"خانواده" و "پزشکی" دو پاشنه آشیل تمدن غرب است

به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، هفتمین نشست اساتید منتخب علوم انسانی اسلامی با موضوع مطالعات نظری تمدن نوین اسلامی، پنجشنبه (3 بهمن ماه 1398) در مشهد مقدس برگزار شد.

حجت الاسلام احمد رهدار عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع)، در این نشست علمی به تبیین ایده خود با عنوان «ازدواج تمدنی؛ دلایل، رویکردها، بایسته‌ها و نتایج» پرداخت و گفت: ازدواج، سنتی انسانی است که دین، مهم‌ترین و ماناترین قواعد آن را بیان کرده و علاوه بر دین، علم و عرف نیز برخی از قواعد مربوط به آن را کشف و تبیین کرده‌ است.

وی گفت: تمدن غرب دو پاشنه آشیل جدی دارد که یکی "خانواده" و دیگری "پزشکی" است. بحث ازدواج از حیث اهمیت خانواده مطرح می‌شود. ما برای تحقق تمدن نوین اسلامی می‌توانیم به ازدواج‌هایی فراتر از مرزهای جغرافیایی ملت و دولت بیاندیشیم. دین اسلام همواره بر سنت ازدواج تأکید داشته و معتقد است سه دغدغه بقای نسل، آرامش و بلوغ عقل از طریق این سنت الهی حاصل میشود.

وی گفت: این‌که ازدواج در چه سنی، با چه شرایطی و با چه کسی صورت بگیرد، نتایج متفاوتی دارد. شرایط کلی زمانه‌های مختلف در تاریخ بشر باعث شده تا ضمن تغییر در مناسک این سنت، اهداف و نتایج آن نیز تغییر یابد. در دوره معاصر، به دلیل رشد تکنولوژی‌های ارتباطاتی برخلاف دوره‌های طولانی از تاریخ بشر، بیشتر امکان ازدواج با همسرانی غریبه و دوردست، فراهم آمده است.

وی به بررسی ادله نقلی، عقلی و تجربی این نوع ازدواج و نتایج و پیامدهای آن به‌ویژه از حیث تأثیر بر تحقق و بسط تمدنی پرداخت و گفت: آیات و روایاتی که به امر ازدواج تأکید دارند، به‌طور کلی، ازدواج تمدنی و استحباب آن را تجویز میکند.

عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع) گفت: امتزاج فرهنگ‌ها که هم‌افزایی آن‌ها را در پی دارد، امتزاج ژن‌ها که باعث تکثر نقش‌ها در تمدن میشود و در نهایت امتزاج زبان‌ها که به دلیل رابطه زبان و علم، باعث ورود علوم گوناگون به ساحت تمدن میشود، بخشی ازدلایل عقلیی هستند که توجیه‌گر این نوع ازدواج‌ است.

وی گفت: بررسی سیره معصومین(ع) و نیز تجربه تاریخی مسلمانان طی قرون اسلامی نه فقط بر جواز، بلکه بر مطلوبیت آن دلالت میکند. از میان سه رویکرد کلان قبیله‌ای، دینی و تمدنی که در امر ازدواج تجربه شده‌اند، تلفیق رویکردهای دینی و تمدنی، الگویی از آن را ارائه می‌دهد که ضمن حفظ نظام ارزش‌های دینی، کارکردهای تمدنی به صورت حداکثری در آن لحاظ شده است.

حجت الاسلام رهدار گفت: بایسته‌های ازدواج تمدنی بر رعایت اصول آینده‌پژوهی دینی در خصوص ازدواج تمدنی تأکید میکند. رعایت این اصل باعث میشود تا مصادیق ازدواج تمدنی در بسترهای زمانی و مکانی صورت بگیرد که از بیشترین ظرفیت امکانی برای توسعه اسلام برخوردارند. از این رو عدم رعایت این اصل، قادر است تا کارویژه‌های ازدواج تمدنی را حتی در حد تنوع‌طلبی جنسی تقلیل دهد.

وی به بهره‌گیری حداکثری از وجود نمونه‌های تاریخی موفق در امر ازدواج تمدنی، از جمله ازدواج تاجر یمنی با دخترمالایی که منجر به گسترش اسلام در جنوب شرق ‌آسیا شده است، تأکید کرد و گفت: عقلانیت توجیهی نتایج این نوع ازدواج، علاوه بر استدلال‌های دینی که وجود این امر در سیره معصومین(ع) را توجیه میکند، می‌تواند به استدلال‌های عقلی عصری که در زمان‌ و مکان‌های مختلف، متفاوت هستند نیز قائل باشد.

انتهای پیام/