نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه| آیا لیبی تجزیه می‌شود؟
با وجود درگیری‌ها و تنش‌های کنونی٬ هنوز هم هیچکدام از اقدامات و تلاش‌های دیپلماتیک کشورها نتیجه نداده و لیبی به ثبات نرسیده است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.
یک سال لاله نکاریم
ناگهان آلچی/ روزنامه خبرترک
در کشور ما٬ ده‌ها دعوای سیاسی و حزبی و تنش و اختلاف وجود دارد. اما وقتی که صحبت از حیات و ممات به میان می‌آید٬ تمام این دعواها رنگ می‌بازند و همه٬ یکدل و یک‌صدا می‌شویم.
دیدید که در مورد زلزله الازغ نیز چنین بود. به یک باره همه اختلافات کنار نهاده شد. به یک باره تمام دعواها و زد و خوردها متوقف شدند و توجه همه ما به سوی الازغ جلب شد. اما متاسفانه٬ چنین چیزی فقط چهار پنج روز ادامه پیدا می‌کند و همین که خبر زلزله فرومی‌نشیند٬ آش همان و کاسه همان.
البته آن چه از یاد می‌رود٬ فقط همدلی و همصدایی نیست. بلکه٬ حتی خطرات خود زلزله را هم از یاد می‌بریم و کسی حاضر نیست به این سوال پاسخ دهد: چرا با وجود تمام تجربیات تلخی که داشته‌ایم٬ هنوز هم باید به خاطر یک زلزله 6.8 ریشتری٬ چندین خانه به طور کامل ویران شوند؟ واقعاً نمی‌توان کاری کرد؟
در یک برنامه تلویزیونی٬ همین سوال را از پروفسور جنگ یالتراک پرسیدیم. کسی که عضو هیات علمی دانشگاه فنی استانبول و از دانشمندان سرآمد علم زمین‌شناسی است. از او پرسیدیم: چرا ویرانی‌های ما بسیار است؟ تحقیقات علمی ما در مورد زلزله در چه سطحی است؟
در پاسخ گفت: متاسفانه دولت تمایل چندانی ندارد که مقداری بودجه به بحث تحقیقات زلزله شناسی اختصاص دهد.
پرسیدیم: صحبت بر سر چه مقدار پول است؟ آیا اعتبارات کلان می‌خواهید؟
پروفسور گفت: نه. اصلاً اعتبار کلانی لازم نیست. کافی‌ست یک سال شهرداری استانبول لاله نکارد و بودجه لاله استانبول را به تحقیقات زلزله شناسی اختصاص دهد تا ما تدابیر علمی جدی اتخاذ کنیم.
خوب... فکر کنم اگر یک سال در استانبول لاله نبینیم و در کنار لاله‌ها عکس نگیریم٬ قطعاً نمی‌میریم. اما اگر تحقیقات علمی ما متوقف شود و خدایی نکرده در مارمارا زلزله روی دهد٬ استانبول قربانیان فراوانی خواهد داد.
قانونِ گرگ
صالح جناب بایدار/ روزنامه قرار
برای آن که بتوانیم در کنار هم زندگی کنیم٬ نیاز به یک سری قاعده و قانون داریم. مهم نیست که قوانین زندگی در جامعه٬ حتماً مکتوب باشند یا شفاهی. مهم این است که بی‌قانون نباشیم و بر سر چند قاعده و قانون اصلی با هم به توافق برسیم و آن توافق را حفظ کنیم. این چیزی است که تجربه و دانش هزاران ساله زندگی جوامع بشری به ما یاد داده و همه ما در پرتو این تجربه بزرگ٬ می‌دانیم که اگر قانون در میان نباشد٬ زندگی دشوار خواهد بود.
یکی از واقعیت‌های تلخ تاریخ بشر٬ این است که همیشه قدرتمندها با استفاده از زور و قدرت٬ بر دیگران حکم رانده و بازنده‌ها را از بین برده‌اند. جالب اینجاست که خود همان قدرتمندها و زورگویان نیز٬ به محض این که مقداری ضعیف شوند٬ لگدی می‌خورند و یکی دیگر٬ جای آنها را می‌گیرد.
کمال طاهر نویسنده ترک٬ رمانی دارد به نام « قانونِ گرگ». کارا کمال بیگ در این رمان دیالگوی دارد فراموش‌نشدنی. او می‌گوید: «دنیای گرگ‌ها٬ قانون دارد. قانون گرگ بودن این است٬ کسی که افتاد٬ باید خورده شود.»
بگذارید خیال شما را راحت کنم٬ قانون گرگ٬ در واقع قانون نیست. خود بی‌قانونی است. همان چیزی است که نهایتاً می‌توان بر آن «قانون جنگل» نام نهاد.
اگر همه٬ ضعیف‌تر از خود را لگد بزنند و به قوی‌تر از خود احترام بگذارند٬ نظم و نظامی بنا می‌نهیم که قطعاً هر چه هست٬ انسانی نیست.
آیا لیبی تجزیه می‌شود؟
جنید منگو/ روزنامه ینی چاغ
ترکیه در اواخر سال 2019 میلادی٬ موافقت نامه حریم دریایی را با دولت وفاق ملی امضا کرد و سپس تصمیم گرفت در ماجرای لیبی٬ طرفیت خود را نشان دهد.
مجلس ترکیه به دولت مجوز داد که در صورت لزوم٬ نیرو به لیبی اعزام کند و این یکی از تحولات مهم مرتبط با کشوی است که در سالیان اخیر٬ گرفتار جنگ داخلی بوده است.
اگر چه ترکیه دیر به خود جنبید و باید از چندین سال قبل به حقوق دریایی خود در شرق مدیترانه می‌اندیشید٬ اما در هر حال٬ اقدامی که لازم شد٬ برای نسل‌های آتی ترکیه ارزشمند است.
ترکیه در ماجرای لیبی٬ تنها توانست با دولت وفاق ملی موافقت نامه امضا کند و بنا به دلایل سیاسی٬ کشورهای دیگر وارد نشدند. همین نکته موجب شده که بعضی‌ها٬ سیاست دولت ترکیه در مورد لیبی را با خطاهای سیاست خارجی‌مان در مصر و ترکیه مقایسه کنند. اما این مقایسه غلط است و نباید این‌ها را به هم ربط داد. یونان٬ اسراییل و قبرس جنوبی٬ تمام امکانات و منابع شرق مدیترانه را در اختیار گرفته‌اند و قطعاً لازم بود که ترکیه هم حرکتی انجام دهد و کاری کند.
در حال حاضر٬ دولت لیبی ساختار واحد و منسجمی ندارد و با وجود آن که فایز السراج نخست وزیر دولت وفاق ملی لیبی و پارلمان این کشور از سوی سازمان ملل به رسمیت شناخته شده٬ اما ژنرال خلیفه حفتر هم حرف خود را می‌زند.
با وجود درگیری‌ها و تنش‌های کنونی٬ هنوز هم هیچکدام از اقدامات و تلاش‌های دیپلماتیک کشورها نتیجه نداده و لیبی به ثبات نرسیده است.
تلاش برای حل سیاسی بحران لیبی زمانی میسر است که آتش‌بس٬ به شکل جدی تضمین شود. اگر نه تنش‌ها ادامه پیدا می‌کند و قطعاً لیبی در مسیر تجزیه پیش خواهد رفت.
انتهای پیام/
