ارادت شهید سیدحسن امامی به مادرش حضرت زهرا (س)

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در کتاب «مهر مادر» به نقل از سردار مرتضی قربانی بنیانگذار و نخستین فرمانده لشکر 25 کربلا و لشکر 5 نصر ماجرای اذن ورود به میدان و ارادت شهید سیدحسن علیشاهی معروف به سیدحسن امامی به حضرت فاطمه زهرا (ع) بیان شده است.

نامش سیدحسن بود؛ سیدحسن علیشاهی امامی. از ورزیده‌ترین نیروهای اطلاعات عملیات لشکر 25 کربلا بود. در لقمه‌ی حلال و حرام بسیار دقت و قبل از عملیات والفجر 8 در تمامی مراحل شناسایی اروند حضور داشت.

من سعی می‌کردم از چنین افراد شجاعی که تمام مسیر عملیات را مسلط هستند در شرایط خاص استفاده کنم. برای همین به سیدحسن گفتم که در سنگر فرماندهی بماند. تا اگر مشکلی برای فرمانده یا گردانی پیش آمد، از او استفاده کنم. او در حد یک مسئول محور به منطقه مسلط بود.

شب عملیات دیدم در حالی که شال سبزی به کمر بسته و خنجری به کمر دارد وارد سنگر فرماندهی شد! درحالی که چهره‌اش از هر زمان برافروخته‌تر بود گفت «حاجی، من می‌خواهم بروم عملیات، اما آقای طوسی می‌گوید نمی‌شود.»

بعد آمد کنار من نشست و دستش را روی زانوهای من گذاشت و گفت «به مادرم حضرت زهرا (س) اگر اجازه ندهی، روز قیامت جلویت را می‌گیرم!»

سیدحسن امامی بعد از اینکه از من خواهش کرد که با نیروها به خط برود و من مخالفت کردم، یک بار خنجرش را از قلاف درآورد و گفت «می‌خواهم بروم و پهلوی آن نامردی‌هایی که پهلوی مادرم را زخمی کردند بدرم. اگر نگذاری بروم، تو را نمی‌بخشم.»

 افتاد روی پای من و های‌های گریه کرد! آن شب تمام سنگر فرماندهی شده بود مجلس حضرت زهرا (س) همه منقلب شده بودند. چاره‌ای نبود، محلی را مشخص کردم و گفتم «برو اما وقتی خط شکسته شد سریع برگرد.»

سیدحسن گفت «چشم، اگر شهید نشدم برمی‌گردم. اما اگر شهید شدم حتما شفاعتت می‌کنم.»

صبح زود وقتی خط دشمن شکسته شد به آن سوی اروند رفتم. در همان ساحل دشمن وقتی کمی جلو رفتم داخل یک کانال پیکر نورانی سیدحسن امامی را دیدم، شال سبز به کمرش و قلاف خنجر هم بود. اما از خنجرش خبری نبود! پیکر او را به عقب منتقل کردیم.

مانند سیدحسن در میان بچه‌های اطلاعات کم نبودند؛ کسانی که عاشق واقعی حضرت زهرا (س) و هر یک الگویی برای رزمندگان دیگر بودند.

انتهای پیام/