گزارش// "بحران" ارمغان کرونا برای گردشگری کشور/ راهکارهای خروج از ورشکستگی

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ از زمانی که اعلام شد به دلیل شیوع ویروس کرونا در کشور باید سفرهای تفریحی و غیرضروری لغو شود، بحران فعالان بخش گردشگری کشور آغاز شد. بحرانی که بخشی از آن به دلیل ویروس بود و بخش دیگر آن ناشی از فقدان برنامه‌ای مناسب در زمان بحران. این فعالان چشم امیدشان به تدابیری بود که باید در این زمان اندیشیده می‌شد تا اندکی از مشکلات پیش رو را حل کند. حالا هم که از شدت اعمال محدودیت‌های ناشی از بحران کرونا کاسته شده‌است باید برنامه‌ای تازه در راستای جبران اندکی از زیان‌های فعالان گردشگری ارائه شود.

با توجه به اهداف توسعه پایدار اقتصادی در کشور تمرکز بر صنعت گردشگری اهمیت دوچندان پیدا می‌کند و در کمال تعجب هنوز برنامه‌ای جامع برای مقابله با بحران‌های اینچنینی در بخش گردشگری وجود ندارد؛ چه مسئولان و چه فعالان این حوزه هنوز به‌درستی نمی‌دانند وقتی بحرانی مانند کرونا رخ می‌دهد چگونه باید با آن مواجه شد و برای عبور از آن چه کار باید کرد. حتی این عدم توافق بین بخش دولتی و خصوصی وقتی بیشتر نمود پیدا می‌کند که زمان اعلام شرایط فورس‌ماژور در بحران کرونا بخش خصوصی تا مدتی زیر بار اعلام این شرایط نمی‌رود.

این عدم هماهنگی‌ها همچنان ادامه دارد و انتظار می‌رفت متولیان امر در راستای ارائه پیشنهاد عبور از شرایط بحران فراخان همکاری ارائه دهند تا با هم‌افزایی فعالان این عرصه بتوان بخشی از مشکلات را برطرف کرد. خبرگزاری تسنیم در گفتگو با بخشی از این فعالان بیشترین درخواست‌های فعالان این عرصه را پیگیری کرد که بخشی از پیشنهادات آنها در ادامه ارائه می‌شود.

بخشی از فعالان استارتاپی که در حوزه گردشگری هم فعالیت جدی داشتند با پیگیری اخبار نهادهای دولتی در راستای حمایت از مشاغل آسیب دیده از کرونا به‌دنبال استفاده از این تسهیلات و حمایت‌ها بوده‌اند. بخشی از این استارتاپ‌ها به دلیل شرایط پیچیده نتوانستند از تسهیلات مرتبط استفاده کنند.

انصراف استارت‌اپهای گردشگری از دریافت وام به دلیل فرآیند پیچیده

البته لازم به ذکر است این استارت‌آپها به دلیل ارتباط با معاونت علمی ریاست جمهوری برای دیافت تسهیلات بیشتر از طریق این نهاد پیگیر بوده‌اند و شرایط خاصِ گرفتن وام، آنها را منصرف کرده‌است. به عنوان مثال یکی از این شرایط داشتن سند ملکی است تا به واسطه آن بتوان 80 درصد قیمت سند، وام اعطا کرد.

فعالانی که امکان دریافت وام را نداشتند تلاش کردند تا از تسهیلاتی چون امهال بیمه یا مالیات استفاده کنند. با این امکان فعالان گردشگری می‌توانستند بدهی خود را به دولت با تأخیر پرداخت کنند و آنهایی که مکانی را از دولت برای ارائه خدمات گردشگری اجاره کرده‌بودند می‌توانستند با چند ماه تأخیر اجاره خود را پرداخت کنند. اما تمام این مهلت دادن‌ها هم آنقدری نبود تا یک فعالِ خُرد را به چرخه زیست اقتصادی پیشین خود بازگرداند. در واقع بیشترین تمرکز در فضای فعلی گردشگری کشور باید بر رفع زیان‌های پیشین باشد و ارائه برنامه در راستای تقویت درآمدزایی دوباره در این مشاغل؛ البته با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی که هنوز برنامه جامعی برای این موضوع ارائه نشده است.

فعالان گردشگری برای جبران بخشی از این زیان‌ها  پیشنهاداتی ارائه داده‌اند؛ فعالان گردشگری که در استان‌ها فعالیت دارند از فقدان تمرکز سیاست‌ها در استان‌ها گلایه دارند و معتقدند باید در استان‌ها با توجه به شرایط متفاوتی که هر استان با دیگر مناطق دارد سیاست‌های متفاوتی اتخاذ شود. همچنین می‌توان پیش از وقوع هر بحرانی یکسری پیش‌بینی ها انجام داد تا در صورت وقوع با بی‌برنامگی‌هایی مانند زمان شیوع ویروس کرونا مواجه نشویم.

باید بررسی شود که از زمان مواجهه با بحران کرونا چقدر از ظرفیت‌های دانشگاهی برای ارائه راهکار و مقابله با آسیب‌های بیشتر فعالان گردشگری استفاده شده‌است و اگر این میزان کافی نبود چرا این پتانسیل‌ها در بدنه دولتی نادیده گرفته می‌شود.

رسانه‌ها می‌توانند نقش به‌سزایی در توجیه ماهیت گردشگری و لزوم توجه‌ به آن برای دستیابی به توسعه پایدار داشته باشند و شاید آنطور که باید از این پتانسیل برای بیان بحران‌های موجود در حوزه گردشگری استفاده نشده است. در این زمینه کمتر برنامه سازی صورت گرفته است و موضوع این بحران هنوز عمومیت پیدا نکرده است.

توسعه گردشگری نمی‌تواند تنها متکی به وزارت میراث فرهنگی و گردشگری باشد و لازم است از همکاری ‌های فرا سازمانی و برنامه‌های مشترک نهادهای مختلف برای این توسعه‌ی دوباره استفاده کرد.

انتهای پیام/