جوانان اصفهانی از دغدغه‌های خود می‌گویند: آیا تمام مشکلات جوانان باید به دست مسئولان برطرف شود؟
شکی نیست که جوانان ما با مشکلات و دغدغه‌های فراوانی روبرو هستند، دغدغه‌هایی که گاه زندگی آنها را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد، اما آیا تمام این مشکلات باید به دست دولت حل شود؟ نقش دولت و جوانان چیست؟
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، جوانان از ارکان اصلی کشور هستند، بیشتر امور به دست آنهاست و توانایی و لیاقت آنهاست که امروزه بسیاری از مسائل کشوری پیش می‌رود، اما آنها با مشکلات و دغدغه‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنند که باید به آنها رسیدگی شود. برخی از این مشکلات با دست دولت و مسئولان باید برطرف شود و برخی دیگر نیز توانایی و همت خودشان را می‌طلبد.
به بهانه روز جوان از چند جوان اصفهانی در مورد مشکلات و دغدغه‌هایشان پرسیدیم، اینکه مهم‌ترین دغدغه آنها در این عصر چیست و چه راهی برای برطرف شدن آن پیشنهاد می‌کنند. آیا تمام مشکلات جوانان باید به دست دولت حل شود. نقش جوانان در این میان چیست و چه کاری از دست خانواده‌ها برمی‌آید؟
نخستین دغدغه یک جوان داشتن شغل و درآمد است
سامان 25 ساله گفت: من یک جوانم که تحصیلات دانشگاهی‌ام را به پایان رسانده‌ام، مهندسی مکانیک خوانده‌ام؛ نخستین اولویتم شغل است، بیشتر از یکسال است که جستجو می‌کنم اما هنوز هیچ امیدی به من نداده‌اند. دوستانم به تمسخر می‌گویند «گشتیم نبود، نگرد نیست». آنها هم مدت زیادی دنبال کار بودند اما در نهایت مجبور شدند هر کدام در شغلی آزاد یا کارگری خودشان را مشغول کنند.
وی با بیان اینکه نخستین دغدغه ما جوانان شغل است، افزود: وقتی که شغل داشته باشیم مشکلات دیگر هم به دنبال آن حل می‌شود، می‌توانیم فکری به حال مسکن و ازدواجمان کنیم، می‌توانیم به فکر بچه‌دار شدن باشیم و زندگی نسبتا خوبی داشته باشیم. اما بیکاری هزار مشکل ایجاد می‌کند، ما از مسئولان فقط و فقط شغل می‌خواهیم و یا حمایت از جوانانی که خودشان وارد بازار کار می‌شوند و در واقع مشغول کار آزاد می‌شود و یا کارآفرینی می‌کنند.
ازدواج و تشکیل خانواده سخت و حتی غیر ممکن شده است
محمد 32 گفت: یکی از دغدغه‌های ما ازدواج و تشکیل خانواده است، برای ما که خدا را شکر شغل و درآمدی داریم و می‌توانیم تشکیل خانواده دهیم مهم‌ترین دغدغه ازدواج است. اما متاسفانه هرچقدر شرایط اقتصادی سخت‌تر می‌شود سخت‌گیری خانواده‌ها هم بیشتر می‌شود؛ آنها به این فکر نمی‌کنند که یک پسر مجرد که درآمدی در نهایت 3 یا 4 میلیون تومانی و حتی در بهترین حالت 5 میلیون تومانی دارد چطور می‌تواند از پس خواسته‌های آنها بربیاید؛ ما اول راه هستیم، باید حمایت شویم، حداقل سخت گیری نکنند تا ما زندگی‌مان را در کنار هم بسازیم.
وی افزود: چند بار به خواستگاری رفته‌ام، اما چون خانه‌ای از خودم ندارم و مهریه آنها را قبول نمی‌کنم آنها هم مرا قبول نکرده‌اند. مشکلات و دغدغه‌های جوانان فقط از طرف مسئولان نیست بلکه خیلی از خانواده‌ها خودشان مشکل ساز هستند و به فرزندان جوان خود اعتماد نمی‌کنند و می‌خواهند همه چیز حاضر و آماده باشد و بعد دخترشان را راهی خانه بخت کنند؛ این کار هم از عهده کمتر جوانی برمی‌آید.
باید به جوانان مهارت آموخت؛ جوان بیکار آسیب می‌بیند
مرضیه 27 ساله نیز گفت: جوانان ما کار و درآمد ندارند، تفریح مناسب ندارند و با وجود تمام مشکلاتی که دارند به سراغ اعتیاد هم می‌روند؛ برادر 20 ساله‌ام متاسفانه معتاد است، من از مسئولان خواهش می‌کنم برای جوانان فکری کنند، اگر به برادر من که علاقه‌ای به درس ندارد مهارتی یاد می‌دادند و از همان موقع مشغول کار می‌شد دیگر به فکر مواد و اعتیاد نمی‌افتاد.
وی افزود: خودم هم در کارگاه تولیدی کار می‌کنم و حقوقم ماهانه 700 هزار تومان است که حتی هزینه‌های اولیه‌ام هم تامین نمی‌شود؛ با این حال در خرج خانه از همین مقدار کمک می‌کنم.
جوانان امروزی بسیار پر توقع هستند؛ از پس خواسته‌هایشان برنمی‌آییم
مرادی؛ پدر دو جوان 17 و 24 ساله گفت: جوانان ما مشکلاتی مانند ادامه تحصیل، شغل، ازدواج، بچه‌دار شدن و تامین هزینه‌های زندگی دارند، ما جوانان قدیمی روی پای خودمان ایستادیم، کار کردیم و اصلا از خانواده‌ها انتظار کمک و حمایت نداشتیم اما جوانان امروزی فقط به دست پدر و مادر خود نگاه می‌کنند.
وی افزود: توقع بچه‌ها آنقدر بالا رفته است که از پس آنها برنمی‌آییم، درست است که ما در کشور مشکلات زیادی داریم اما بعضی از جوانها خودشان هم مشکل ساز هستند؛ من بچه‌های خودم را مثال می‌زنم، آنقدرخواسته‌هایشان زیاد است که نمی‌دانیم به کدام برسیم، وقتی به پسرم می‌گویم در کنار درس خواندن کار کن ناراحت می‌شود. خودم را برایش مثال می‌زنم که از 17 سالگی کار کردم و درس هم خواندم، اما می‌گوید آن زمان را با امروز مقایسه نکنید.
وی بیان کرد: حاضر نیستند با کمترین هزینه و امکانات زندگی مشترک خود را شروع کنند و در کنار هم یک زندگی خوب بسازند، می‌خواهند همه چیز از همان اول برایشان مهیا باشد؛ البته خیلی هم نمی‌توان گفت در این زمینه مقصر هستند، سبک زندگی متاسفانه ما را به این سمت برده است.
فقر و اعتیاد دو آسیب بزرگ در زندگی جوانان
رها جوان 22 گفت: من دانشجوی رشته علوم اجتماعی هستم؛ ترم قبل تحقیقی در مورد مشکلات جوانان داشتیم که در این مورد خیلی در کلاس بحث کردیم. بیکاری و ازدواج که مشکلی است که همه جوامع با آن درگیر هستند و فقط مختص کشور ما نیست؛ اما فقر و اعتیاد و به دنبال آن آسیب‌های اجتماعی به نظر من مشکلات بزرگی برای جوانان و جامعه ما است. اگر مشکل بیکاری جوانان حل شود بدون شک خیلی از آسیب‌های اجتماعی هم کم می‌شود.
وی ادامه داد: مشکلات جوانان ما به تازگی ایجاد نشده، سال‌هاست که دغدغه‌های زیادی داریم و باید فکری به حال آنها کرد؛ در غیر این صورت این مشکلات با خود مشکلات بزرگتری به وجود می‌آورند و خدا می‌داند چه آینده‌ای در انتظارمان خواهد بود.
جوانان از توانایی و هنر خود استفاده و شغل ایجاد کنند
صادق 25 ساله گفت: به نظر من یکی از مشکلات بزرگ ما جوانان این است که فکر می‌کنیم حتما باید یک شغل دولتی داشته باشیم، دولت باید مشکل شغل و بیکاری ما را حل کند، اصلا به این فکر نمی‌کنیم که از مهارت و توانایی‌های خودمان استفاده کنیم و کارآفرینی کنیم. حتی اگر به تنهایی نتوانستیم به صورت گروهی کار کنیم، واقعیت این است که نباید منتظر بود تا کسی برای ما شغل پیدا کند و بگوید بفرما؛ هیچ کس چنین کاری نمی‌کند. دولت هم باید از کارآفرینی جوانان و ایجاد کسب‌و کارهای آنها با دادن وام و تسهیلات حمایت کند اما جوانان ابتدا شروع کنند. دست روی دست گذاشتن هیچ وقت نتیجه نداده است؛ خودمان باید کاری متناسب با سرمایه و توانایی و مهارت خودمان دست و پا کنیم و گلیم‌مان را از آب بیرون بکشیم.
وی ادامه داد: شاید بعضی‌ها تصور کنند که من سرمایه‌ای داشتم که توانستم کاسبی راه بیندازم، واقعا جز یک وام 10 میلیونی هیچ نداشتم، خیلی تلاش کردم، سختی کشیدم و به خیلی‌ها رو زدم اما در نهایت توانستم در کارم به مرحله‌ای برسم که از پس خودم برمی‌آیم.
جوانان تا جایی که می‌توانند روی پای خودشان بایستند؛ کار گروهی گزینه مناسبی است
نرگس 28 ساله گفت: من به کمک دوستانم یک سالن آرایش تاسیس کردیم و کارها را به صورت گروهی انجام می‌دهیم و این خیلی به ما کمک کرده است. اگر می‌خواستیم منتظر باشیم تا از مدرک دانشگاهی‌مان استفاده کنیم هیچ وقت صاحب کار و درآمد نمی‌شدیم. سرمایه کار را باهم جور کردیم و هر کس گوشه‌ای از کار را دست گرفت و اینطور شد که بعد از 5 سال کارمان رونق گرفته است.
وی افزود: مشکلات ما زیاد است، اگر خودمان دست به کار نشویم نمی‌توانیم زندگی‌مان را بسازیم، جوانانی که هنر و استعدادی دارند حتما به فکر استفاده از آن باشند و شغل‌های دولتی را بگذارند برای آنها که باید در آن مناصب باشند. از مسئولان می‌خواهم بیشتر از جوانان حمایت کنند، بعضی‌ها می‌خواهند ازدواج کنند نمی‌توانند، بعضی‌ها کار می‌خواهند پول ندارند تا شروع کنند، بعضی‌ها فقر و گرسنگی کشیده‌اند و عده‌ای هم دچار مشکلات دیگری هستند که باید به این وضع سامان داد.
جوانان دغدغه‌ها و مشکلات و مسائلی دارند که گره آن یا باید به دست مسئولان و یا با دستان خودشان باز شود؛ واقعیت این است که انتظار کمک و دست غیب هیچ کمکی به آنها نمی‌کند و در دنیای امروز که همه چیز به طرز عجیبی در حال تغییر و دگرگونی است نباید دست روی دست گذاشت، باید همت کرد و از مهارت، استعداد و توانایی خود تا حد ممکن استفاده کرد.
دولت و مسئولان نیز باید جدی‌تر به مشکلات و دغدغه‌های جوانان ورود کنند و حمایت از آنها را در صدر فعالیت‌های خود قرار دارند.
انتهای پیام/164/ ع
