قفقاز جنوبی و آسیای مرکزی؛ چشم انداز اقتصادی و تهدیدها

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، به نقل از وستنیک قفقاز، رویترز در مقاله‌ای تحت عنوان: "صندوق بین المللی پول (IMF) علیرغم ضعف تجارت، رشد اقتصادی 4.5 درصدی را برای آسیای مرکزی و قفقاز، در سال 2019-2020 پیش بینی می‌کند"، خاطرنشان می‌کند که صندوق بین‌المللی پول از جمهوری‌های شوروی سابق خواسته رقابت میان خود را افزایش داده، از مزایا و منابع خود بهتر استفاده کرده و اقتصادهای خود را به منظور بهره مندی از تجارت و ادغام در زنجیره‌های تولید و فروش جهانی متنوع نمایند.

این بررسی توسط صندوق روی کشورهای: ارمنستان، آذربایجان و گرجستان و همچنین قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان انجام گرفته است.

علیرغم تضعیف تجارت جهانی، عمدتا به دلیل ضعف در سیاست‌های مالی و افزایش وام‌دهی به بخش خصوصی، رشد کلی در این کشورها در سال‌های 2019-2020 در حدود 4.5٪ باقی خواهد ماند. صندوق بین المللی پول گفت: "با این حال، این امر به اندازه کافی برای افزایش درآمد سرانه تا حد شاخص‌های اروپا یا کاهش بیکاری کافی نخواهد بود."

صندوق بین المللی پول از جمله ریسک‌های خارجی که کشورهای قفقاز جنوبی و آسیای مرکزی با آن روبرو خواهند بود را: افزایش تنش تجاری، کاهش سرعت رشد جهانی، کاهش قیمت مواد اولیه  و افزایش ریسک‌های ژئوپلیتیکی نامیده است. در میان ریسک‌های داخلی، کندی در سرعت اصلاحات مشخص می‌باشد.

صندوق بین المللی پول اظهار داشت، که سیاست‌های کلان اقتصادی باید بر روی مقابله با بخش‌های ضعیف بانکی، تقویت مؤسسات مالی، سرمایه گذاری در زیرساخت‌ها و سرمایه انسانی، ارتقاء چارچوب سیاست‎های پولی جهت حفظ تورم پایدار و پایین و انعطاف پذیری بیشتر نرخ ارز متمرکز شوند.

با توجه به چشم انداز رشد پایدار و پایین آمدن قیمت‌های جهانی انرژی، انتظارات تورمی به طور کلی در بین کشورها پایدار است، اگرچه تورم در ترکمنستان و ازبکستان به ترتیب 13.4 و 14.7٪ دو رقمی باقی مانده است، که عمدتا به دلیل رشد قابل توجه وام و افزایش تعرفه‌های خدمات عمومی است.

صادرات و واردات

پیش بینی می‌شود که رشد صادرات کالا و خدمات توسط کشورهای صادرکننده منطقه در سال‌های 2019-2020، در مقایسه با 23 درصد در سال‌های 2017-2018، تا حدود 1.7 درصد کاهش یابد. نرخ رشد صادرات در کشورهایی که نفت و گاز وارد می‌کنند نیز کاهش خواهد یافت، اما نه چندان جدی. پیش بینی می‌شود که رشد واردات کشورهای صادرکننده انرژی از 10 درصد در سال 2017-2018 به دلیل تقاضای متوسط داخلی در برخی از کشورها، در سال‌های 2019-2020 به 5.6 درصد کاهش یابد.

صادرکنندگان انرژی شامل آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان هستند. ارمنستان، گرجستان، قرقیزستان، ازبکستان و تاجیکستان کلیه یا بیشترین حجم مورد نیاز نفت و گاز خود را وارد می‌کنند. تراز حساب جاری منطقه در مقایسه با مازاد 0.3٪ از تولید ناخالص داخلی در سال 2018، به کسر 1.5٪ از تولید ناخالص داخلی در 2019-2020 کاهش خواهد یافت. صندوق پیش بینی می‌کند که امسال سطح بدهی‌های عمومی پایدار بوده و حدود 23٪ تولید ناخالص داخلی برای صادرکنندگان نفت و گاز و 49.8٪ تولید ناخالص داخلی برای وارد کنندگان انرژی باشد.

انتهای پیام/