در شبکه چهار سیما چه خبر است؟/ از "خاک نفرین شده" تا پخش مجدد گفت‌وگوی منتقد فراری
سال ۱۳۹۸ در جریان پخش برنامه‌ها، دعوت از مهمانان، موضع‌گیری برخی از مجریان، مشکلات و حواشی بوجود آمد که نشان داد نظارت در تلویزیون فراموش شده و هیچ جایگاهی ندارد؟ حالا بعد از ماجرای "خاک نفرین شده"، گفت‌وگویی مجدداً پخش شده که قابل تأمل است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در طول سال 1398 و پخش برنامه‌ها، گاف‌های پیش‌آمده و مشکلاتی که بوجود آمد به این نتیجه رسیدیم که واقعاً نظارت در تلویزیون فراموش شده و هیچ جایگاهی ندارد؟ چرا که بسیاری را اجازه دادند روی آنتن بیایند، وابستگی به سلبریتی‌ها که تمامی ندارد، آگهی‌های بازرگانی که هنوز بی‌محابا و این بار با استفاده از بازیگران کارشان را جلو می‌برند؛ حتی به آیتم‌های میان‌برنامه‌ای هم راه پیدا کرده‌اند.
آنقدر نظارت به حلقه مفقوده‌ای در تلویزیون تبدیل شده که سریال‌ها و برنامه‌هایی ساخته شدند در زمان پخش با انتقاد شدید، قسمت‌هایش کمتر شد و اینجا هم به سرمایه رسانه ملی ضربه خورد و دوباره به همان تهیه‌کنندگان، چند سریال دیگر واگذار کردند و روی آنتن بودند. نویسندگانی در تلویزیون کار کردند که مشکلاتی داشتند و به آنها توجهی نشد؛ فقط رسیدن سریال و فیلم به آنتن برای دست‌اندکاران مهم بوده و هست. به قولِ برخی دلسوزان، هرچه بگوییم فرقی ندارد؛ تلویزیون راه خودش را می‌رود. البته که این دست تهیه‌کنندگان و نویسندگان هنوز هم برای تلویزیون برنامه و سریال می‌سازند و فیلمنامه‌ها و طرح‌هایشان را می‌نویسند.
شبکه 4 سیما بعد از آن ماجرای آوازخوانی در برنامه زنده "شب موسیقی" و حواشی شعر "خاک نفرین شده" که انتقادهای زیادی به همراه داشت و بعد از آن شبکه چهار سیما عذرخواهی کرد. مجریان، تهیه‌کنندگان، برنامه‌سازان کارنابلد و عدم نظارت در پخش و تأمین برنامه‌ها، تلویزیون را وارد چالش جدی می‌کنند؛ روزی با توجه زیاد از حد سلبریتی‌ها و آنتن را دربست در اختیار سلبریتی‌ها قرار دادن و روزی هم درگیر میهمانان تلویزیونی می‌شوند؛ میهمانانی که انگار نظارت هیچ توجهی ندارد از کجا آمده‌اند.
آنقدر این نظارت فراموش شده، که در کنداکتور تأمین برنامه شاهد آن هستیم "کتاب باز" در شبکه چهار سیما بازپخش می‌شود و در عین بی‌توجهی و درنظر گرفتن جزئیات تأمین و پخش اصولی و هوشمندانه، گفت‌وگوی "امیر پوریا" منتقدی که محرک اصلی سینماگران برای انصراف از جشنواره فیلم فجر بود و شخصاً از انصراف برخی سلبریتی‌ها از جشنواره حمایت کرد و از آنان می‌خواست که به نشانه اعتراض به جمهوری اسلامی ایران در جشنواره شرکت نکنند را روی آنتن برد.
پوریا در روزهای شهادت سردار سلیمانی در صفحه شخصی خود پستی را منتشر کرد که در آن به سردار سلیمانی اهانت کرد. حالا چند روز گذشته به بهانه بازپخش برنامه‌های "کتاب باز" در شبکه 4 سیما، گفت‌وگوی این منتقد را روی آنتن می‌رود که بعد از ماجرای هجمه‌پراکنی علیه جامعه فرهنگ و هنر کشور و حادثه هواپیمای اوکراینی و تحریک سینماگران برای تحریم جشنواره فیلم فجر به شبکه ایران اینترنشنال پیوست.
به نظر میرسد تلویزیون در سال 1399 علاوه بر توجه به تولید برنامه‌سازی و سریال‌سازی اصولی، مسئله نظارت در تأمین و پخش را جدی‌تر بگیرد. به جای عذرخواه یو واکنش‌های آنی و لحظه‌ای، برای رفع مشکل نظارت بر رویه ساخت برنامه‌ها و سریال‌ها، فیلمنامه‌ها، تهیه‌کنندگان و عوامل، خصوصاً مهمانان تلویزیونی اقدام کنند. زیرا این اتفاقات و ماجراها رفته رفته به رویه تبدیل شده‌اند و انگار هر سال که می‌گذرد شاهدِ ضعف جدی‌تر در نظارت بر برنامه‌ها و سریال‌ها هستیم.
آیا ماجرای "پوریا" منتقد فراری را نمی‌دانند که او چه کاری کرد و حالا کجاست؟ واقعاً در شبکه 4 سیما چه خبر است؟ چه کسی یا کسانی بر برنامه‌های زنده و تأمینی تلویزیون نظارت دارند؟
وقتی به عدم وجود نظارت بر برنامه‌سازی خصوصاً حضور مهمانان انتقاد می‌کنیم، به گروه‌های فعال و پرتلاشی اشاره می‌کنند که همه‌چیز را زیرنظر دارند چه برنامه‌های زنده و چه تأمینی! اگر این طور است پس این مسائل چیست؟ حالا بماند که برنامه‌سازان ما کمتر از خلاقیت و نوآوری بهره می‌برند؛ بر روی رویکردها و اتفاقات برنامه‌سازی و سریالی تلویزیون که نظارت نمی‌شود؛ فیلمنامه‌ها با 2، 3 قسمت به فیلمبرداری می‌رسند و با ضعف جدی در نظارت، روی آنتن می‌روند.
به نظر میرسد باید نگاهی عمیق‌تر و دقیق‌تر به جایگاه نظارت در تولیدات محتوایی صداوسیما داشت. متأسفانه مروری اجمالی بر برنامه‌های تولیدی، زنده و تأمینی شبکه‌های متنوع تلویزیونی نشان می‌دهد که بعضاً کارشناس، مهمان و حتی مجری هرآن‌چه می‌اندیشد، روی آنتن بر زبان جاری می‌کند و هر رفتاری که می‌خواهد انجام می‌دهد. یا بدون کارشناسی دقیق و هوشمندانه در تأمین برنامه‌ها، گاه گفت‌وگویی از برنامه‌ای و یا محتوایی پخش می‌شود که انتقاد و گلایه‌های فراوانی را به دنبال دارد؛ در واقع عده‌ای اعتبار رسانه‌ملی را نشانه می‌گیرند.
حضور برخی از افراد به عنوان میهمان نیز در برنامه‌های تلویزیونی قابل تأمل است. به راستی میهمانان و کارشناسان برنامه‌ها با چه معیار و شاخص‌گذاری به تلویزیون دعوت می‌شوند. آیا قبل از دعوت و حضور میهمان و کارشناس برنامه‌ها، درباره وی تحقیق و مطالعه می‌شود؟ یا پیش از پخش برنامه تأمینی، توجهی به جزئیات آن برنامه می‌شود؟ ناظر به عنوان حلقه اثرگذاری در تولید محتوایی برنامه‌های صداوسیما چه نقشی دارد؟ قبلاً از این نقش و جایگاه به عنوان موتور محرک در صداسیما یاد می‌کردند اما چندی است که انگار از آن موتور محرک خبری نیست.
انتهای پیام/
