نیایش عمو پورنگ در روزهای کرونایی: این روزها بیش از هر زمان دیگری دانستم که مالک چیزی نیستم!
داریوش فرضیایی درد و دلهایش را با خدا در فضای مجازی منتشر کرد؛ مجری که در دوران کرونا، کودکانههایش را در قالب "بچه محل" به تلویزیون آورد و در ایام رمضان هم روی آنتن خواهد بود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در ایام کرونا و پیچیدگی کار، "بچه محل" عمو پورنگ روی آنتن شبکه 2 سیما رفت؛ برنامه زنده بود و مدتها پورنگ و برنامههایش تولیدی پخش میشدند. حبیب میدانچی مدیر طرح و برنامه و سرپرست گروه اجتماعی فرهنگی شبکه 2 سیما در گفتوگویی با خبرنگار خبرگزاری تسنیم هنگامی که درباره رمضانیهای شبکه، صحبت میکرد به این نکته اشاره کرد که:
«برنامه "بچه محل" عمو پورنگ که ایام نوروز زنده و ویژه شبکه 2 سیما بود در ایام ماه مبارک رمضان هم این ویژهبرنامه را تولید میکند و با فضای کاملاً خانوادگی بهعنوان مرجعی در برنامههای رمضانی سیما، روی آنتن خواهند رفت. این برنامه همچون ایام نوروز، هم اجرای داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) را بههمراه خود دارد و هم کارهای نمایشی روی آنتن میبینیم.»
او امروز متنی را از درد و دلهایش با خدا در روزهای کرونایی منتشر کرده که قابل تأمل است. داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) نوشت:
"این روزها بیش از هر زمان دیگری دانستم که مالک چیزی نیستم. نه مالک جانم، نه مالم، نه بدنم، نه روحم. هر آنچه برایش تلاش کردم، بهدست آوردم نگاهش داشتم دیگر برای من نیست...
خداوندا روزی به من گفتی که صحرای محشری است که در آنجا هیچکس دیگری را نمیشناسد.
فرزند، پدر و مادر را و برادر، خواهر را، زن، شوهر را. همه یکدیگر را میبینند اما در آغوش نمیگیرند. میبینند اما دست یکدیگر را نمیگیرند. روزی گفتی هر آنچه در زمین بهدست آوردی به یکباره از دست میدهی و من میاندیشیدم که مگر میشود؟
اکنون در این روزها که کرونا جهان را تسخیر کرده بیش از همیشه میدانم که هست آنچه که گفتی. اکنون میدانم من حتی مالک بدن خود نیستم. که هر جا بروم که هر آنکه را بخواهم در آغوش بگیرم که... میبینم مادری را که هفتهها است فرزند خود را در آغوش نگرفته. میبینم که بهترین امکانات را در اختیار دارم اما نمیتوانم استفادهای از آن ببرم.
خدایا اکنون میدانم اختیارم در گرو اختیار توست
و جز تو که بیانتها و همیشه هستی
چیزی ندارم که بتوانم به آن تکیه کنم
که هر لحظه و همیشه داشته باشمش.
خدایا در این محشر مرا و دوستانم را به حال خودمان رها نکن! به لطفت سخت محتاجیم.
انتهای پیام/