نگاهی به مشکلات کسب و کار خانگی بانوان در دوران کرونا؛ مجلس و دولت تدبیری دارند؟
گروه استانها-مطالعات نشان می‌دهد که کسب و کارهای خرد غیررسمی ، به‌طور متوسط حدود نیمی از کلیه فعالیتهای اقتصادی در کشورهای در حال توسعه را تشکیل می‌دهند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اهواز، مطالعات نشان می‌دهد که کسب و کارهای خرد غیررسمی ، به‌طور متوسط حدود نیمی از کلیه فعالیتهای اقتصادی در کشورهای در حال توسعه را تشکیل می‌دهند.
دستفروشی و مشاغل خانگی با اشکال مختلف یکی از انواع اقتصادهای غیر رسمی هستند که در زنان بیشتر از مردان در جوامع محلی نمود دارد.
ویژگی این مشاغل، این است که بیش از هرچیز متکی بر مهارتهای شغلی محلی است و افراد بدون نیاز به سواد و تحصیلات می توانند نقش آفرینی کنند. برای افزایش گرایش شمارزنان به کسب و کارهای غیر رسمی در ایران دلایل متعددی ذکر میشود.
دو رقمی ماندن نرخ بیکاری در ایران و همچنین کافی نبودن درآمد افراد شاغل از عمده دلایل گرایش افراد به دستفروشی و شغل خانگی به عنوان شغل اصلی یا شغل دوم است. گرایش زنان علاوه بر اینکه به این دلایل اتفاق می‌افتد، دلایل دیگری هم دارد, که از جمله نبودن بستر مناسب برای کار انها،نداشتن فن و مهارت لازم برای شروع به شغلی جدید است .
کسب و کارهای اینچنینی زنان اگرچه جزو اقتصادهای خرد و غیررسمی محسوب میشود اما در سبدغذایی زنان سرپرست خانوار ایفای نقش رسمی و اساسی دارد .اگر دستفروشی را در استان خوزستان از کسب و کار زنان حذف کنیم ، اماری بالا از فقرا و نیازمندان خواهیم داشت که در بهترین حالت اگر در لیست دولت برای دریافت کمک بودند ، هزینه ای ماهیانه 260 هزار تومن در نظر دارد .
اما این روزها سوال این نیست که چرا زنان کسب و کار غیر رسمی دارند ، سوال این است که زنان دستفروش در ماه‌های قرنطینه و اعمال محدودیت اجتماعی چه کردند ؟ و چه خواهند کرد ؟
نماینده سابق تهران گفته است: بررسی جامع و نظرسنجی دقیقی از شرایط زندگی زنانی که مشاغل خانگی داشتند یا زنان سرپرست خانوار از شیوع کرونا، تاکنون وجود ندارد. کسب‌وکار زنان در این یک ماه تعطیل شد و این تعطیلی صرفاً به مشاغل خانگی و دستفروشی محدود نمی‌شود!
در استان خوزستان طبق آمارهای رسمی بالغ بر 33 هزار زن سرپرست خانواده وجود دارد ، زنانی که نه تماما اما درصد بالایی از انها به دستفروشی و مشاغل خانگی اتکای مالی دارند ، گفتگو با این زنان نشان می‌دهد که در تمام این ماه‌ها برای کوچکترین نیاز زندگی درگیر ساز و کارهای خیریه یا اطرافیان بوده اند و بعضا با وجود مشکلات شدید بیماری به بدهکاران مالی هم دچار شده اند.
فخریه زنی که از راه فروش سبزی در مشاغل خانگی امرار معاش میکند معتقد است که تا ماه‌ها و چه بسا تا پایان سال کسی از ما خرید نخواهد کرد ، چون خریداران رعایت بهداشت فردی می‌کنند و ما هم استاندارد بهداشتی نداریم !
یکی از معضلات دائمی در سال‌های گدشته که با وجود امار بالای مشاغل خانگی نتوانست در خوزستان حل شود، عدم تامین ساز و کار بهداشتی از سوی متولیان امر در حوزه زنان بود.
اتفاقی که به نحوی می‌توانست سبب ساماندهی بهتر این کسب و کارها در ایام اپیدمی بیماری باشد اما آنچه مسلم است در خوزستان دو رقمی بودن نرخ بیکاری در میان زنان و عدم اهتمام دولت برای ساماندهی و تامین نیازهای اشتغال و کاری زنان است ، بیان این نکته که اگر به زنان در اقتصاد غیر رسمی کمک نشود خودش بحرانی خواهند بودکه قطعا ادامه آن با آسیب های مختلف دیگر همراه خواهد بود.
آنچه در حال حاضر مسلم است تلاشی برای بهبود شرایط زنان نداریم، نه راهکاری و نه سیاست اجرایی و راهبردی که نشان از حمایت زنان در اقتصادهای غیر رسمی باشد .
امید است مجلس جدید و همچنین دولت برای بهبود شرایط زنانی که با اشتغال‌ها و کسب و کارهای خرد خود در حال گذران زندگی است هرچه زودتر وارد اقدام شوند.
گزارش از پونه پیلرام
انتهای پیام/331/ش
