پیمان "آخن"، عقد مجدد دوستی شکست خورده بین پاریس و برلین

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، حدود یک سال پیش "آنگلا مرکل"، صدراعظم آلمان و "امانوئل ماکرون"، رئیس جمهور فرانسه در شهر آخن آلمان قرارداد جدید دوستی میان کشورهای شان را با عنوان "قرارداد آخن" امضا کردند.

همه نمایندگان دو کشور در مراسم امضای این قرارداد متفق الرای بودند که این سند جدید دوستی میان آلمان و فرانسه، نه تنها این دو کشور را به صورت تنگاتنگ پیوند می دهد، بلکه همانگونه که امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه گفته بود به اتحادیه اروپای "متزلزل" نیز کمک خواهد کرد.

در مراسم امضای قرارداد جدید دوستی میان فرانسه و آلمان، نمایندگان مهم اتحادیه اروپا نیز دعوت شده بودند. دونالد توسک رئیس شورای اتحادیه اروپا، یان کلود یونکر رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا و کلاوس یوهانیس رئیس جمهور رومانی که ریاست دوره ای اتحادیه اروپا را به عهده داشت، از  این قرارداد جدید دوستی استقبال کردند و گفتند که آلمان و فرانسه در آینده نیز از انسجام در درون اتحادیه اروپا حمایت خواهند کرد و هیچ کشوری را منزوی نخواهند کرد.

"دویچه وله آلمان" در مطلبی به مناسبت سالگرد انعقاد این توافق دوستی نوشت: پیمان آخن که در 22 فوریه سال 2019 منعقد شد نوعی تجدید دوستی بین آلمان و فرانسه و یک ابراز عشق دوباره برای ازدواجی بود که خسته کننده شده بود.

"دویچه وله" در ادامه نوشت که البته این توافق دوستی در این مفهوم کاملا شکست خورده است. هر دو طرف می دانند که آن ها می توانند در شرایط سخت بهتر در کنار هم زندگی کنند، اما آن ها بسیار برای هم آزار دهنده شده اند. این طور به نظر می رسد که تحمل ناپذیر بودن قوی تر از تمایل برای در کنار هم بودن شده است.

 در ادامه این مطلب آمده است: بعد از اولاند و سارکوزی، روسای جمهوری با قدرت های نصفه و نیمه به نظر می رسید که رئیس جمهور جوان فرانسه یعنی امانوئل ماکرون با درخشش فکری و غیرت بالا برای پیشبرد اصلاحات شریک ایده آلی برای آلمان است.

در طرف دیگر آنگلا مرکل قرار داشت که مانند صخره ای در اروپا ظاهر شد، فردی با تجربه و شکست ناپذیر و سیاستمداری بدون ترس. به نظر می رسید این صدر اعظم در آلمان یک شریک مطمئن و ایده آل برای رئیس جمهور مشتاق و جوان فرانسه باشد.

اما در کوتاهترین زمان ممکن دلسردی ها رخ نمود. امانوئل ماکرون متوجه شد که پیشنهادات اصلاحی او برای اتحادیه اروپا، تعمیق منطقه یورو، مالیات بر دیجیتال و یا هر چیز دیگر به سادگی در برلین نادیده گرفته می شود.

در بهترین حالت یک گروه کاری در دفتر صدر اعظم آلمان برای تصمیم گیری درباره طرح های ماکرون شکل می گرفت. با این حال درخواست فرانسه برای کمک های نظامی در کشور مالی رد شده و طرح های بزرگ این کشور برای همکاری های دفاعی همچنان درابتدای راه مانده است. به این ترتیب امانوئل ماکرون با غروب زودرس صدر اعظم آلمان مواجه شده و شاهد یک خلا قدرت در آلمان بود.

آلمان خود را در معرض هجوم ایده ها از طرف فرانسه، جاه طلبی های بین المللی این کشور و شیوه ابراز عقیده غیر دیپلماتیک پاریس می دید. ماکرون ناتو را گرفتار مرگ مغزی ارزیابی کرده، با عضویت مقدونیه و آلبانی در اتحادیه اروپا مخالت کرده و به دنبال نزدیکی به رئیس جمهور روسیه بود. صدر اعظم آلمان در این شرایط و در برابر بیش فعالی های سیاسی ماکرون حالت تدافعی به خود گرفت.

سال گذشته حتی مرکل در دیداری به ماکرون گفته بود که از چسباندن خرده های فنجان هایی که ماکرون می شکند خسته شده است. این نشانگر اختلالات قابل توجه در مناسبات دو کشور است.

دویچه وله در ادامه نوشت: دیگر نمی توان هیچ حرف دیگری جز این زد که موتور فرانسوی-آلمانی که باید اروپا را پیش ببرد فرسوده شده است. البته اوضاع با توجه به آینده تغییرات زیست محیطی، جایگاه اروپا در جهان، ضرورت دفاع شخصی و مناسبات با قدرتهای بزرگی مانند چین و آمریکا پیچیده تر شده است.

و در این شرایط آلمان و فرانسه با هم هماهنگ نیستند. ماکرون ایده های کم و بیش صحیحی را مطرح می کند. برلین باید حداقل به حرف های فرانسه گوش دهد و به آن واکنش نشان دهد. اینکه به سادگی انگشتان را در گوش قرار داده و اظهارات شریک زندگی را نادیده بگیریم بدترین کاری است که در یک رابطه می توان انجام داد.

در مقابل پاریس هم درک درستی از فدرالیسم پیچیده در آلمان که در آن صدر اعظم در دولت ائتلافی به سادگی نمی تواند حکومت کند ندارد. پاریس باید به جای جهش های بزرگ باید برای برداشتن قدم های کوچک و هماهنگ با برلین تلاش کند.

در مجموع این طور به نظر می رسد که این دو به زوج درمانی نیاز دارند. آن ها باید سعی کنند یکدیگر را بفهمند، خطای هم را ببخشند و علایق مشترک همدیگر را بشناسند.

در کل یک مسئله واضح است که جغرافیا مانع طلاق و جدایی این زوج اروپایی می شود. پس آن ها باید یاد بگیرند که با هم بهتر پیشرفت کنند.

انتهای پیام/