آیا صنعت نفت شیل آمریکا وارد بحران شده است؟

 به گزارش خبرگزاری تسنیم، کاهش وام دهی بانکها به حفاران شیل آمریکا ضربه دیگری به صنعتی است که مدت هاست با یک مدل تجاری نامشخص فعالیت می کند.

 بانکها وام دهی خود را محدود کرده‌اند و برآورد خود از ارزش برخی ذخایر شیل را تغییر داده اند. حتی انتظار می رود بانک های بزرگی مثل جی پی مورگان هم همکاری خود با صنعت شیل را کاهش دهند. به گفته منابع، بانک‌ها بیش از پیش نگران ورشکستگی حفاران هستند. در این صورت ارزش آنها کاهش می یابد و نمی توانند وام های گرفته شده را پوشش دهند.

 این سرگردانی در بین موسسات مالی از آنجا ناشی می شود که صنعت شیل با کاهش ارزش ذخایرش مواجه شده است. شرکت چورون اعلام کرد 10 تا 11 میلیارد دلار سرمایه اش در این صنعت کاهش می یابد که نتیجه ذخایر ضعیف آپالاچیا و  پروژه بزرگ گاز طبیعی مایع در کاناداست. هفته گذشته شرکت رویال داچ شل اعلام کرد 1.7 تا 2.3 میلیارد دلار سرمایه های خود را در سه ماهه چهارم سال میلادی جاری پایین می آورد. سایر شرکتهای بزرگ نفتی مثل رپسول، ایکوینر و هالیبرتون هم سرمایه‌های خود را کاهش داده اند.

 ولی این شرکت های بزرگ نفتی در خطر ورشکستگی قرار ندارند. عملکرد ضعیف تر حفاران شیل خطر بزرگی برای بانک‌هاست چون برخی از آنها قادر نخواهند بود وام های خود را پس دهند. حدود 200 شرکت نفت و گاز از 2015 تا حالا در آمریکای شمالی ورشکسته شده اند. بیش از 30 ورشکستگی در 2019 اتفاق افتاده که بیشترین رقم طی سه سال گذشته است. شرکت های انرژی 90 درصد بدهی شرکتی را در سه ماهه سوم سال جاری میلادی تشکیل می دادند.

 پیش بینی می شود بانک ها باید اعتباردهی خود را به این بخش 10 درصد کاهش دهند. در مورد شرکت هایی که عملکرد ضعیف تری دارند این کاهش وام‌دهی بیشتر است.

 فدرال رزرو دالاس اعلام کرد رشد وام دهی در وست تگزاس تا حد زیادی کنترل شده است. ارزش وام گرفته شده در وست تگزاس 4.8 درصد در سه ماهه سوم سال رشد داشته در حالی که در سایر ایالات این رشد 7.5 درصد گزارش شده است. 

 تاثیر این شرایط کاملا واضح است. اشتغال در پرمین رو به کاهش است. چاه های شیل به آن اندازه‌ای که اعلام شده تولید نمی کنند و بدتر از آن سریع تر از حد انتظار رو به کاهش هستند.

 اگر این چاه ها در آخر نسبت به آنچه به سرمایه‌گذارانشان قول داده اند تولید کمتری داشته باشند، آن وقت ارزش خود این شرکت ها بسیار کمتر از حد انتظار خواهد شد. آنها نفت و گاز کمتری تولید می کنند، جریان پول نقد کمتری وجود خواهد داشت و حتی ارزش چاه هایی که تولیدی از آنها صورت نگرفته، بسیار کاهش خواهد یافت.

 انتهای پیام/98