گزارش| اجاره نشینی در همسایگی ۴۱ هزار مسکن خالی؛ سرپناه مردم در تصاحب دلالان + تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، بخش قابل توجهی از مردم اردبیل با مشکل تامین مسکن مواجه هستند. زندگی در مسکن فرسوده با امکاناتی محدود، زندگی در مسکن‌های بدساخت حاشیه شهرها و سخت‌تر از همه زندگی در مسکن استیجاری با فشار کمرشکن نرخ اجاره بها که اخیرا معیشت خانواده‌ها را نیز با چالش روبرو کرده است.

این درحالی است که بیکاری و متناسب نبودن درآمد و هزینه‌های خانوار در این شهرستان مشکلات را دوچندان کرده و قشر آسیب‌پذیر جامعه از گذشته هم آسیب‌پذیر تر کرده است.

حال سئوال مطرح است که متولی این کمبود کیست؟ هیچ نهاد اجرایی مستقیما مسئول و متولی مشکلات کمرشکنی که می‌تواند آسیب‌های اجتماعی را نیز در جامعه دامن بزند نیست اما تلخی این درد زمانی زیر زبان لمس می‌شود که با برخی سیاست گذاری‌ها فشار مسکن تعدیل می‌شد اما نگاهی به وضعیت بازار مسکن نشان می دهد، نه تنها مسکن صاحب ندارد بلکه در اردبیل مردم با میانگین درآمد کمتر از میانگین کشوری مجبور به تحمل هزینه‌های روزافزون اجاره بها هستند.

71 هزار مستاجر در اردبیل

مطابق اظهارات معاون آمار و اطلاعات سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان اردبیل، در سرشماری نفوس و مسکن سال 95، 370 هزار خانوار در استان سرشماری شده است که از این تعداد فقط 265 هزار خانوار در واحدهای مسکونی ملکی خود زندگی می‌کنند.

فربیرز دهقان تاکید کرد: در حالی 71 هزار و 800 نفر در اردبیل مستاجر هستند که رقم مستاجرها روز به روز به ویژه در شهر اردبیل افزایش می‌یابد و از سال 90 تا 95 میزان اجاره نشینی از 16.69 درصد به 19.37 درصد افزایش یافته است.

وی با تاکید به اینکه بیشترین میزان اجاره نشینی در شهرستان اردبیل است، گفت: بعد از اردبیل شهرستان‌های مشگین شهر و پارس آباد بیشترین اجاره نشین‌ها را دارند.

به گفته معاون آمار و اطلاعات سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان میزان مهاجرت‌ها نیز در تغییر سبک زندگی و افزایش اجاره نشینی موثر بوده است.

این اظهارات در حالی است که 4 سال از سرشماری سپری شده و در این 4 سال به حدی بازار مسکن آشفته بوده که بسیاری از خانه دارها هم مستاجر شده‌اند و بسیاری از مستاجرها به شهرهای کوچک تر مهاجرت کرده‌اند.

به گفته یکی از شهروندان هزینه اجاره‌بها در اردبیل کمرشکن است و یک واحد آپارتمان 100 متری اگر با ماهی یک میلیون تومان اجاره داده می‌شد امروز به 4 تا 6 میلیون تومان رسیده و حداقل اجاره برای آپارتمان کوچک 3 میلیون تومان است.

علیرضا محمد زاده افزود: این در حالی است که بسیاری خانواده‌ها با درآمد 2 تا 4 میلیون تومانی زندگی می‌کنند و قادر به تامین هزینه اجاره بها نیستند.

این شهروند اظهار کرد: به منظور تامین هزینه اجاره بها، مردم به سراغ قرض و وام رفته و خانه را رهن می‌کنند. در حالی که وام بانکی زیر 18 درصد پرداخت نمی‌شود و پروسه زمانی طولانی و شرایط خاصی برای پرداخت دارد.

خرید مسکن غیرممکن شده است

شهروند دیگری با ابراز تاسف از افزایش قیمت مسکن و اجاره بها گفت: عملا خرید مسکن غیر ممکن شده است.

رحمان دوستخواه تاکید کرد: اگر تا 5 سال قبل قیمت آپارتمان 100 متری در اردبیل حدود 100 میلیون تومان بود امروز 4 یا 5 برابر افزایش یافته و این در حالی است که خیلی‌ها با همان درآمد چند سال قبل، زندگی خود را می‌گذرانند.

وی افزود: خرید مسکن به ویژه برای جوانان و زوج‌های جوان غیرممکن شده است و با میزان درآمدی که دارند حتی اگر افزایش قیمت‌ها متوقف شود باید 20 سال کار کنند و درآمد خود را فقط پس انداز کنند تا بتوانند آپارتمان 70 متری تهیه کنند.

به گفته دوستخواه بسیاری از طرح‌هایی که از سوی دولت پیشنهاد می‌شود عملا قابل استفاده نیست و هیچ تناسبی با جیب مردم ندارد.

وی افزود: به عنوان مثال قیمت مسکن مهر به شدت افزایش یافته و در حالی که قرار بود مسکن مهر با هدف حمایت از قشر کم برخوردار ساخته شود.

این شهروند با ابراز گله مندی در خصوص طرح اقدام ملی مسکن نیز گفت: آورده اولیه این طرح حداقل 150 میلیون تومان است در حالی که مردم برای تهیه 10 میلیون تومان دچار مشکل هستند.

وی افزود: حتی در تسهیلات ساخت مسکن نیز بسیاری از خانواده ها قادر به بازپرداخت تسهیلات نیستند و به حدی درآمدها محدود است، مردم چاره‌ای جز سکونت در خانه‌های کوچک ندارند.

مهاجرت اجباری به حاشیه شهر

معاون مسکن و بازآفرینی راه و شهرسازی استان اردبیل معتقد است در خصوص اجاره بها و قیمت مسکن، وزارت راه و شهرسازی مداخله ندارد.

شهرام باباخانی با اذعان به افزایش قیمت‌ها گفت: در واقع عرضه و تقاضا موجب افزایش قیمت‌ها می‌شود. دولت برای حل مشکل مسکن راه کارهای مختلف را اجرا کرده که از جمله مسکن مهر، مسکن جوانان و طرح اقدام ملی مسکن است.

وی با اذعان به شرایط خاص طرح اقدام ملی مسکن تاکید کرد: اقدامی که برای حمایت از مردم اردبیل انجام شد این بود که طرح اقدام در قالب مسکن 99 ساله اجرا شود.

این مقام مسئول گفت: در واقع هزینه زمین از سوی دولت پرداخت شده و مسکن به مدت 99 سال در اختیار بهره بردار است.

معاون مسکن و بازآفرینی راه و شهرسازی استان گفت: فرد هزینه ساخت را که حدود 150 میلیون تومان آورده و 100 میلیون تومان تسهیلات بانکی با 18 درصد است پرداخت می‌کند.

اما در عین حال که وزارت راه دلخوش به طرح‌های خود است و گمان می‌کند بازار مسکن را مدیریت می‌کند، در اردبیل مهاجرت به حاشیه شهرها قوت گرفته است.

برخی خانواده‌ها به دلیل ناتوانی در تامین هزینه‌های مسکن به حاشیه شهرها می‌روند و خانه‌هایی که ساختار یک خانه استاندارد را ندارد اجاره می‌کنند. در این میان دست دلالان مسکن باز است.

خرید و فروش خانه با قیمت 2 برابری

هر چند نهادهای ناظر می‌گویند نظارت کافی بر بنگاه‌های املاک دارند؛ اما مردم از نحوه معاملات گله مند هستند و براین باورند که این فرآیند در انحصار گروهی خاص قرار گرفته که تنها به منافع سوداگرانه خود فکر می‌کنند.

یکی از شهروندان گفت: بنگاه معاملات از یک طرف به فروشنده قول می‌دهد به شرط تامین درصد فروش، به قیمت بالاتر از عرف خانه را به فروش برساند و از طرف دیگر به خریدار قول می‌دهد به شرط تامین درصد فروش، خانه را به قیمت کمتر از عرف معامله کند.

عادل محرمی تاکید کرد: قیمت عرف نه چیز مشخصی است و نه می‌توان از جایی آن را مطالعه کرد، بلکه توسط خود دلالان تعریف شده و در نهایت بنگاه معاملات از هر دو طرف سودهنگفتی به جیب می‌زند.

این در حالی است که سال گذشته، رئیس اتحادیه مشاوران املاک استان اردبیل از پلمب 36 بنگاه معاملات املاک در استان از ابتدای سال جاری خبر داد.

خداوردی حضرتی اظهار داشت: بیشترین میزان پلمب به دلیل عدم برخورداری از پروانه فعالیت و رعایت نکردن قوانین خرید و فروش و معاملات املاک در پی وصول شکایات مردمی بوده است.

وی افزود: 300 بنگاه املاک فاقد پروانه در سطح استان شناسایی شده که به دلیل عدم آشنایی با قوانین خود موجب نوسان قیمت‌ها در خرید و فروش و اجاره بهای مسکن می‌شوند.

از زمان اظهارات حضرتی اتفاق شاخصی در استان به منظور ساماندهی فرایند خرید و فروش مسکن صورت نگرفته و برخوردهای مقطعی به نظر می‌رسد صرفا با هدف تطمیع افکار عمومی است.

اما نفس‌های شهروندان مستاجر اردبیلی برای بهبود بازار مسکن به شماره افتاده و آرزو می‌کنند کاش هر ماه سال به جای 30 روز، 90 روز باشد تا بتوانند در کنار پول برنج و میوه، هزینه آب و برق، تعمیر کفش پاره شده، کرایه تاکسی و پول شارژ گوشی، رقمی برای اجاره بها کنار بگذارند و صدای تهدید صاحبخانه را نشنوند.

گزارش از ونوس بهنود

انتهای پیام/136/ی