اعلام ناخرسندی انجمن نگارخانه‌داران از سیاست‌های مالیاتی دولت
انجمن نگارخانه‌داران با صدور بیانیه‌ای انتقادی درباره «حذف بخشودگی مالیات هنر» از سیاست‌های مالیاتی دولت تدبیر و امید انتقاد کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، متن بیانیه انجمن نگارخانه‌داران که با انتقاد از دولت تدبیر و امید آغاز شده است، این نکته را مطرح می‌کند که متأسفانه پراکندگی و سراسیمگی در سیاستگذاری‌ها، بر بدنه نحیف اقتصاد واقعی ایران لطمه وارد کرده است و بروکراسی ناکارآمد دولتی -حتی با نیت خیراندیش -کاری جز تقویت و گسترش رانت و فساد انجام نمی‌دهد.
«این سیکل معیوب میان اصلاح قوانین و ناکارآمدی سیستماتیک، بار دیگر خود را در لایحه‌ی اصلاحی دیگری نشان داده است، مهر ماه امسال-1398-سازمان امور مالیاتی کشور طی اعلانی خبر از پیشنهاد حذف بخشودگی مالیاتی اقتصاد هنر داده است، حیرت از چنین واکنشی از سویی و توجیه غیرکارشناسانه که این تصمیم را با هدف ایجاد ثبات در کشور معرفی می‌کرد، متخصصان هنری را واداشت تا نسبت به پیشنهاد چنین لوایح خام و کودکانه‌ای واکنش نشان دهند؛ آیا کوچک کردن بخشی از جامعه‌ی پویای کشور به ایجاد ثبات منتهی می‌شود؟ و این ثبات بدون زیست فرهنگی معنایی خواهد داشت؟»
در ادامه این مطلب از متولیان کشور درخواست شده است تا در برابر چنین رویکردهایی واکنش نشان دهند و افرادی که با چنین رفتارهایی-حتی ناخواسته- درصدد گسستگی فرهنگی‌اند را از حوزه قانون‌سازی دور نگهدارند.
در بخش دیگری از بیانیه انجمن نگارخانه‌داران آمده است:
«... دولتمردان به جای هدف گرفتن اقتصاد رنجور هنر، بهتر است به تهاجم فرهنگی منطقه‌ای و سرمایه‌گذاری کشورهای خاورمیانه در صدور فرهنگ و سنت توجه داشته باشند و ببینند که در سال‌های اخیر چگونه حضور فرهنگی ایران به پایین‌ترین حد ممکن رسیده است و اگر در این حمله تروریستی به سنت ایرانی رمقی در بدن فرهنگ ایرانی باقی مانده بود حالا تیر خلاص را سیاست‌های مالیاتی جدید خواهد زد.
آیا تنظیم‌کنندگان چنین لوایحی نمی‌دانند که گالری‌ها و اندک نهادهای اقتصادی هنر طی این سال‌ها با خون دل و صرف هزینه‌های بسیار و بدون اندکی توقع از حمایت دولتی تنها به قوه‌ی عشق و ایمان به فرهنگ ایرانی -اسلامی چرخ هنرآفرینی را گردانده‌اند و سهم مهمی در اشتغال‌زایی و رونق اقتصادی و فرهنگی در کشور داشته‌اند؟
آیا تحمیل مالیات عرفی مشاغل، بخش مهمی از اقتصاد خرد-اما مؤثر کشور -را با خطر بازدارندگی مواجه نمی‌کند؟ آیا در اتخاذ چنین راهکارهایی با کارشناسان حوزه هنر همفکری شده است و چرا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان تنها متولی فرهنگی کشور در اصلاح قوانین مالی مذکور، طرف مشاوره و مذاکره سازمان امور مالیاتی کشور نبوده است؟»
در ادامه این بیانیه آمده است:
«از طرفی بی‌واکنشی یا در خوشبینانه‌ترین حالت، انفعال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بزنگاه‌های اینچنینی نه تنها باعث دلسردی جامعه‌ی فرهنگی شده است که همگان را با این پرسش مواجه می‌کند که آیا مسئولیت این وزارتخانه صرفاً نگاه ممیزی و استصوابی است و آیا دفاع و پشتیبانی از نهادهای هنری را به عنوان بخشی از وظایف اصلی خود می‌شناسد؟
حتی اگر این موارد را نادیده بگیریم، سازمان امور مالیاتی نباید برای تصمیم‌سازی از نهادهایی مثل انجمن‌های صنفی حوزه‌ی هنر مشاوره می‌گرفت؟ هرچند تا پیش از این پیشنهاد اصلاحی و طی یک سال گذشته جلسات و مکاتبات متعددی بین سازمان امورمالیاتی کشور و وزارت امور اقتصادی و دارایی و انجمن صنفی نگارخانه‌داران صورت گرفتهبود و با توجه به وعده‌های کارشناسان و مدیران آن سازمان، پنجره‌هایی از امید و خوش‌باوری میان اهالی هنرهای تجسمی گشوده به نظر می‌آمد؛ حالا اما در کمال ناباوری شاهدیم که چگونه این همه صرف وقت و انرژی و کارشناسی فرهنگی و از همه مهم‌تر امیدواری با پاراگرافی نابخردانه، همه بر باد شده است.
بر این باوریم فقدان سیاست جامع فرهنگی طی چند دهه‌ی اخیر باعث شده است تا نقش هنرمندان و نهادهای مرتبط با ایشان در سیاستگذاری کشور فرعی محسوب شود؛ فرعی به این واسطه که نقش معنوی هنر در زیست اجتماعی و ساخت هویت ملی و مذهبی با عدد و ارقام قابل اندازه‌گیری نیست و از طرفی به علت عدم تولید سرمایه‌ای چندان به چشم نمی‌آید! این در حالی است که فرهنگ در معنای سازنده‌اش به عنوان بزرگترین عامل یکپارچه‌سازی ملت‌ها مورد وثوق تصمیم‌گیران کشور نیست و صدمات چنین غفلت‌هایی به شکل بحران‌های ذهنی اجتماع، هر روز نشو و نمو کرده است.
اگر هدف از چنین اصلاحیه‌هایی حذف اقتصادهای خودبنیاد و از بین بردن اقتصادهای خرد مولّد است بهتر است دولت از طریق نهادهای مرتبطی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا سازمان میراث فرهنگی به لغو مجوزهای فعالیت این نهادهای اقتصادی هنر اقدام کند و آب پاکی را به دست دلسوزان فرهنگی و هنری کشور بریزد و اگر چنین اشتباهاتی ناشی از عدم کارشناسی در شناخت اقتصادی این واحدهای صنفی است تمامی این جمعیت حاضر به ارائه مختصات دقیق از عملکرد چنین نهاده‌هایی‌اند، امید که دست در دست هم به پیشبرد اهداف عالیه کشور قدم برداریم و چنین سوگنامه‌هایی به عاملی برای اصلاح ملی بدل شوند.»
انتهای پیام/
