پناهیان: در شب‌های ماه رمضان به دنبال اشک باشیم/گریه نشانۀ سلامت قلب است

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان استاد حوزه و دانشگاه شب گذشته در برنامۀ "پگاه عاشقی" شبکۀ دوم سیما که در حرم مطهر امام رضا علیه‌السلام برگزار شد، طی سخنانی گفت: اشک گهر گرانبهایی است که اگر توفیقش نصیب هر کسی شود تأثیر زیادی در قلب او دارد، قلب مؤمن بزرگ‌تر از آسمان‌ها و زمین‌ است. 

وی افزود: اگر کسی در زندگی‌‌اش گریه نداشته باشد، در واقع زندگی را تجربه نکرده است، گریه به دلایل بسیار عمیق، بسیار زیباست و اگر کسی آن را تجربه کند تازه انگیزه‌ای برای زندگی پیدا خواهد کرد.

این کارشناس مسائل دینی اظهار کرد: اولیای خدا وقتی ببینند اشکی ندارند مضطرب و نگران می‌شوند، به ما توصیه فرمودند وقتی در خانه خدا احساس عمیق پیدا کردی و اشک ریختی آن موقع زمان استجابت دعاست، پس در دعا کوتاهی نکن.

به گفتۀ وی، همزمان باید دو کار کرد؛ یکی به شدت مواظب باشیم جز برای خدا و اولیای او اشک نریزیم و دوم به شدت موظبت کنیم که برای فقط برای خدا و اولیای او اشک بریزیم.

«روزیکسی نزد امام صادق علیه‌السلام آمد و عرض کرد: هنگام دعا گریه‌ام نمی‌گیرد، برای اینکه رقّت قلب پیدا کنم از دست دادن عزیزانم را متصور و از نظر عاطفی تحریک می‌شوم و اشک می‌ریزم، حضرت فرمود: این کار را بکن، این نشان از ارزش گریه کردن است.»

حجت‌الاسلام پناهیان با بیان مطلب فوق گفت: روزی پیامبر جمعی از انصار را دید، حضرت یک تفریح معنوی برای آنان مطرح کرد، فرمود: آیات پایانی سوره زمر را می‌خوانم هر کسی گریه کرد بهشت را بر او ضمانت می‌کنم، همه گریه کردند جز یک نفر، آن کسی که گریه نکرده بود، گفت من نتوانستم گریه کنم، حال چه کنم؟ ایشان فرمود: خودت را به گریه بزن و تباکی کن، من بهشت را بر تو ضمانت می‌کنم. حضرت بار دیگر آن آیات را تلاوت کرد و او خودش را با تباکی انداخت و حضرت نیز بهشت را بر او تضمین کرد.

این استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: در شب‌های ماه مبارک رمضان به دنبال اشک باشیم؛ اشکی در محضر خدای متعال. مبادا چشمان ما در این شب‌ها خشک باشد. اشک علامت سلامت قلب است. گریه به عنوان یک شاخص برتر و علامت حیات قلب مطرح است.

وی افزود: روزی امام باقر علیه‌السلام به بیت‌الله الحرام آمد و شروع به اشک ریختن کرد، اطرافیان گفتند کافی است دیگر مولاجان، آهسته به حضرت عرض کردیم لطفا کمی آرام‌تر، حضرت فرمود رهایم کنید، اینجا جایی است که می‌خواهم محبت‌های خدا را به خودم جلب کنم و این کار را جز با گریه نمی‌توانم بکنم.

انتهای پیام/