صحنه‌هایی که مردم را از سینما گریزان می‌کنند/ سریال‌هایی که کسی به آنها نگاه نمی‌کند
صدایش ما را یاد خیلی از نمایشنامه‌های تلویزیونی یا دوبله‌های فیلم‌ها می‌اندازد؛ اما شاید چهره‌اش را بسیاری با سریال "پلیس جوان" به یاد بیاورند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در سال 1372 بازیگر فیلم "آخرین شناسایی" علی شاه‌حاتمی شد؛ گرچه موفقیت این اثر نسبت به آثار شاخص بعدی‌اش مانند سریال "پلیس جوان"، بیشتر نبود اما تجربه خوبی برای علیرضا علیا محسوب می‌شود و همکاری با هنرمندانی همچون فرزین اژدری، پیمان شریعتی، غلامرضا علی‌اکبری و محمدرضا ایران‌منش را تجربه کرد. از مهم‌ترین آثار "علیا" می‌توان به بازیگری در سریال "پلیس جوان"، سریال "تکیه بر باد" و سریال "ستارخان" اشاره کرد. او در سال 1380 دوره پرتلاشی را در عرصه سینما و تلویزیون گذراند و در اثر مهمی بازی کرده است.
اثر مهم علیرضا علیا در این سال، بازیگری در سریال "پلیس جوان" به کارگردانی سیروس مقدم محسوب می‌شود. علیرضا علیا سال 1380 سریال "پلیس جوان" نقش مهمی بازی کرده که توانست با مهارت خود، آن نقش و همچنین خودش را میان مخاطبان تلویزیون مطرح کند. او در این سریال با سیروس مقدم همکاری داشته و توانست با بازی در سریال "پلیس جوان" تجربه بازیگری موفقی برای خود رقم بزند و همکاری در کنار بازیگرانی نظیر سعید نیک‌پور، پروانه معصومی، سید شهاب حسینی و مریلا زارعی بر تجارب او افزود. او علاوه بر سریال پلیس جوان، سال 1391 در سریال "تکیه بر باد" نیز بازی کرده است. او این‌بار با بهزاد خداویسی و محمود معظمی یعنی کارگردان سریال "تکیه بر باد" و هنرمندانی چون فرامرز قریبیان، افسانه پاکرو، مهدی فخیم‌زاده و شهرام عبدلی همکاری داشت.
علیرضا علیا را بیشتر از سینما باید بازیگر تلویزیون بدانیم چرا که 56 درصد آثار وی تلویزیونی و 44 درصد آثارش سینمایی است. در واقع علیرضا علیا از مجموع 9 اثری که در کارنامه دارد، در 5 اثر در تلویزیون با نام‌های سریال "ستارخان"، "ایراندخت"، "تکیه بر باد"، "تبریز در مه" و "پلیس جوان" نام‌های و در 4 اثر در سینما با نام‌های فیلم "ماه وش"، "دوشیزه"، "ماه و خورشید" و "آخرین شناسایی" بازی کرده است.
این بازیگر سینما و تلویزیون با اشاره به اینکه جای چه چیزهایی در فیلم‌های ما خالی است به خبرنگار خبرگزاری تسنیم گفت: سینمای ما پُرشده از فیلم‌های ملودرام، عشق و عاشقی، دماغ عملی، چشم آبی و ... فراموش کردیم زیبایی‌های بصری و محتوایی را! نقطه عطف، هنوز به یاد "پلیس جوان" تلویزیون می‌افتم با آنکه سال‌ها گذشته اما تازگی دارد. باید در فیلمسازی به سمتی برویم که بتوانیم برای نسل‌های جدید به نوستالژی تبدیل شویم؛ همچون گذشته که سریال‌های قدیمی‌اش را به قاب تلویزیون می‌آورد نه تنها مخاطب فراگیری دارد بلکه همه را به یاد آن تصاویر و بازی‌های زیبا و محتواهای جذاب و دیدنی می‌اندازد.
او در مورد نکاتی که در سینما باید مورد توجه قرار بگیرند تا حال سینما خوب شود، تصریح کرد: به نظرم حضور صحنه‌های کِدِر در فیلم به افکار و احساس آدم‌ها خنجر می‌زند و این مسئله باعث می‌شود که مردم از سینما گریزان شوند. حضور صحنه‌هایی مثل سیگار کشیدن، کتک زدن، خشونت و ... باعث می‌شود که مردم کمتر به سینما بروند یا نهایتاً فیلم را از سایت‌ها دانلود می‌کنند و می‌بینند. در حقیقت دیگر برایشان مهم نیست که به سینما بروند، زمانی را صرف کنند تا فیلم را روی پرده سینما ببینند. می‌توانیم صحنه خشونت، سیگارکشیدن و خیلی از اتفاقات را رئال و دور از بزرگنمایی و گلدرشتی، نشان بدهیم تا تماشاگر آزار نبیند. با این حال معتقدم که فیلمنامه‌ها باید بسیار قوی باشد.
علیا درباره فعالیت‌های جدیدش، توضیح داد: سال گذشته فیلم سینمایی "چراغ‌های ناتمام" مصطفی سلطانی را داشتم؛ علاوه بر این کارهای دوبله و گویندگی در شبکه‌های تلویزیونی دارم. هر روز صبح به عنوان مجری در شبکه شما، برنامه دارم. در رادیو نیز برنامه‌ای تحت عنوان نقد و تحلیل سینمایی داریم و خودم هم دو سناریو نوشته‌ام. یکی به تصویب رسیده است و دیگری هم امیدوارم تأیید شود. خیلی سودای کارگردانی ندارم، دوست هم ندارم که در آن بازی کنم. دنبال فیلمنامه خوب و محکمم که مردم دوباره با سینما آشتی کنند.
وی افزود: خیلی از مردم با افتخار می‌گویند که ما تلویزیون ایران را نمی‌بینیم؛ از آنها که می‌پرسم مگر شما ایرانی نیستی و در این کشور زندگی نمی‌کنی؟ این پاسخ را می‌دهند که متأسفانه سریال‌ها به گونه‌ای شده‌اند که یک هفته‌ای به انتخاب بازیگر و پیش تولید می‌رسند و خیلی سریع کلید می‌خورند؛ در نتیجه کنداکتور هم سریع در اختیار قرار می‌گیرد. متأسفانه مردم با سریال‌های تلویزیون نمی‌توانند همذات‌پنداری کنند. سریال‌های ما تندتند ساخته می‌شود و خیلی تند به پخش می‌رسد، رایگانند و به همین دلیل کسی به آن نگاه نمی‌کند. این چالش سریال‌های امروز تلویزیون است که باید به سمت فیلمنامه قوی، تأمل و تفکر بر محتوای فیلم‌ها و نوع پرداخت کارگردانی و حتی شخصیت‌پردازی بازیگران برود.
انتهای پیام/
