منافع ناتو و اتحادیه اروپا تا چه اندازه بر یکدیگر منطبق است؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه «راسیسکایا گازیتا» امروز در تحلیلی نوشت: کشورهای غربی خود اذعان می‌کنند، نشست سران ناتو در لندن در صورتی موفقیت آمیز خواهد بود که شرکت کنندگان آن اختلافات خود را کنار بگذارند.

در آستانه نشست رهبران کشورهای عضو ناتو در آستانه هفتادمین سالگرد تاسیس پیمان آتلانتیک شمالی در لندن، شرکت ‌کنندگان در آن همچنان به انداختن سنگ‌های بزرگ به سمت یکدیگر و توهین متقابل ادامه داده و بار دیگر عمق اختلافات خود را نشان می دهند.

اختلاف نظرات بین اعضای ناتو در حال افزایش است و تنها "ینس استولتنبرگ" دبیر کل این سازمان وانمود می کند که متوجه اختلافات اعضای این سازمان نشده و همچنان روسیه را اصلی ترین تهدید برای ناتو معرفی می کند و با کمک آن سعی دارد در جریان نشست سران لندن، شرکت کنندگان آن را متقاعد سازد تا سخاوتمندی بیشتری نسبت به این سازمان نشان دهند.

پس از 70 سال اتفاق نظر نسبی بین کشورهای عضو ناتو درباره اینکه چه کسی دوست و چه کسی دشمن است، نشست سران لندن می‌تواند لحظه حساسی برای شرکت کنندگان آن باشد. برای اینکه قبل از هر چیز بدترین سناریوی ممکن آن خواهد بود اعضای ناتو  این مسئله را مطرح ‌کنند که منافع چه کسی در درجه اول اهمیت قرار دارد: واشنگتن که این بلوک را از جانب اروپا هدایت می‌کند یا اتحادیه اروپا که از زمان تاسیس ناتو تاکنون، هنوز نتوانسته با آمریکا برابری کند.

نشریه کانادایی « LaPresse» در این رابطه نوشته است: نشست سران لندن تنها در صورتی موفقیت آمیز برگزار خواهد شد که مشکلات جدیدی برای اعضای آن به وجود نیاید. در حالیکه کسی نمی تواند چنین مسئله‌ای را تضمین کند،  پست‌های تحریک آمیز دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا در توییتر، به خصوص اگر طبق مرسوم شروع به توهین به متحدین آمریکا در ناتو به خاطر ناسپاسی و منافع تجاری آنها کند، می‌تواند بار دیگر مشکل آفرین باشد.

 مواضع پاریس و واشنگتن درباره اهداف پیش روی ناتو یکسان نیست

 در همین رابطه "فلورانس پارلی" وزیر دفاع فرانسه با پیش‌بینی چنین اتهام‌زنی روز دوشنبه به کاخ سفید گوشزد کرد که از پیمان ناتو در جهت منافع خاص خود استفاده نکند. نارضایتی فرانسه از اقدامات آمریکا کاملا عادلانه است: به رغم آنکه این کشور از بزرگترین تولیدکنندگان سلاح به شمار می‌رود، ولی اکثر کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی از تسلیحات نظامی آمریکایی استفاده می کنند و واشنگتن دائما ضرورت این مسئله را مورد تاکید قرار می‌دهد.

دقیقا چنین ترجیحی منجر به آن خواهد شد که ابتکارعمل "امانوئل ماکرون" رئیس جمهوری فرانسه درباره شکل‌گیری یک ارتش یکپارچه اروپایی برای تامین امنیت این قاره غیر قابل تحقق شود و این به معنای آن است که ماکرون حتی امکانات ژئوپلیتیکی خود برای رسیدن به ریاست  این ائتلاف را از دست بدهد. واقعیت این است که امکانات آمریکا در این رابطه، در مقایسه با فرانسه به مراتب بیشتر است.

البته رهبر فرانسه در نشست لندن هنوز این امکان را دارد تا به مقابله با ترامپ بپردازد، بخصوص اگر موضوع برخورد با اروپا و دخالت در امور داخلی آن را مطرح کند.

برای درک این مسئله که دونالد ترامپ با چه سلاحی در نشست سران لندن شرکت می‌کند، در مقاله "رابرت جانسون" سفیر آمریکا در انگلیس به آن اظاره شده است. وی نوشته: کشورهای ناتو باید مواضع واحدی علیه روسیه و چین و تمایلات آنها علیه غرب و ارزش های آن اتخاذ کنند و نتیجه گیری کرده که در چنین شرایطی، صلح و امنیت اروپا به ناتو و توانایی آن در دفاع از خود در هوا، زمین و دریا و فضا بستگی خواهد داشت.

 این در حالی است که چنین ارزیابی با دیدگاه رئیس جمهوری فرانسه که دشمن پیمان آتلانتیک شمالی را تروریسم بین المللی و نه روسیه و چین نامیده، مغایرت دارد. ولی چنین نسخه‌ای برای امنیت اروپا در مورد رضایت کاخ سفید قرار ندارد، برای اینکه آنها در طول تاریخ همواره از ترس اروپای شرقی از روسیه برای رسیدن به منافع خود استفاده و آن را بزرگ نمایی کرده‌اند.

حال سئوال اینجاست، آیا می توان امیدوار بود که در ساعات باقی مانده تا نشست سران لندن، کشورهای عضو ناتو بتوانند به اختلافات خود پایان داده و در خصوص مسائل اساسی به توافق برسند؟

انتهای پیام/