گزارش| احزاب جدید ترکیه و سهم آنان از آرای مردم
با آن که دو حزب قدرتمند٬ علیه اردوغان و همراهان او در جبهه متحدی به نام ائتلاف ملت ایستاده‌اند٬ اما آکپارتی٬ ترس از باباجان و داوود اوغلو را نیز به لیست نگرانی‌های خود افزوده است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ٬ با آن که قرار نیست تا سال 2023 میلادی٬ در ترکیه انتخاباتی برگزار شود٬ اما مخالفین و منتقدین اردوغان٬ از مواضع همیشگی خود کوتاه نمی‌آیند و همواره از انتخابات پیش از موعد و تضعیف حزب حاکم صحبت می‌کنند.
نوعمان کورتولموش معاون رهبر و مرد شماره 2 حزب عدالت و توسعه٬ دیروز در سخنرانی خود در گفت‌وگو با خبرنگاران٬ 2 بار از واژه فارسی «بیهوده» استفاده و اعلام کرد:«سخن گفتن از انتخابات پیش از موعد٬ یک تلاش بیهوده و یک اصرار بیهوده است. در فضای سیاسی ترکیه٬ هیچ دلیلی برای برگزاری انتخابات پیش از موعد نداریم. این‌ها همه تلاش کسانی است که به دنبال تحریف اذهان و تشویش افکار عمومی هستند٬ انتخابات ما در سال 2023 میلادی برگزار خواهد شد.»
تشویق نمایندگان حزب حاکم به استعفا
مشکل حزب عدالت و توسعه٬ فقط اصرار مخالفین بر برگزاری انتخابات نیست. بلکه مسئله این است که برخی از رقبای دیروز و مخالفین امروز اردوغان٬ به شکل شبانه روزی در حال تلاش هستند تا اعضای این حزب را به استعفا تشویق کنند.
حالا و در دوران فرا رسیدن تدریجی مقطع پساکرونا٬ اردوغان ناچار شده تا سفر به چندین استان کشور را برنامه‌ریزی کند تا به منظور خنثی‌سازی اقدامات زیرپوستی رقبای خود٬ گرد و خاک به پا کند.
اردوغان حق دارد از تحرکات رفقای سابق خود نگران باشد. چرا که چندی پیش در کمال ناباوری٬ یکی از اعضای برجسته حزب عدالت و توسعه که کرسی نمایندگی استانبول در پارلمان کشور را در اختیار داشت٬ از جمع یاران اردوغان استعفا داده و به علی باباجان پیوست.
مصطفی ینر اوغلو از نمایندگان خوش نام حزب حاکم٬ پس از جدایی از حزب سابق خود٬ به عنوان معاون علی باباجان در حزب جهش و دموکراسی مشغول به کار شد و حالا این حزب٬ در پارلمان 1 کرسی دارد و این برای اردوغان و تیم او نشانه خوبی نیست.
ینر اوغلو در مصاحبه با پایگاه تحلیلی خبری تی 24 گفته است: «کار من به جایی رسیده بود که از شدت شرم٬ نمی‌توانستم در صورت فرزندانم نگاه کنم. چرا که حزب عدالت و توسعه جایی برای دفاع و توجیه نداشت و نمی‌توانستم به بچه‌هایم دروغ بگویم. به همین خاطر جدا شدم و به حزب جهش و دموکراسی پیوستم.»
رقبای اصلی کدامند؟
حزب عدالت و توسعه به عنوان یک حزب محافظه کار به رهبری رجب طیب اردوغان٬ هم اکنون 291 کرسی از 600 کرسی پارلمان را در اختیار دارد و با احتساب 49 کرسی حزب راست افراطی حرکت ملی به رهبری دولت باغچلی٬ 330 کرسی پارلمان در اختیار معماران ائتلاف جمهور٬ یعنی اردوغان و باغچلی است.
در جبهه مقابل ائتلاف جمهور٬ ائتلاف ملت قرار دارد٬ یعنی: حزب جمهوری خلق به عنوان یک سوسیال دموکرات کمالیست به رهبری کمال کلیچدار اوغلو با 139 کرسی و حزب خوب با هویت ملی‌گرا به رهبری مرال آکشنر و با 37 کرسی.
به عبارتی دیگر٬ ائتلاف جمهور 340 کرسی دارد و ائتلاف ملت نیز صاحب 176 کرسی است. اما با این حال و با آن که دو حزب قدرتمند٬ علیه اردوغان و همراهان او در جبهه متحدی به نام ائتلاف ملت ایستاده‌اند٬ اما آکپارتی٬ ترس از باباجان و داوود اوغلو را نیز به لیست نگرانی‌های خود افزوده است. چرا که آنان در حال جلب توجه هواداران قدیمی حزب عدالت و توسعه هستند.
نظرسنجی‌ها چه می‌گویند؟
شرکت نظرسنجی اوراسیای ترکیه به مدیریت کمال اُزکراز٬ به تازگی در تحقیقات و نظرسنجی میدانی٬ اصطلاحاً به استمزاج دیدگاه‌های سیاسی مردم پرداخته و تلاش کرده تا نظرات آنان را در مورد علاقه‌مندی به ائتلاف‌های سیاسی و احزاب جدید٬ جویا شود.
یکی از بخش‌های مهم نظرسنجی اوراسیا٬ سوال در مورد میزان علاقه شهروندان ترکیه به دو حزب سیاسی جدیدالتاسیس است که هر دو توسط عالی‌ترین مقامات سابق حزب عدالت و توسعه تاسیس شده‌اند:
حزب آینده به رهبری احمد داوود اوغلو.
حزب جهش و دموکراسی به رهبری علی باباجان.
در نظرسنجی مزبور٬ دیده شده که میزان محبوبیت باباجان تا حدودی از حزب داوود اوغلو بیشتر است. به طوری که حزب جهش و دموکراسی صاحب 3 درصد از آرای مردم است اما حزب آینده به رهبری داوود اوغلو به زحمت به 2.5 درصد می‌رسد. اما مساله مهم اینجاست که مجموع رای این دو حزب٬ یعنی 5.5 درصد از آرای مردم ترکیه که به باباجان و داووداوغلو تعلق گرفته٬ از سبد آراء حزب اردوغان کم خواهد شد.
برای آن که خوانندگان تسنیم٬ دیدگاه روشن‌تر و واقع‌بینانه‌تری نسبت به میزان اهمیت درصدهای پایین آراء احزاب سیاسی ترکیه داشته باشند٬ باید به این نکته اشاره کرد که در فضای سیاسی و حزبی ترکیه٬ حتی کسب 1 درصد از آرای واجدین شرایط رای دادن٬ کاری بسیار دشوار و هزینه‌بر است.
به عنوان مثال٬ حزب اسلام‌گرای سعادت به رهبری کاراملا اوغلو و حزبی به عنوان مهم‌ترین نهاد سیاسی شاگردان اربکان با ده‌ها ساختمان و نهاد استانی و صدها کادر و مدیر و مسئول و چند دهه سابقه فعالیت سیاسی٬ تنها 46 صدم درصد (کمتر از نیم درصد) رای گرفته و حزب کمونیستی وطن به رهبری دوغو پرینچک نیز با ده‌ها شاخه استانی و روزنامه و شبکه تلویزیونی٬ در کل ترکیه کمتر از یکصد هزار رای دارد و بنابراین رقابت با احزاب بزرگ٬ کار بسیار دشواری است و با توجه عمیق به این نکته٬ می‌توان درک روشن‌تری از اهمیت مجموع رای 5.5 درصدی باباجان و داوود اوغلو به دست آورد که از گرد راه نرسیده٬ 13 برابر حزب قدیمی سعادت٬ رای دارند.
نکته مهم در مورد آرای باباجان و داوود اوغلو این است که آنان می‌توانند با این میزان از ظرفیت و توانایی٬ رفته رفته با ائتلاف ضد اردوغان وارد معامله و ارتباط شوند و در صورتی که آنان نیز در جبهه مخالفین٬ یک ائتلاف گسترده و بزرگ به وجود آورند، می‌توانند رفته رفته زمینه شکست ائتلاف جمهور را به وجود بیاورند.
همچنین باید به این نکته نیز اشاره کرد٬ نقش مهم باباجان و داوود اوغلو در اقناع سران ائتلاف مخالف اردوغان٬ برای همبازی شدن با کردهای طرفدار نهادهای اقماری پ.ک.ک است. چرا که رای 11 درصدی حزب دموکراتیک خلق‌ها به عنوان مهم‌ترین نهاد اقماری پ.ک.ک٬ از چنان اهمیتی برخوردار است که می‌تواند سرنوشت ائتلاف اردوغان – باغچلی را تغییر دهد. نظرسنجی اوراسیا دال بر این است که اگر داوود اوغلو و باباجان بتوانند ائتلاف ملت را به همراهی با حزب دموکراتیک خلق‌ها اقناع کنند٬ مجموع آرای مخالفین به عدد قابل توجه 56 درصد خواهد رسید و چنین چیزی می‌تواند در سال 2023 میلادی٬ به بیش از دو دهه از اقتدار حزب عدالت و توسعه٬ خاتمه دهد.
انتهای پیام/
