یادداشت|مجلس جای شخصیت های بادکنکی نیست

به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، محمد اسماعیل دهقی در یادداشتی برای تسنیم نوشت: شخصیت های بادکنکی همان کسانی هستند که بلاوجه و بدون دلیل توسط برخی از جریانات سیاسی و تشکیلاتی بزرگ میشوند و به یکباره اسمشان سر زبان ها می افتد .خاصیت اصلی این افراد خوش خدمتی و تعهدشان به تامین منافع افراد و جریانات سیاسی است و کمترین بار علمی و تخصصی در وجودشان یافت نمی‌شود.

در یک بازه زمانی کوتاه مدت در سایت های اینترنتی و روزنامه ها نامشان تکرار می‌شود و این تکرار باعث می‌شود که مردم کوچه و خیابان گمان کنند که حتما این افراد چهره های منحصر به فردی هستند در حالی که واقعیت امر چیز دیگری است .

شخصیت های بادکنکی تاریخ مصرف کوتاهی دارند و بعد از این که مورد مصرفشان تمام شد با سرعت ستاره بختشان افول می‌کند و از صحنه ناپدید می‌شوند .

شخصیت های بادکنکی به خاطر ترسیدن و نگرانی از ترکیدن همواره خود را وامدار جریانات سیاسی میدانند و هر امری را بدون  چون و چرا اطاعت میکنند .

شخصیت های بادکنکی در زمان رای گیری های مختلف بدون فکر و بدون هرگونه اراده واقعی به همان سمتی می‌روند که از آنها خواسته شده و اگر از آنها بپرسید که چرا به فلان لایحه و طرح رای مثبت و یا منفی دادید  پاسخ مستدلی ندارند .

پشتوانه این قبیل شخصیت ها معمولا یک منبع مالی مشکوک و یا یک تشکیلات سیاسی و صنفی است و کارویژه آنها تامین منافع همان حزب و تشکیلات است و خطر اصلی آنها نیز همین برخورداری از منابع خوب مالی است که باعث میشود گوی سبقت را از رقبای خود بربایند و عرصه را بر مصلحان و نمایندگان واقعی تنگ کنند .

خسارت اصلی این افراد مشخصا اشغال صندلی های سبز رنگی است که برای آنها خونهای سرخ زیادی ریخته شده است و قرار است در آن قوانینی تصویب شود که حال و روز محرومین و اقشار مختلف بهتر شود و این در حالی است که حضور این افراد کمترین کمکی به بهبود شرایط و اوضاع محرومین وضعفا نمی‌کند .

شخصیت های بادکنکی دیر یا زود از صفحه سیاست محو می‌شوند ولی اثار و تبعات قوانینی که تصویب کرده و تعهداتی که ایجاد کرده اند مدتها بر جای می‌ماند .

کمی موشکافانه تر به قضیه نگاه کنید اعداد و ارقام خسارت هایی که این شخصیت های بادکنکی به بار می‌اوردند در همه عرصه های فرهنگی و اقتصادی شما را وحشت زده خواهد کرد.هزاران میلیارد فرار مالیاتی ، عبور از قانون مالیات بر نزدیک بر 500 هزار خانه خالی در تهران و ده ها نمونه دیگر تنها گوشه ای از بی توجهی به انتخاب اصلح در کشور است که برای نزدیک نشدن به ورطه سیاه نمایی از ذکر همه آنها خودداری می‌کنیم.

انتهای پیام/