‌چیز را به میزان و مقدار استاندارد خود در تئاتر می‌سنجیم و اگر پارامتری اندازه‌اش از اندازه استاندارد کمتر یا بیشتر باشد حال می‌گوییم که نقصی وجود دارد و این اثر تئاتر نیست.»
این مدرس تئاتر با اشاره به ضعف‌های جشنواره‌های مختلف گفت: «من به‌طورکلی با جشنواره‌های متفاوت مخالفم. برای نمونه در کشوری اروپایی تعدادی جشنواره خصوصی وجود دارد؛ اما زمانی که به فرانسه نگاه می‌کنیم یک جشنواره اوینیون وجود دارد که اعتبار جهانی دارد. یا برای نمونه در یونان جشنواره آتن یا اپیداروس اعتبار جهانی دارند و باقی جشنواره‌ها خصوصی‌اند.»
او درباره جشنواره‌های موضوعی توضیح داد: «حال جشنواره موضوعی که ارگان خاصی آن را برگزار کند هزینه کردن بودجه فرهنگی آن ارگان است. برگزاری جشنواره کار ساده‌ای است؛ اما اگر شما بخواهید برای طول سال برنامه داشته باشید این کار سختی است. سطح آسان را انتخاب کردیم و با همین سطح آسان هم مشکلاتی داریم.»
بیست‌ودومین جشنواره ملی تئاتر فتح خرمشهر در بخش‌های مسابقه نمایش‌های صحنه، مسابقه نمایش‌های کوتاه، مسابقه نمایشنامه‌نویسی و نمایش‌های محیطی و میدانی، از 15 تا 19 آبان ماه 1398 در منطقه آزاد اروند به دبیری حمیدرضا آذرنگ برگزار می‌شود.
انتهای پیام/
