اصفهان| روایتی از عشق و ایثار یک معلم؛ خودرویی که کلاس درس دانش آموز شد+تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، کلیشه‌ای است اگر بگویم: «معلمی شغل نیست، عشق است» اما هرچه جستجو می‌کنم جایگزین بهتری برای معلمی که به خاطر یک دانش آموز کاری خارج از وظیفه‌اش انجام می‌دهد، راهی را می‌پیماید، از وسایل شخصی استفاده می‌کند تا یک مبحث ریاضی و فارسی را به او آموزش دهد پیدا نمی‌کنم.

کمی با هم به گذشته‌ها سفر کنیم، گذشته‌ای که در آن معلمان بسیاری نقش آفرینی کردند، یکی را با تدریس خوبش به یاد داریم، دیگری با رفتار و نگاه مهربانش، یکی را با صدای زیباش که ما را غرق در آن درس می‌کرد، دیگری را با نگاه تندش که سبب می‌شد درس را بهتر فرا بگیریم.

بعضی از معلم‌ها در عین تندی، مهربان بودند و این را همه ما خیلی دیر می‌فهمیدیم، مثلا آخر سال، همان موقع که اشک گوشه چشمش را پنهان می‌کرد. حالا که فکر می‌کنم می‌بینم برای دانش آموزان پر شر و شوری مانند ما جدیت تنها کاری بود که از دست برخی معلم‌ها برمی‌آمد؛ شاید بسیاری از ما در مقام معلم که قرار بگیریم چند روز هم دوام نیاوریم.

داشتم می‌گفتم: «معلمی شغل نیست؛ عشق است» و این را این روزها که معلمان در خانه تدریس می‌کنند بیشتر می‌فهمیم؛ شاید در یک نگاه کار ساده‌ای باشد، اما وقتی یکی از همین معلمان برنامه صبح تا شب خود را برایمان بگوید آهی می‌کشیم و دلمان نمی‌خواهد جای آنها باشیم. معلمان این روزها با توجه به بیماری کرونا و لزوم تدریس در خانه تمام وقت خود را صرف آموزش می‌کنند. جمع آوری مطالب، تهیه فیلم و عکس، هماهنگی با خانواده‌ها و دانش آموزان و در نهایت کلاس آنلاین که مدیریت آن کار ساده‌ای نیست.

تدریس آنلاین در خانه کار سختی است، اما کار زمانی سخت‌تر می‌شود که به دلیل همان عشقی که پیشتر از آن گفتیم معلم به درب منازل دانش آموزانش می‌رود و برای هر کدام که امکان حضور آنلاین ندارند شرایط درس خواندن فراهم می‌کند، با صبر و حوصله به تک تک آنها آموزش می‌دهد و از کارش خسته نمی‌شود. حال اگر این عشق نیست پس چه می‌تواند باشد؟ آن هم برای معلمانی که حق التدریس هستند و حقوقشان ناچیز.

دیدن موفقیت دانش آموزان پاداشی است که نصیب معلمان می‌شود

آنها عشق را برای تک تک دانش آموزان و ما معنا کردند و یادآوری می‌کنند که هر کاری در این دنیا انجام دهی پاداشش را نیز در همین دنیا خواهی گرفت و پاداش یک معلم موفقیت دانش آموزانش است. معلمی می‌گفت: «بعد از چندین سال وقتی دانش آموزانم را در لباس پزشکی، خلبانی، پرستاری، وکالت و ... می‌بینم به خودم می‌بالم و خوشحال می‌شوم که حتی یک دقیقه از وقتم تلف نشده است و چنین دانش آموزانی تربیت کردم» و همین می‌شود پاداشی که برای معلم کافی‌ست.

یکی از معلمانی که در شرایط حاضر به دلیل مشکل برخی دانش آموزان برای  تدریس به درب منازل آنها می‌رود سیمین جعفری معلم پایه چهارم ابتدایی است؛ او به نمایندگی از دیگر معلمانی که به عشق شغل و دانش آموز خود برای تدریس نزد دانش آموزان می‌رود با مجموعه تسنیم گفت‌وگو کرده است.

بسیاری از معلمان حق التدریس هستند؛ اما راه‌های طولانی را با عشق طی می‌کنند

وی با بیان اینکه 7 سال مدرس دانشگاه بوده است اما به خاطر عشق و علاقه به دانش آموزان به مدرسه آمده است، گفت: با توجه به شیوع بیماری کرونا معلمان تدریس‌ها را به خانه برده‌اند و در آنجا روند تدریس خود را ادامه می‌دهند، معلمان در این شرایط هر کدام به هر طریقی توانستند آموزش آنلاین را انجام دادند، با توجه به اینکه درصد بالایی از همکاران حق التدریس هستند و حقوق آنها حدود یک میلیون تومان است با این وجود دست از تلاش برنداشتند.

این معلم افزود: تمام معلمان در فضای مجازی و برای تدریس آنلاین بسیار زحمت می‌کشند، بعضی از دانش آموزان هیچ امکاناتی  ندارند تا از آموزش آنلاین استفاده کنند به همین دلیل همکاران ما راه‌های طولانی را طی می‌کنند تا نزد دانش آموز بروند و حضوری به آنها درس بدهند.

معلمان از هیچ تلاشی برای تدریس دریغ نکردند

وی با بیان اینکه به نمایندگی از طرف همکارانم با شما گفت‌وگومی‌کنم تا نشان دهم که تمام معلمان در این راه بسیار تلاش می‌کنند، اظهار داشت: چون امکاناتی نداشتم از سرامیک‌های پارکینگ برای تدریس استفاده می‌کنم، بعد از اینکه هر فصل درس تمام می‌شود از یک عروسک به عنوان شاگرد استفاده می‌کنم، عروسک پردانی می‌کنم، تقلید صدا انجام می‌دهم و هرکاری بتوانم می‌کنم تا بچه‌ها درس را خوب یاد بگیرند و عقب نمانند.

جعفری گفت: دانش آموزانی داریم که به دلیل شرایط اقتصادی و هر دلیل دیگری نمی‌توانند از گوشی و اینترنت استفاده کنند، ما و همکاران‌مان کوتاهی نکردیم، به درب منازل آنها می‌رویم و با رعایت تمام نکات بهداشتی به آنها درس می‌دهیم. ماسک، دستکس، ژل ضدعفونی کننده و هرچیز دیگری که لازم باشد همراه داریم تا کارمان با اصول پیش رود.

یکی از دانش آموزان پایه چهارم که خانم جعفری برای تدریس به درب منزل آنها می‌رود به خبرنگار تسنیم گفت: من در مدرسه فدک شاهین‌شهر درس می‌خوانم و معلمم برای درس دادن من به درب خانه می‌آید.

سیمین جعفری در مورد این دانش آموز گفت: او یکی از دانش آموزان باهوش، درس خوان و خوب است و همان طور که آرزو دارد امیدوارم در آینده یکی از دندان پزشکان موفق کشورمان شود.

چقدر زیباست که معلم‌ها حواسشان به همه چیز هست، حتی آرزوی دانش آموزی که در گوشه‌ای از شهر زندگی می‌کند و اگر او نبود از درس باز می‌ماند و خدا می‌داند برای ادامه تحصیل چه باید می‌کرد. حالا باز هم این واژه‌ای را کلیشه‌ای را تکرار می‌کنم: «معلمی شغل نیست، شغل است» و معلم‌ها برای خاطر همین عشق سختی را به جان خریده‌اند تا آینده سازان را به گونه‌ای تربیت کنند که آنها نیز در آینده آدم‌هایی با گذشت باشند و تکرار کنند درس محبت معلم را. بسیاری از این معلمان حق التدریس هستند و با درآمد ناچیز به کار ادامه می‌دهند، چقدر خوب می‌شد اگر صدای سکوت آنها را می‌شنیدند و برای آسودگی و آرامش آنها و کاری می‌کردند؛ آرامش معلم آسودگی دانش آموزان و خانواده‌ها و از همه مهمتر آینده بهتری را به همراه دارد.

انتهای پیام/164/ ت