"تنگ‌نای"، روایتی مستند از مبارزه با کرونا در کامکار قم/ چنین صحنه‌های انسانی کمتر در تاریخ تکرار می‌شود
کارگردان مستند «تنگ‌نای» می‌گوید خیلی از عوامل بیمارستانی می‌توانستند به بهانه‌های مختلف مرخصی بگیرند و سرکار نیایند اما کار انسانی‌شان کمتر در تاریخ تکرار می‌شود.
مهدی امینی، کارگردان و مستندساز در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگیخبرگزاری تسنیم در مورد فیلم جدید خود با موضوع کرونا گفت: مستند «تنگ‌نای» اثری مستند با موضوع ویروس کرونا است که این روزها در بیمارستان کامکار قم تصویربرداری می‌شود؛ این مرکز درمانی اولین بیمارستانی بود که به مبتلایان کرونا خدمات‌رسانی می‌کرد و با حضور در این بیمارستان سعی کردیم روایتی متفاوت را به مخاطبان ارائه دهیم؛ در این فیلم مستند با چند شخصیت محوری گفت‌وگو می‌کنیم و حال و هوای آنان را در این روزهای سخت به تصویر می‌کشیم.
وی ادامه داد: یک پزشک، یک پرستار، چند تن از کادر خدمات، نیروهای جهادی و تعدادی از بیماران از جمله کسانی‌اند که سراغشان رفته‌ایم و قصه این فیلم از نگاه آنان روایت می‌شود؛ تلاش کرده‌ایم تمامی متن و حاشیه بیماری کرونا از ترس و اضطراب گرفته تا زحمات کادر درمانی برای بهبود بیماران را به نمایش دربیاوریم.
او اضافه کرد: یکی از نکات قابل تأملی که برای بیماران کرونایی در بیمارستان وجود دارد، احساس تنهایی است؛ به دلیل محدودیت‌ها بیماران با ترس تنهایی روبه‌رو هستند اما کادر درمان و نیروهای جهادی دست به دست هم داده‌اند که این فضای تنهایی از بین برود؛ در حقیقت با این کار هم کادر درمان و نیروهای جهادی خسته نمی‌شوند و هم امیدواری را در بیماران تقویت می‌کنند.
امینی در مورد سختی ساخت فیلم مستند در این شرایط گفت: به نظرم کلیدواژه‌ای اساسی به نام «همذات‌پنداری» وجود دارد که اگر در تیم تولید نسبت به عوامل بیمارستانی و بیماران ایجاد شود سختی‌های کار کمتر می‌شود؛ این مسئله از این جهت مهم است که باعث می‌شود تیم مستندساز خود را جدای از این عوامل نبیند در حالی که اگر بخواهد فاصله‌گذاری کند موفق نمی‌شود؛ درست است که اضطراب و ترس از بیمار شدن وجود دارد و اصلاٌ هم شوخی نیست اما هر چقدر که این همذات‌پنداری قوی‌تر باشد از فشارها کاسته می‌شود.
این مستندساز با اشاره به اینکه مستند «تنگ‌نای» اثری سینمایی است نه تلویزیونی بیان داشت: تصویربرداری ما همچنان در بیمارستان کامکار قم ادامه دارد؛ به دلیل محدویت‌ها با تیمی جمع و جور و با کمترین تجهیزات وارد بیمارستان شدیم؛ بالأخره بیماران و کادر درمانی نیاز به آرامش دارند و فضای بیمارستان باید در همان آرامش طبیعی خود باقی بماند؛ من و آقای جواد یقوری در تیمی دو نفره برای تصویربرداری وارد بیمارستان می‌شویم و 6 نفر این اثر را تدوین می‌کنند.
او به زحمات کادر درمانی و خدماتی بیمارستان‌ها اشاره کرد و گفت: دقت کنید که خیلی از عوامل بیمارستانی می‌توانستند به بهانه‌های مختلف مرخصی بگیرند و در چنین شرایطی سرکار نیایند چرا که به هر حال خطر جانی جدی است؛ به نظرم زحمات مجموعه کادر بیمارستانی هیچ‌وقت نباید فراموش شود و کار انسانی آنان باید به تصویر کشیده شود؛ ممکن است عده‌ای بگویند که در برابرش حقوق می‌گیرند اما اگر کسی میلیون‌ها تومان داشته اما در دنیا حضور نداشته باشد چه فایده‌ای دارد؟ ممکن است عده‌ای بگویند که این مستند سوژه‌ای تکراری دارد و بس است، اما باید بگویم که کمتر چنین صحنه‌های انسانی در تاریخ تکرار می‌شود. هر کس زاویه نگاهی دارد و می‌خواهیم نگاه ما به زحمات آنان نیز ثبت و ضبط شود.
سایر عوامل ساخت این مستند عبارتند از: تیم تدوین حسین نصیرپور، سیدرسول نبوی، جلال یقموری، امین محقق، نصرالله یقینی، مجتبی طاهری.
انتهای پیام/
