سیدحسین مؤمنی: پاسخ پیامبر اسلام به پیمان‌شکنی «مجازات» بود نه تجدید پیمان
یکی از کارشناسان تاریخ اسلام و سیره پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهم السلام به ادعای رییس جمهور درباره پیمان‌های مجدد پیامبر با دشمنان اسلام پاسخ داد و گفت: پاسخ پیامبر به پیمان‌شکنی کفار مجازات و اعدام بود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سخنان رییس‌جمهور حسن روحانی در سفرهای اخیر به استان‌های یزد و کرمان، درباره مذاکرات و توافقنامه‌های پیامبر اکرم با دشمنان اسلام، واکنش‌های مختلفی را در سطح علما و متخصصان قرآنی، تاریخی و سیاسی به دنبال داشته است، بسیاری از آنها معتقدند که ادعای حسن روحانی درباره تجدید پیمان پیامبر با دشمنان عهد شکن اسلام صحیح نیست و چنین ادعایی خالی از پشتوانه تاریخی و در مغایرت با سیره عزتمندانه رسول اعظم اسلام است.
حجت‌الاسلام سیدحسین مؤمنی یکی از کارشناسان شناخته شده تاریخ اسلام طی یادداشتی به نقد سخنان عاری از واقعیت رییس جمهور پرداخته است که در ادامه می‌آید:
متاسفانه در طول تاریخ کم نبوده اند کسانی که با اغراض سیاسی اجتماعی و قومی و قبیله ای دست به تحریف تاریخ زده و چهره وارونه ای از واقعیات بروز داده اند. و بخش زیادی از تحریفات تاریخی بر این مبنا شکل گرفته است.
اما تاسف بارتر آن که بالاترین مقام اجرایی کشوری شیعی که به برکت صدها هزار خون پاک، بر این مسند تکیه زده، آشکارا به منظور توجیه عملکرد سیاسی اش و در ایام سالروز میلاد رسول خدا (ص) دست به تحریف چهره آن حضرت زده و رفتاری را به آن عزیز مظلوم نسبت دهد که نه تنها هیچ مستند تاریخی برای آن نمی توان یافت، بلکه مسلمات تاریخی گواه بر ضد این سخنان است.
این ادعا که رسول خدا ص با کفار مذاکره می کرد حرفی در آن نیست، اما این که پس از نقض پیمان توسط کفار، آن حضرت مجددا با آنان پیمان می بست به گونه ای که ممکن بود کسانی آن حضرت را متهم به ساده لوحی کنند، از کجا؟!
اگر کسی کوچکترین مطالعه ای در تاریخ صدر اسلام داشته باشد به خوبی درمی یابد که رسول خدا (ص) در قبال نقض عهد توسط دشمنان، مسیر مجازات آنان را برمی گزید، چرا که حجت را تمام کرده بود.
اولین پیمان آن حضرت با کافران، پیمان با سه طایفه یهودی ساکن مدینه بود که پس از نقض پیمان توسط آنان، هیچ پیمان مجددی منعقد نشد، بلکه به اخراج دو طایفه بنی قینقاع و بنی النضیر از مدینه، و به مجازات و اعدام مردان جنگی بنی قریظه پس از خیانت بزرگشان منجر شد.
در پیمان صلح حدیبیه نیز که در سال ششم با مشرکان مکه منعقد شد، پس از نقض پیمان در سال هشتم توسط مشرکان مکه، و با وجود سفر ابوسفیان به مدینه برای تجدید پیمان، رسول خدا (ص) حاضر به این کار نشد، و این فرصت را زمینه خوبی برای فتح مکه قرار داد.
حال جناب روحانی معین کنند در کدامین برهه از حیات سیاسی رسول خدا (ص) و با کدامین گروه از کفار، رسول خدا ص با وجود نقض پیمان از سوی طرف مقابل، مجددا با آنان پیمان بست؟
چرا جناب ایشان حتی برای یک بار هم که شده، هیچ اشاره ای به مجازات پیمان شکنان توسط رسول خدا (ص) نکرده و نمی کند؟! این نوع رفتار را حمل بر جهالت کنیم یا تجاهل؟ که ای کاش اولی باشد، چرا که در صورت تجاهل، عقوبت شدیدی در انتظار ایشان است و او را باید به جمع تحریفگران عمدی تاریخ و سیره رسول خدا (ص) بیفزاییم!
انتهای پیام/
