گزارش| تلاش آکپارتی برای پیشگیری از ورود مخالفین جدید به پارلمان
احزاب مخالف اردوغان قصد دارند چند تن از نمایندگان خود را به صف یاران باباجان و داوود اوغلو بفرستند و آنان نیز در پارلمان، صاحب کرسی شوند.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، یکی از رویدادهای سیاسی جدید در مجلس ترکیه این است که برخی از احزاب مخالف حزب حاکم، نمایندگان خود را در اختیار مخالفین خارج از پارلمان میگذارند تا آنها نیز زیر سقف مجلس آمده و صاحبه گروههای جدیدی شوند.
اگرچه این اتفاقات، منجر به تغییر کلان فضای سیاسی ترکیه نمیشود اما ورود گفتمانهای نوین به پارلمان، همچون خونی تازه برای تداوم مخالفت با حزب حاکم است. در همین راستا، احزاب مخالف اردوغان قصد دارند چند تن از نمایندگان خود را به صف یاران باباجان و داوود اوغلو بفرستند و آنان نیز در پارلمان، صاحب کرسی شوند.
انتقال نماینده، دموکراتیک است یا خیر؟
مخالفین با تغییر جبهه نمایندگان، چنین استدلال و فرضیهای دارند: فضای سیاسی و اجتماعی ترکیه، یک فضای حزب محور است و وقتی که رای دهندگان در هر کدام از استانهای ترکیه به یک نماینده رای میدهند، بخشی از دلیل و انگیزه آنان، تعلق فکری و حزبی آن نماینده به جریانی است که مردم از آن حمایت میکنند.
اما وقتی که آن نماینده سر از مجلس در آورده و پس از استعفا از حزب خود، وارد حزب و گروه دیگری میشود، بخشی از اراده سیاسی رای دهندگان خود را نادیده گرفته است.
در حال حاضر تقسیم 600 کرسی پارلمان ترکیه بین احزاب سیاسی این کشور به این شرح است:
حزب عدالت و توسعه (محافظه کار) به رهبری رجب طیب اردوغان 291 کرسی
حزب جمهوری خلق (سوسیال دموکرات/ کمالیست) به رهبری کمال قلیچدار اوغلو 139 کرسی
حزب دموکراتیک خلقها (اقماری پ.ک.ک) به رهبری مدحت سنجار 60 کرسی
حزب حرکت ملی (راست افراطی ملی گرا) به رهبری دولت باغچلی 49 کرسی
حزب خوب (ملی گرا / محافطه کار) به رهبری مرال آکشنر 37 کرسی
حزب کارگر ترکیه (کمونیست اقماری پ.ک.ک) به رهبری ارکان باش 2 کرسی
حزب وحدت بزرگ (محافظه کار/ ملی گرا) به رهبری مصطفی دستیجی 1 کرسی
حزب دموکراسی و جهش (لیبرال) به رهبری علی باباجان 1 کرسی
حزب دموکرات (دموکرات/ محافظه کار) به رهبری گلتکین 1 کرسی
حزب مناطق دموکراتیک (اقماری پ.ک.ک) به رهبری کسکین بایندر 1 کرسی
حزب سعادت به رهبری تمل کارا ملا اوغلو 1 کرسی
نمایندگان مستقل 6 کرسی
کرسیهای خالی 11 کرسی
ذکر این توضیح لازم است که نهادهای اقماری پ.ک.ک از ترس احتمال تعطیل کردن حزب دموکراتیک خلقها، دو حزب دیگر تاسیس کردهاند تا اگر حزب اصلی تعطیل شد، به حزب دیگر بپیوندند.
ترس از باباجان
روزی که علی باباجان مغز اقتصادی حزب عدالت و توسعه و از موسسین این حزب، از رفقای خود جدا شد، کسی فکرش را نمیکرد که او واقعاً میخواهد یک حزب جدید تاسیس کند. اما خود باباجان به شکل حضوری این خبر را به اطلاع رجب طیب اردوغان رسانده و اعلام کرد که نمیخواسته اردوغان از مرجع دیگری این خبر را بشنود.
رئیس جمهور ترکیه و رهبر حزب عدالت و توسعه تلاش کرد باباجان را به ماندن راضی کند اما باباجان به شکل شفاف اعلام کرد: من صرفاً برای خداحافظی آمدهام.
باباجان پس از جدایی از اردوغان با حمایتهای عبدالله گل و برخی از رفقای سابق خود حزب جدیدی را به نام حزب جهش و دموکراسی تاسیس کرد.
او با اندیشههای اقتصادی لیبرال و با توانایی و تجربهای که در دنیای دیپلماسی دارد، میخواهد ترکیه را به مسیری بازگرداند که در سالیان آغازین فعالیت آکپارتی به عنوان ایدهآلهای سیاسی مطرح شده بود.
به محض تاسیس حزب جهش و دموکراسی هر دو حزب اصلی مخالف یعنی حزب جمهوری خلق و حزب خوب اعلام کردند که حاضرند بخشی از نمایندگان خود را در اختیار باباجان بگذارند تا در مجلس صاحب گروه شود.
آنها با داوود اوغلو نیز به همین شکل تعامل کردند اما باباجان حرکت هوشمندانه انجام داد که موجب ترس اردوغان و یاران او در حزب عدالت و توسعه شد.
باباجان با یکی از نمایندگان صاحب نام و متنفذ حزب عدالت و توسعه و نماینده استانبول ارتباط برقرار کرد، پست معاونت رهبری حزب را در اختیار او گذاشت و او نیز از آکپارتی استعفا داده و به باباجان پیوست و به این ترتیب حزب باباجان در مجلس ملی ترکیه صاحب یک کرسی شد.
هضم این واقعه تلخ و سخت برای اردوغان و سران حزب عدالت و توسعه ممکن نیست. چرا که آنها انتظار نداشتند چنین اتفاقی بیفتد.
از دیگر سو با توجه به اینکه نیمی از 600 کرسی پارلمان ترکیه در اختیار حزب عدالت و توسعه است، چنین حزب بزرگی نباید به خاطر از دست دادن یک نماینده نگران شود. اما مسئله اینجاست که ممکن است نمایندگان دیگری نیز همین راه را بیازمایند و با جدایی از صف یاران اردوغان، به باباجان بپیوندند.
قانونی برای جلوگیری از انتقال نماینده
بر اساس قوانین حزبی و سیاسی ترکیه، یک حزب برای تشکیل فراکسیون جدید در پارلمان، باید دستکم 20 نماینده داشته باشد. بر این اساس، احزابی همچون جهش و دموکراسی به رهبری علی باباجان و آینده به رهبری داوود اوغلو، برای تاسیس فراکسیونهای جدید، باید از مخالفین اردوغان 20 نماینده بگیرند. اما اردوغان در خواب غفلت نیست و خود را مهیا کرده تا با این سناریو مقابله کند.
ائتلاف جمهور که توسط اردوغان و باغچلی پدید آمده، به منظور مبارزه با سنت انتقال نماینده از حزبی به حزب دیگر، در حال تدوین یک قانون جدید است و میخواهد یک منع قانونی و سپر مستحکم ایجاد کند که هیچ نمایندهای نتواند در پارلمان، از حزبی به حزب دیگر برود.
انتهای پیام/