ناگفته‌هایی از مبارزات "چمران افغانستان" با استکبار / چرا داعش "محمد علیشاه موسوی" را شهید کرد؟ + فیلم
شهید محمد علیشاه موسوی گردیزی از شهدای شاخص افغانستانی است که پس از مجاهدت‌های طولانی در مبارزه با استکبار، سرانجام در سال ۱۳۹۷ به دست گروهک تروریستی داعش به فیض شهادت نائل شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین روز جهانی قدس یادآور رشادت‌های شهید والامقام دکتر محمد علیشاه موسوی گردیزی، از شهدای شاخص افغانستانی است که پس از مجاهدت‌های طولانی در مبارزه با استکبار و همچنین حضور در بسیاری از عملیاتهای 8 سال دفاع مقدس ایران، سرانجام در سال 1397 به دست گروهک تروریستی داعش به فیض شهادت نائل شد.
شهید موسوی در طول 57 سال عمر پربرکت خود با مجاهدت و مبارزه علیه استبداد و کمونیسم در کشورهای مسلمان، به چهره‌ای شاخص در بین مؤمنان، مستضعفان و مبارزان تبدیل شده بود که کوردلانه داعش حضور وی را تاب نیاوردند و در حین ادای فریضه جمعه به همراه 35 تن از یاران شیعه و سادات، در مسجد صاحب الزمان (عج) که خود بنا نهاده بود در محراب نماز به فیض شهادت نائل آمد.
رهبر معظم انقلاب بعد از اطلاع از شهادت این شهید بزرگوار فرمودند: "بسیار تمایل دارم تا کاری را در راستای تجلیل از این شهید انجام دهم."
همچنین آیت‌الله عبدالکریم عابدینی نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین پس از شهادت این شهید گفت: شهید موسوی تنها به ملت افغانستان یا ایران تعلق ندارد بلکه وی امروز به یک چهره بین‌المللی تبدیل شده‌است و به همه ملت‌های مستضعف تعلق دارد.
شهید موسوی در سال 1381 در افغانستان به‌‌عنوان نماینده مجلس افغانستان انتخاب شد و به علت خدمات شایان ذکری که برای اعتلای افغانستان انجام داده بود در سال 1382 به اتهامات واهی در خانه‌اش به دست امریکایی‌ها دستگیر و به مدت 40 ماه در زندان مخوف گوانتانامو مورد شکنجه‌های سخت و طاقت فرسا قرار گرفت، وی خاطرات آن سالهای سیاه را تحت عنوان " ناگفته‌های زندان گوانتانامو" به چاپ رسانده است، اما شهید موسوی پس از آزادی از زندان نیز دست از مبارزه علیه استکبار برنداشت و اهداف و تفکر انقلابی خود را به دنیا صادر کرد.
احداث بیمارستان خیریه محرومین و مهاجرین در شهرری، یکی از اقدامات ماندگار وی در ایران اسلامی است.
الگوگیری چمران افغانستان از عملیات والفجر مقدماتی
برادر شهید موسوی در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم در قزوین اظهار داشت: برادرم در سال 57 به همراه دوستان مجاهدش به ایران مهاجرت کرد و به صنوف مجاهدین و مبارزین علیه استبداد و کمونیسم پیوست و در ایران با جریان‌های اسلامی، مجاهدین مسلمان و راه و روش مبارزه آن‌ها آشنایی پیدا کرد و با مطالعه کتب شهید استاد مطهری، آماده پیکار با دشمنان و ملحدین شد.
وی ادامه داد:شهید موسوی در سال 1356 وارد دانشکده پزشکی دانشگاه کابل شد اما بعد از روی کار آمدن حکومت کمونیستی در افغانستان در سال 1358 دانشگاه را رها کرده و به صف مجاهدین زادگاهش پیوست، و بعدها تحصیلات خود را در دانشگاه علوم پزشکی تهران به اتمام رساند.
موسوی خاطرنشان کرد: شهید محمدعلیشاه در سالهای نبردش به عنوان فرمانده مجاهدین جبهه مرکزی گردیز، دو بار توسط تیر مستقیم مجروح شد و تا زمان شهادت گلوله‌های آن دوران نیز در ناحیه گردن وی جاداشت و همیشه از ایثار و گذشت رزمندگان ایران در عملیات والفجرمقدماتی بعنوان الگو و راهنمای هدایت یاد می کرد.
وی گفت: شهید محمدعلیشاه از سال 89 تا 97 ریاست مبارزه با حوادث ولایت پِکتیا افغانستان را برعهده داشت و علاوه بر نفوذ اجتماعی و سیاسی بین مردم، سخنران و ادیبی لایق، نویسنده‌ای توانا و شاعری خوش قریحه بود که آثار فراوانی به یادگار گذاشته است.
وی ادامه داد: محبوبیت او در بین اقشار مختلف جامعه مورد وحشت دشمنان تکفیری شد و در سن 57 سالگی پس از سالها زندگی پاک و جسورانه توسط حمله انتحاری تکفیری‌های داعشی به همراه 35 تن از یاران سادات مبارز خود، در محراب نماز جمعه به درجه رفیع شهادت رسید.
شهید موسوی همواره می‌گفت، بسیاری از آرزوهای من و اتفاقات مهم زندگیم در ماه تیر اتفاق افتاده است و سرانجام نیز در همین ماه به شهادت رسید، که با وجود این‌همه صلابت، گذشت و فداکاری اگر به درجه رفیع شهادت دست نمی یافت حیف بود چرا که پاداش مجاهدت‌هایش چیزی جز این نبود، مردم افغانستان هنوز دنباله رو راه این شهید والامقام اند.
عماد مغنیه افغانستان و چمران افغانستان القابی بود که در نتیجه 40 سال جهاد علمی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و مهندسی ملی و بین‌المللی به این مجاهد وحدت بخش داده شد.
انتهای پیام/ش