به بهانه روز ارتباطات؛ حرکت جهان ارتباطات از مبدا گستردگی به مقصد گمگشتگی
سرعت گسترش جهان ارتباطات به قدری شده که سواران این مرکب افسارگسیخته دیگر تصوری از مقصد حرکت خود ندارند و تنها ارتباطگران متعهد این عرصه میتوانند بشر را از گمگشتگی در این مسیر رهایی بخشند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ وقتی اتحادیه تلگرافی بینالملل در 17 می سال 1865 تشکیل شد کمتر کسی فکر میکرد روزی جهان در سیطره ارتباطات قرار گیرد و مراودات ارتباطی در دسته نیازهای اولیه بشر به شمار رود.
از زمانی که دود و بعد از آن تلگراف امکان ارائه دیتا از راه دور را به صورت محدود به انسان داد کمتر کسی فکر میکرد روزی کیفیت ارتباطات به لمس تصویر و حتی تبادل احساسات فیزیکی بیانجامد.
تعبیر گستردگی ارتباطات در جهان معاصر را نمیشود تنها به مثابه پیشرفت تکنولوژی به حساب آورد. این گستردگی ارتباطات همان انقلابی است که بعد از انقلاب صنعتی منجر به تغییر در تمام ابعاد زیست بشر شد و حالا کسی که در دامنه این ارتباطات نباشد گویا از جهان به دور است.
شروع این تحول در ارتباطات، شاید با انقلاب صنعتی همراه بوده اما در نهایت پایانش مشخص نیست که به کدامین انقلاب در زندگی بشر ختم میشود و این گستردگی در نهایت آیا به نفع انسان معاصر خواهد بود یا به ضررش!
آغاز حرکت در عرصه ارتباطات، ابتدا در دسته تأثیرات صنعتی طبقهبندی میشد و بعد که محتوای مبادله شده توسط این بسترِ صنعتی، گستردهتر شد ارتباطات هم مفهوم تازهای به خود گرفت؛ مفهومی مستقل از صنعت صرف یا محتوای مطلق.
ارتباطات، آمیختهای شد از فرم و محتوای یک مفهوم
ارتباطات، آمیختهای شد از فرم و محتوای یک مفهوم، که با توسعه فضای فرمالیستی در ارتباط بین افراد، هم محتوا بر فرم تأثیر میگذاشت و هم فرم بر محتوای مطالب ارتباطی؛ دیگر نمیتوان تفکیکی بین آنها قائل شد.
حال باید متصور بود وقتی این کیفیت و حجم از ارتباطات، مجال تفکر به مسائل اصلی بشر را از او بگیرد آیا فرصت بازیابی شخصیت و انسانیت را به او خواهد داد؟! این گستردگی به مقصد گمگشتگی در حال حرکت است و وظیفه ارتباطگران متعهد، راهنمایی کاربران گمشده در این فضای مجازی است؛ همان وظیفهای که معلمان زندگی بشریت در فضای واقعی داشتند.
گسترش ارتباطات اگر به تفکر در باب موضوعات اصلی زندگی بشر کمک میکرد شاید این تعابیر چندان مناسب به نظر نمیرسید اما پراکندگی محتوای مباحث معاصر، منجر به تغییر کارکرد این علم شده و حالا ارتباطات بیشتر به خدمت تکنوکراسی درآمده و خدماتش را به جهان کاپیتالیستی عرضه میکند.
گاهی صدایی ضعیف از میان انبوع بلندگوهای ساخته شده در جهان ارتباطات با موضوعات انسانی به گوش میرسد که چون به خدمت اهداف مادی انسانی نیست در میان صداها گم میشود؛ این روز را باید به تلاشگرانی تبریک گفت که بهدنبال رشد و توسعه صداهای انسانی در انبوه پراکنده پیامها هستند.
"امیرحسین مکاریانی"
انتهای پیام/