حاج‌کناری: «من» در کادر فنی تیم ملی «ما» شده و در کشتی معجزه رخ می‌دهد/ سال‌ها به در و دیوار زدم و زندگی‌ام پرپیچوخم شد
مربی تیم ملی کشتی آزاد گفت: اول راه به در و دیوار خوردم، اما هیچ‌وقت وصل بودن به خدا را در همه شرایط فراموش نمی‌کنم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، عباس حاج‌کناری که میهمان برنامه امروز دایره طلایی بود، در مورد دوره قهرمانی‌اش از المپیک 1996 آتلانتا که ملی‌پوش شد تا جهانی 1998 تهران که به مدال نقره جهان بسنده کرد، اظهار داشت: اول از همه دوست دارم از احساسم بگویم، اینکه همیشه احساس سپاسگزاری و شکرگزاری از خداوند را دارم که یک زندگی و مسیر پرپیچوخم ولی شاد را به من داده و در همه لحظاتم از خدا سپاسگزارم. اول راه به در و دیوار خوردم، اما هیچ‌وقت وصل بودن به خدا را در همه شرایط فراموش نمی‌کنم. می‌خواهم تجربه‌ام را به جوانان بگویم، آنهایی که خود را برای حضور در المپیک آماده می‌کنند. من در آتلانتا فکر می‌کردم مدال را حتماً می‌گیرم، برای خودم حریفی را تراشیده بودم و به‌لحاظ ذهنی خیلی درگیر این رقابت‌ها بودم. به تام براندز آمریکایی خوردم که قهرمان دنیا بود و در وقت اضافه که باختم انگار اصلاً برای المپیک به آتلانتا نیامده بودم، فقط رفته بودم یک مدال بگیرم. بعد در کشتی بعدی که با حریف پورتوریکویی بود با اینکه جلو بودم اما باختم.
وی با اشاره به قهرمانی‌اش در مسابقات جهانی کراسنویارسک افزود: بین سال‌های 1996 تا 1997 اما یک اتفاق خوب برایم رقم خورد. جا دارد از دوستان عزیزی که کنارم بودند، تشکر کنم، عواملی که آن وقت در فدراسیون بودند، به من گفتند "تو حدت مدال دنیا و المپیک هست، اما آن خودباوری لازم را پیدا نکردی، فقط می‌روی کشتی بگیری". من یک سال تمام، نه‌تنها تمریناتم خوب بود، بلکه به‌لحاظ ذهنی هم روی خودم کار کردم. بیشتر از تمرین، یک سال پاک و حرفه‌ای زندگی کردم. در تمام جوانب زندگی‌ام حرفه‌ای عمل کردم. شب و روز، برخوردها، رفتارها، همه را کنار هم قرار دادم، دیدم نزدیک کراسنویارسک چقدر وضعیتم خوب است. با اینکه سه روز تمام مریض بودم، اما یک لحظه از فکر به دست آوردن مدال بیرون نیامدم. خدا را شکر می‌کنم که توانستم در روسیه طلا بگیرم.
حاج‌کناری گفت: جا دارد از محمدرضا طالقانی تشکر کنم که مثل برادر بزرگم بود، همه لحظات کمک حالم شد و من هم با اشتیاق از حمایت‌ها و کمک‌هایش استفاده می‌کردم. الآن هم دوست دارم، همان حسی که من به محمدرضا طالقانی داشتم این جوانان هم به رئیس جدید فدراسیون داشته باشند، خصوصاً وقتی دیدم خانه کشتی چقدر خوب بازسازی شده و خیلی خوشحالم چنین کسانی در کشتی هستند، امیدوارم جوانان قدر این موضوع را بدانند.
دارنده دو مدال طلا و نقره کشتی آزاد جهان در مورد وضعیت کشتی مازندران خاطرنشان کرد: عاجزانه از مسئولان عالی‌رتبه ورزش ایران و خصوصاً کشتی برای حمایت از کشتی مازندران تقاضا دارم، چون کشتی در مازندران یک فرهنگ و اخلاق است. در مازندران هم بانوان و هم آقایان فهم کشتی دارند. من در فریدونکنار مربیگری می‌کنم، شاید یک فن را در اردوی تیم‌های پایه تیم ملی باید چند بار بگویم اما در مازندران یک بار می‌گویی بچه متوجه می‌شود و هیچ لذتی بالاتر از این نیست که امروز فن بگویم، فردا بچه همان را اجرا کند. امیدوارم دبیر با تدبیری خوب، کسی را بر مسند هیئت بگذارد که کشتی استان خوب مدیریت شود. مازندران یک چشمه خودجوش کشتی هست اما متأسفانه همین الآن هم که به‌عنوان یکی از اعضای کادر فنی تیم ملی مشغول هستم، آن اتفاق را که فکر می‌کردم به‌عنوان یک مربی ملی در منطقه باید بیفتد تا کار به سمت و سویی برود که بین مربیان دیگر هم این اشتیاق به وجود آید، ندیدم. البته دوستان قدیمی‌ام در تهران خیلی کمکم کردند که من کماکان در این کار بمانم و این راه را ادامه دهم.
قهرمان سابق کشتی جهان در مورد فینال مسابقات جهانی سال 1997 و نقش امیررضا خادم و غلامرضا محمدی در کسب مدال طلایش، گفت: همیشه سپاسگزارم از خدا و دوستان عزیزم. اینها خیلی به من کمک کردند، در همان مبارزه فینال، من صدای دوست خوبم امیررضا خادم و همچنین غلامرضا محمدی را که کشتی‌گیر تیم ملی بود می‌شنیدم که به این خودباوری رسیدم که حریف فینالم را هم می‌توانم شکست دهم. این عشق به کشتی را امروز هم در غلامرضا محمدی می‌بینیم که همان‌قدر که آن روزها برای دیگر هم‌تیمی‌هایش مدال می‌خواست، امروز این را برای جوانان می‌خواهد. از محمدی تشکر می‌کنم که در کادر فنی تیم ملی به من اعتماد کرد و همچنین از ابراهیم مهربان که کار خوبی را کنار هم انجام می‌دهیم.
حاج‌کناری همچنین در مورد وضعیت سبک‌وزن تیم ملی کشتی آزاد در المپیک توکیو تصریح کرد: من قبل از کرونا هم به سبک‌وزن‌های‌مان امیدوار بودم که بتوانند چراغ اول را روشن کنند. در همین جهانی قبل هم امیدوار بودم رضا اطری تا فینال جهانی بیاید، اما آن خودباری وجود نداشت که مدال بگیرد. نه‌تنها اطری، بلکه بقیه نفرات هم فکر می‌کنم می‌توانند. سطح فنی 57 کیلوگرم دنیا خیلی بالاتر از بچه‌های ما نیست که نتوانیم مدال بگیریم، با شرایط خوب حتی تا فینال المپیک هم می‌توانیم برویم. در 65 کیلوگرم با ترافیک سنگین کشتی‌گیران خوب مواجهیم و ما هم چند جوان جویای نام داریم که با خودباوری که خود غلامرضا محمدی در وجود بچه‌ها ایجاد کرده صددرصد در اوزان پایین می‌توانیم مدال بگیریم. کادر فنی تیم ملی تمام جوانب امر را در نظر می‌گیرد. با نظر جمعی اتفاق خوبی می‌افتد و وقتی کار کادر فنی از «من» به «ما» تبدیل می‌شود، خدا هم کمک می‌کند و شاهد اتفاقات خوبی بودیم و معجزه رخ می‌دهد.
انتهای پیام/+
