روایت تلخ بانوی ملیپوش تکواندو از بیتوجهی مسئولان; داشتن امکانات ورزشی و تمرینی برایم رویاست
گروه استانها ـ «روناک حسینزاده» بانوی ملیپوش تکواندو از سقز ضمن ابراز گلهمندی از بیتوجهی مسئولان، از مشکلات و خاطرات تلخ و شیرینش میگوید.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از سقز، ورزشکاران کشورمان همیشه در رشته تکواندو در میادین بینالمللی افتخارهای زیادی کسب کرده و باتوجه به المپیکی بودن این رشته میتوان با برنامهریزی مناسب نتایج بهتری بهدست آورد.
بانوان تکواندوکار شهرستان سقز در چند سال اخیر با حضور «مهری شعبانی و فروغ عبدمحمدی» مربیان خوشنام استان در سطح کشور افتخارآفرینیهای زیادی کرده و خود را بهعنوان قطب اصلی تکواندو استان کردستان معرفی کردهاند.
«روناک حسینزاده» که از نونهالی به طور تصادفی وارد رشته تکواندو شده از همان ابتدا نشان داد که میتوان امیدوار به حضور وی در المپیک بود. حسینزاده در تمام ردههای سنی در اردوهای تیمملی حضور داشته و حالا به اردو تیم ملی بزرگسالان دعوت شده و امیدوار است بعد از بیماری کرونا با درخشش در مسابقات انتخابی جواز حضور در المپیک را کسب کند.
بانو تکواندو کار سقزی درباره ورود به این رشته ورزشی به خبرنگار ورزشی تسنیم کردستان میگوید: از نه سالگی زیر نظر مهری شعبانی تکواندو کار میکنم. از آنجا که در مدرسه دانشآموز پر جنب و جوشی بودم به پیشنهاد مدیر وقت مدرسه در باشگاه تکواندو ثبتنام و به نوعی به ناچار و بدون علاقه وارد این رشته شدم ولی بعد از آشنایی با رشته تکواندو و تمرینهای متنوع مربی زحمتکش شهرستان به این رشته علاقهمند و اکنون خوشحالم که بهطور حرفهای ورزش میکنم.
ملی پوش موفق کردستانی درباره حضور در اردوهای تیم ملی عنوان کرد: سال اول که وارد مسابقات نوجوانان شدم مقام اول کشور را بهدست آوردم و همین موضوع باعث شد به اردوی تیم ملی برای حضور در مسابقات آسیایی دعوت شوم، بعد از آن سال 92 دوباره به اردو تیم ملی برای حضور در مسابقات چین تایپه راه پیدا کردم.
وی ادامه داد: سال 93 برای کسب مسابقات المپیک جوانان در تیمملی حضور داشته و تمرینات خوبی را پشت سر گذاشتم اما یک ماه مانده به اعزام، متأسفانه به دلیل مصدومیت شانس حضور در مسابقات را از دست دادم. سال 95 در وزن سه رده سنی جوانان فیکس تیم ملی بودم که باتوجه به مشکلات مالی فدراسیون، در مسابقات آسیایی شرکت نکردیم.
حسینزاده با بیان اینکه سقز قطب تکواندو بانوان در استان است، اظهار کرد: تکواندو بانوان در استان در سالهای قبل وضعیت قابل توجهی نداشت و اکثر بانوان شهرستان سقز در این رشته کسب افتخار میکردند اما در سه سال اخیر اهمیت ویژهای به بانوان در سطح استان داده شده که قطعاً در سالهای آینده نتیجه آن را مشاهده و برنامهریزیها منجر به نتیجه خوب و گسترش این رشته در سطح استان میشود.
قهرمان مسابقات ردههای پایه تکواندو کشور نبود امکانات الکترونیکی را ضعف بزرگی دانست و اظهار کرد: هیئت تکواندو استان و شهرستان در حد توان حامی ورزشکاران بوده اما به هر حال بودجه اختصاص یافته به استان، نسبت به استانهای دیگر کشور قابل قیاس نیست و مجبوریم با دادههای خودمان تمرین کنیم.
وی اذعان کرد: در حال حاضر فعالیت در رشته تکواندو مستلزم داشتن سیستم، هوگو و کلاه الکترونیکی بوده اما متأسفانه ما این امکانات را نداشته و امیدواریم مسئولان برای فراهم کردن این ملزومات اقدام کنند.
حسینزاده میگوید: ورزشکاران جزو قشر مظلوم جامعه هستند و ورزشکار حرفهای در سطح قهرمانپروری باتوجه به زمان تمرینات نمیتواند کار کند و هزینههای زیادی برای آمادهسازی و حضور در مسابقات لازم است، هدف هر ورزشکاری کسب مدال افتخار برای استان و کشور است، هرچند حمایتهای خوبی صورت گرفته اما برای کسب افتخار در مسابقات آسیایی و جهانی کافی نیست و باید مسئولان نگاه ویژهتری به ورزشکاران داشته باشند.
وی در بخشی دیگر از سخنان خود به نقش ورزش در سلامتی جامعه اشاره کرد و گفت: شرایط ورزشکار حرفهای با کسی که فقط برای تفریح ورزش میکند تفاوتهای زیادی دارد و برای بحث قهرمانپروری امکاناتی همچون سالن تخصصی تمرین، بدنسازی، تمرینات هوازی، مربی روانشناس لازم است؛ در رشته تکواندو حضور مربی تعذیه در کنار ورزشکار الزامی است چراکه برخی مواقع ورزشکار باید برای حضور در مسابقات در تایم کمی چند کیلو وزن کم یا زیاد کند، داشتن این امکانات رویایی است و من به شخصه انتظار فراهم کردن این امکانات باتوجه به شرایط استان را ندارم!
بانو پرافتخار سقزی خاطرنشان کرد: قطعاً هرچه تعداد ورزشکاران در یک شهرستان یا استان زیادتر شود جامعه بهتری با مشکلات کمتری خواهیم داشت، متأسفانه تعداد زیادی از ورزشکاران، ورزش حرفهای را برای مشکلات مالی کنار گذاشته و امیدوارم مسئولان آستین همت را بالا زده و تعداد ورزشکاران حرفهای را در جامعه افزایش دهند.
وی درباره وضعیت خود در این روزهای کرونایی تصریح کرد: سال 99 میتوانست سال تأثیرگذاری در زندگی ورزشیم باشد، میتوانستم در مسابقات کسب سهمیه المپیک شرکت کنم اما متأسفانه شیوع ویروس کرونا کاملاً برنامههای ورزشی را به هم ریخت. در حال حاضر هم تمرینات منظمی را دنبال کرده و بعد از این بیماری با قدرت در مسابقات پیشرو شرکت خواهم کرد.
حسینزاده حضور در المپیک را هدف خود خواند و ادامه داد: المپیک برای خیلی از ورزشکاران رویاست ولی من از آن بهعنوان یک هدف نگاه خواهم کرد در ابتدا خیلی از مسئولان حتی انتظار نداشتند بتوانم وارد اردو تیم ملی شوم اما با زحمت مربی عزیزم و تلاش پشتکاری که داشتم به موفقیتهای زیادی دست پیدا کردم؛ نکته قابل تامل در ورزش استان، به «عدم برنامهریزی مسئولان» برای ورزشکارانیست که شانس المپیکی شدن را دارند، ورزشکاری که میخواهد در المپیک شرکت کند باید برنامهریزی چهار ساله داشته باشد، تنها کاری که مسئولین استانی از جمله استاندار، نماینده مجلس و متولیان اداره ورزش و جوانان میتوانند انجام بدهند فراهم کردن امکانات است، مسئولان استانی باید از افرادی که استعداد و شانس حضور در المپیک را دارند حمایت کنند تا ورزشکار دلسرد نشود و احساس نکند در مسیر قهرمانی تنهاست.
وی نبود تیمهای استان در لیگهای کشوری را از ضعفهای بزرگ ورزش استان به خصوص رشته تکواندو عنوان و تاکید کرد: مسئولان باید به فکر جذب اسپانسر برای این موضوع باشند چون داشتن تیم در لیگهای کشوری باعث شکوفایی این رشته میشود، همه ما دوست داریم برای استان خودمان در مسابقات حضور و افتخارآفرینی کنیم.
قهرمان مسابقات دانشجویان کشور تأثیر والدین در موفقیت ورزشکار را زیاد دانست و اظهار کرد: متأسفانه والدین از ورزش بهعنوان شغل و کسب درآمد برای فرزندان خود نام میبرند و امیدوارم مسئولان از طریق رسانهها و صدا و سیما فرهنگسازی لازم را انجام داده چراکه کسی که وارد ورزش و دنیای قهرمانی میشود باید هزینههای زیادی صرف و سختیهای زیادی تحمل کند. هرچند تاکنون ورزشکاران موفقی از استان فقط بهدلیل عدم آگاهی والدین و مشکلات مالی مجبور به ترک ورزش شدهاند.
به گفته حسینزاده بانونی تکواندوکار کردستانی، در حال حاضر والدین برای کلاسهای موسیقی ، زبان ، نقاشی و .... هزینههای زیادی کرده اما نسبت به فعالیتهای ورزشی فرزندانشان بیتفاوت هستند، در حالیکه ورزش انسانها را از آسیبهای اجتماعی موجود در جامعه دور میکند.
ملی پوش موفق کردستانی خواستار شد، حال که مسئولان ورزشکاران را تا حد زیادی فراموش کرده، از والدین میخواهم حداقل ما را فراموش نکرده و در این مسیر سخت ما را حمایت کنند تا بتوانیم نتیجه زحمتهایمان را با کسب افتخار و مدال روی سکو بهدست بیاوریم.
انتهای پیام/490/ش