آیا ویروس کرونا بیش از هر گروهی "سالمندان " تهدید می‌کند؟
نایب رئیس انجمن علمی کاردرمانی ایران به شیوع ویروس کرونا در بین سالمندان اشاره کرد و در این زمینه توضیحاتی را مطرح کرد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، شاید در این روزهای سخت و پر التهاب بحران همه گیری ویروس کرونا و بیماری کرونا این جمله را بارها از زبان خیلی از مردان سیاست و مدیریت و علم کشور شنیده باشید که نگران نباشید ویروس کرونا بیشتر سالمندان را گرفتار می‌کند یا اینکه بیشتر مرگ و میر کرونا ویروس در سالمندان است و یا اینکه سالمندان و افراد با بیماری‌های زمینه‌ای هدف اصلی بیماری covid19 هستند.
این جملات به ظاهر برای 89 درصد جامعه زیاد ناراحت کننده نیست چون نگرانی فقط برای 11 درصد جمعیت کشور است و این جمعیت در معرض آسیب را میتوان در این شرایط با القا چنین جملاتی بیش از پیش به کنج عزلت ترسناک و رعب آورشان سوق داد و امیدی واهی به 89 درصد جامعه داد.
ولی آیا می‌شود باور داشت که چگونه بر زبان اهالی علم و سیاست و مدیریت کشور به سادگی این جملات جاری می‌شود که از یک سو کاملا در تضاد با فرامین دینی ماست و مخالف مسیر متعالی انسانی قرار دارد و از سوی دیگر در هیچ کتب علمی توجیه پذیر نیست و فقط میتوان از آن به عنوان واکنشی فرافکنانه در توجیه عدم کارآیی، سردرگمی و سو مدیریت یاد کرد. تازه اگر عدم آگاهی به دین و شریعت و انسانیت را نادیده بگیریم.
این نگرش و رویکرد که با این جملات و بیانات سخیف نمایان می‌شود چیزی جز آزار سالمندان نبوده و مصداقی بارز از نمونه‌های متعدد و عینی سالمند آزاری است.این موضوع خود نگرانی‌های دیگری علی الخصوص در زمینه‌های بهداشت ،سلامت جسمی و روانی این عزیزان را دامن میزند که بیماری‌های زمینه‌ای دوره سالمندی در دو بُعد ذکر شده و عوامل اجتماعی تشدید کننده آن، از جمله نگرانی‌های عمده در این زمینه است.
از این رو خطری بسیار جدی امنیت سلامت این گروه را در صورت تکرار و گسترش این نگرش‌ها و رویکردها تهدید می‌کند و آن دور شدن از اولویت‌های درمان در شرایط بحران است و نگاه تبعیض آمیز به اولویت‌های نجات به خاطر محدود بودن امکانات درمان و سلامت.
حال چه باید کرد؟ انسان امروزی را باید در چهار بُعد زیستی، اجتماعی، روانی و معنوی نگریست و اگر به هر شکی از پرداختن و اعتلای یک یا چند بعد آن غافل شویم، به آن آسیب رساندیم. بدین منظور راهکارهای متنوع در این چهار بُعد به اختصار می‌تواند به شرح ذیل باشد. اگرچه صاحب نظران می‌توانند مولفه‌های بیشتری بر دامنه‌های این ابعاد بیفزایند:
در بُعد زیستی و جسمی میتوان به تأمین دغدغه‌های بهداشتی و سلامت این افراد بیش از گذشته اهتمام ورزید که در این بحران ارسال ملزومات پیشگیرانه از قالب بسته‌های بهداشتی با توجه به سند ملی سالمندی کشور.در بُعد اجتماعی میتوان این گروه را در اولویت حمایت‌های معیشتی و اجتماعی قرار داد تا بخش عمده‌ای از نگرانی‌های جمعیت کثیری از این سروران جامعه رفع شده و از التهاب آنان کاسته شود.
در بُعد روانی هم میتوان با کمک مددکاران اجتماعی و ظرفیتهای موجود در این زمینه در بخش‌های مختلف از قبیل دبیرخانه شورای ملی سالمندان در سازمان بهزیستی و همچنین انجمن مددکاری و جامعه روانشناسان و روانپزشکان کشور در این بخش به توفیقات چشمگیری دست یافت.
در بُعد معنوی نیز میتوان از نقش پر رنگ علما و روحانیون و وعاظ کشور هم در جهت افزایش تاب آوری و ایمان و معنویات این عزیزان بهره جست و هم در تغییر نگرش مثبت جامعه و مسئولین نسبت به این بزرگان مجرب استفاده کرد.
محمدرضا اسدی-نایب رئیس انجمن علمی کاردرمانی ایران
انتهای پیام/