یادداشت| پای سخن امیر‌المؤمنین(ع) در بحران بیماری
بیماری کنونی نیز که به جسم و روح انسان حمله کرده است ابتدا نیاز به شناخت دارد تا آنجا که اگر در اثر بی اطلاعی و جهل، دچار هراس و اضطراب شویم، روح ضعیف شده و جسم را نیز ناتوان خواهد کرد و جسم ناتوان، همان چیزی است که هدف عامل بیماری‌زا است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از موضوعاتی که از منظر قرآن و اهل بیت ع مورد تاکید قرار گرفته است، نگاه به آینده و برنامه ریزی مناسب و ساختن آینده بر اساس ارزش‌های قرآنی است. مواجهه جبهه حق و باطل مهمتر‌ین مولفه‌ای است که در آینده واقع خواهد شد.
گرچه تقابل جبهه حق و باطل در گذشته صورت گرفته و هم اکنون نیز در جریان است، اما در آینده این تقابل به اوج خود خواهد رسید. در تقابل جبهه حق و باطل نتایجی وجود دارد که برای هر جبهه این نتایج متفاوت خواهد بود. جبهه حق در این تقابل، به اصلاح صفات، تقویت ایمانیات و بهترین رفتارها کشانده خواهد شد و جبهه باطل اوج صفات رذیله و شیطنت خود را بروز خواهد داد.
ایجاد فتنة انسانی یکی از شگردهای جبهه باطل و دشمنان انسانیت است که با ابزار و وسایل مختلف در صدد ایجاد و گسترش آن هستند. فتنه اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از انواع فتنه‌های انسانی است که هر چند وقت یکبار یکی از این موارد در جوامع انسانی بروز پیدا می‌کند. فتنه بیولوژیک فتنه دیگری است که از سالها قبل به خصوص در جنگ‌ها به کار گرفته شده است. یک نمونه بارز آن جنگ تحمیلی بود که حزب بعث عراق در قالب بمب‌های شیمیایی علیه مردم استفاده کرد تا حدی که هنوز آثار آن بر جانبازان شیمیایی باقی است.
هم اکنون فتنه بیولوژیک شدت بیشتری یافته است. همچنان که برخی معتقدند فتنه‌ای در قالب ویروس کرونا نمایان شده تا آنجا که قصد دارند با این فتنه کیان بشریت را به خطر اندازند. مانند تمام فتنه‌ها علیرغم آسیب‌ها و تلفاتی که در ظاهر به وجود خواهد آمد و زخم‌هایی که بر پیکر جبهه حق و جوامع انسانی وارد می‌شود، آنچه در آینده برای جبهه حق باقی می‌ماند، رشد، ارتقاء و کسب صفات لازم برای مواجهه با دوران آخرالزمانی است که در مجموع بشریت وارد مرحله جدیدی از ارتفاع به سوی انسانیت می‌شود. بدیهی است دامن فتنه‌ای که جبهۀ باطل خود آن را ایجاد و آغاز کرده است در نهایت آنها را نیز فرا خواهد گرفت و برای آنها جز روسیاهی و سقوط چیز دیگری بر جای نخواهد ماند.
راهبرد
پس در یک نگاه کلان، یک فتنه بیولوژیک هم اکنون همه جوامع را فراگرفته است. شاید کم نباشند اندیشمندان و دانشمندانی که در وادی کرونا قلمفرسایی کرده باشند، اما نگاهی بس فراملی و بشردوستانه نیاز است تا راهی به سوی نجات گشوده شود. هم اکنون ناجی باید به فکر نجات بشریت باشد که این آسیب همه بشر را به خود مشغول ساخته و نجات و رهایی برای انسان بیشتر قابل تصور شده است.
آنچه مسلم است اینکه برای رفع آلودگی و پیشگیری از شیوع این فتنه بیولوژیک، دوری از اجتماع یکی از راهکارهای مفید عنوان شده است تا از انتشار ویروس جلوگیری شود. باید به خاطر داشت که ضمن رعایت این موضوع و دوری از اجتماع آنچه مهم است اینکه این عدم اجتماع، مقطعی است و ترس و هراس از اجتماع نباید در جامعه نهادینه شود چرا که یکی از اهداف این فتنه، تفرقه و جدایی انسان‌ها و برهم زدن اجتماعات مفید و نورانی بشریت است. اجتماع برای اعمال عبادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نماز جماعات و جمعه، حج و نیز اجتماع راهبردی اربعین، اثرات عظیمی بر حرکت مستمر بشریت دارد که اگر در دراز مدت دچار اختلال شود، می‌توان گفت ارتقای بشریت دچار آسیب جدی خواهد شد. همانطور که در این مقطع، اجتماع بشر باعث از بین رفتن و هلاکت او خواهد شد، در دراز مدت باید نگاه راهبردی به اجتماع و جماعت اصلاح شود.
اگر نیم نگاهی به ساحت قدسی امیر‌المؤمنین (علیه‌السلام) داشته باشیم او را بر فراز قله بشریت مشاهده می کنیم که به زیبایی افقی بس بلند بر چشمان انسان به عرصۀ ظهور کشانده است. وقتی خوارج در صدد تفرقه بین افراد جامعه قرار گرفتند و با اعتقاد و رفتارشان جامعه را دچار آسیب کردند، به آنها فرمود: فَإِنَّ یَدَ اللَّهِ مَعَ الْجَمَاعَةِ وَ إِیَّاکُمْ وَ الْفُرْقَةَ فَإِنَّ الشَّاذَّ مِنَ النَّاسِ لِلشَّیْطَانِ کَمَا أَنَّ الشَّاذَّ مِنَ الْغَنَمِ لِلذِّئْب (نهج‌البلاغه خطبه 128) همانا دست خدا با جماعت است که با قدرت خود، آنان را حفظ و حراست می کند زنهار از پراکندگی، پس بی گمان جدا شوندگان از مردم و خودکامگان، سهم شیطانند، به همانگونه که گوسفند از گله دور افتاده، سهم گرگ است. این دیدگاه انسان را اوج می‌دهد و افق نگاه او را فراتر از همه مرزهای جغرافیایی قرار می‌دهد. بحران کنونی را خطر و بلایی برای همه بشریت باید در نظر گرفت که کیان بشر از جانب اهریمنان دچار حمله شده است. امیر‌المؤمنین (علیه‌السلام) دست خدا و قدرت او را همراه جماعت و اجتماع می‌داند و تفرقه و جدایی را هدف شیطان معرفی کرده است. گرچه این فرمایش امام در شرایط خاص و برای تفرقه اعتقادی و اجتماعی بوده است اما نگاه راهبردی، باید تقویت و ارتقای اجتماع بشری باشد. تذکر این نکته لازم است که این بدان معنا نیست که در این شرایط حساس، مردم را به اجتماعات فرا بخوانیم بلکه مقصود آن است که هدف این فتنه بیولوژیک را بهتر بشناسیم و برای آینده و اصلاح و ترمیم جامعه، هدف‌گذاری مناسب داشته باشیم.
راهکار اول
مانند هر فتنه‌ای، بیماری کنونی نیز که به جسم و روح انسان (همه انسان‌ها) حمله کرده است ابتدا نیاز به شناخت دارد تا آنجا که اگر در اثر بی اطلاعی و جهل، دچار هراس و اضطراب شویم، روح ضعیف شده و جسم را نیز ناتوان خواهد کرد و جسم ناتوان، همان چیزی است که هدف عامل بیماری‌زا است. گوهری که ساحت قدسی امیر‌المؤمنین (علیه‌السلام) برای بشریت به یادگار قرار داده این است که: امْشِ بِدَائِکَ مَا مَشَى بِک (نهج‌البلاغه حکمت 27) با بیماری خود همراهی کن تا جایی که با تو همراهی می‌کند. فضای اضطراب، انسان را از تعادل خارج می کند به نحوی که با کوچکترین علامت بیماری، نگران و با روحیه‌ای ضعیف و آسیب‌پذیر راهی درمان خواهد شد. او که راه‌های آسمان را بهتر از راه‌های زمین می‌شناسد، سفارش کرده است که اگر بیماری، هنوز تو را از پای درنیاورده و جسم و روح تو را تسخیر نکرده است، با بیماری خود همراهی کن و دچار اضطراب و نگرانی نشو و این همراهی تو و پیگیری درمان با روح قوی و روان پایدار، بیماری را از پای در خواهد آورد. درمان باید به موقع و دقیق انجام شود و استحکام روحیه و عدم اضطراب در زمان پیشگیری، درمان و بعد از درمان باید بر همه وجود انسان مستولی باشد.
راهکار دوم
هر آنچه در آسمان و زمین است تحت مالکیت خداوند است و اوست که همه چیز را اداره می‌کند. موجودی که اصل وجودش را از خداوند خالق دریافت کرده است، چند زمانی است، همه شئون بشریت را تحت آسیب و بحران قرار داده است. بشر هم اکنون باید به خالقیت خدای خالق و به مالکیت او پی ببرد و همه شئون خود را متوجه او سازد تا با این توجه و رویکرد تمام وجوهش به سوی خداوند، خدای را با رحمتش فراخواند و رحمت فراگیرش سایه شوم بحران را رفع کند. ساحت قدسی امیر‌المؤمنین (علیه‌السلام) به فرزندش اینگونه فرموده است که: سَأَلْتَهُ مِنْ خَزَائِنِ رَحْمَتِهِ مَا لَا یَقْدِرُ عَلَى إِعْطَائِهِ غَیْرُهُ مِنْ زِیَادَةِ الْأَعْمَارِ وَ صِحَّةِ الْأَبْدَانِ وَ سَعَةِ الْأَرْزَاق (نهج‌البلاغه نامه 31) و از گنجینه هاى رحمت او چیزهایى را درخواست کن که جز او کسى نمىتواند عطا کند، مانند عمر بیشتر، تندرستى بدن، و گشایش در روزى. او که مولای ما است به زیبایی راه را نشان داده است که اگر به دنبال زیادی عمر و صحت بدن‌ها هستید همه را از خدای رحمان باید درخواست کرد. کلید حل مشکل، درخواست کردن است که تمام توجه بشریت، درخواست باشد و این درخواست مشکلات را به زودی حل خواهد کرد.
مجید فروزانمهر پژوهشگر مطالعات نهج البلاغه
انتهای پیام/
