همدان| عرفه؛ زلال رحمت الهی و آغوش امن خدای متعال برای بندگان

به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان،  دهه اول ذی‌الحجه، دهه بندگی و عبادت است و چه زیباست که در پایان این دهه، خداوند فرصت وِیژه‌ای برای دعا و نیایش به بندگان داده است و در روزی که حاجیان به عرفات می‌روند و در پایان اعمال حج، زلال رحمت الهی را در جان خود می‌یابند، خواست خداوند کریم این بوده که سایر بندگان در هر جایی از عالم که هستند از فیض این روز بی بهره نباشند و آنها را به دعا و مناجات با خود فراخوانده است.

دعا و مناجات با خداوند متعال مقدماتی دارد و از جمله آنها این است که با تفکر در وجود خود و جهان هستی، نیازها، ضعف‌ها، مبدأ و مقصد و وظایف خود را بشناسیم تا بدانیم چگونه با خدای خود راز ونیاز کنیم و چه بخواهیم.

از دعاهای معروف روز عرفه، دعای امام حسین( ع) در سرزمین عرفات است که سراسر اظهار بندگی و نیاز و خضوع به درگاه خداوند متعال است و آنچه امام حسین( ع) از خدا می‌خواهد نیز همگی از این نیاز و عجز انسان در مقابل خداوند ناشی می‌شود و مجموعه کاملی از دعاهای مادی و معنوی است.

حجت‌الاسلام سجاد جمشیدی در گفت‌وگو با تسنیم درباره فضیلت روز عرفه اظهار داشت: در فضیلت روز عرفه همین بس که در روایات ما آمده است اگر کسی در ماه مبارک رمضان آمرزیده نشده باشد به روز عرفه و آمرزش در این روز امیدوار باشد، چرا که روز عرفه، روز آمرزش و رحمت است و به قدری این روز اهمیت دارد که در آن، رحمت و مغفرت و آمرزش را وعده داده‌اند.

وی همچنین به بیان اهمیت دعا در این روز پرداخت و عنوان کرد: با اینکه روز عرفه از روزهای پرفضیلت سال برای روزه گرفتن است و روزه این روز، مورد سفارش و از اعمال این روز است اما گفته شده اگر روزه باعث شود انسان، حال دعا نداشته باشد بهتر است روزه نگیرد و به دعا بپردازد و دعای امام حسین ( ع) در این روز، بهترین دعاهاست.

این کارشناس مذهبی درباره ویژگی مهم روز عرفه که باعث برتری و فضیلت این روز شده است، تصریح کرد: عرفه از عرف به معنی شناخت است و می‌توان گفت روز عرفه، روز شناخت است، روز شناخت انسان و خداوند متعال که خالق انسان است.

جمشیدی درباره اهمیت خودشناسی بیان کرد: در روایتی از پیامبر اکرم ( ص) آمده است که من عرف نفسه فقد عرف ربه، یعنی هرکس خود را شناخت خدا را می‌شناسد و اگر کسی ضعف و وابستگی و فقر خود را بشناسد، خدا را خواهد شناخت و همه عرفان، همین خودشناسی است که انسان از این خودشناسی به خداشناسی می‌رسد.

وی درباره ویژگی مهم دعای عرفه امام حسین( ع) در خودشناسی گفت: اگر به دعای عرفه امام حسین( ع) هم توجه کنیم، می‌بینیم که این دعا، سرشار از انسان‌شناسی است و امام حسین( ع) در این دعا انسان را به خودش می‌شناساند که چه موجودی است و به خصوص می‌خواهد ضعف انسان را به او بشناساند.

جمشیدی افزود: این دعا، یک دعای عرفانی است که انسان با مطالعه آن متوجه می‌شود، عین ربط به خدا است و متوجه وابستگی و فقر خود به خدا می‌شود.

 وی افزود: همانطور که در قرآن کریم آمده است « أنتم الفقراء إلی الله و الله هو الغنی الحمید» همه انسان‌ها، فقیر و محتاج و وابسته به خداوند هستند و این احتیاج هم در به‌ وجود آمدن است که نیازمند خالقیت خدا برای موجود شدن هستیم و هم در ادامه زندگی است که نیازمند ربوبیت خدا هستیم.

وی با اشاره به نادرست بودن نظریه‌ خداشناسی طبیعی مبنی بر اینکه خدا جهان را آفریده و آن را به حال خود رها کرده است، گفت: انسان‌ها همواره نیازمند خداوند هستند و اگر تنها یک نعمت مانند باران و آب از موجودات جهان سلب شود، همه جهان از بین می‌رود.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: اگر کسی در روز عرفه، خود را و وابستگی خود به خدا را بشناسد، فردای این روز هم برای او عید قربان است، چون در این صورت می‌فهمد که باید ابراهیم وار خود را و تعلقات خود را  فدای محبت به خداوند کند همانطور که ابراهیم خلیل‌الله، خود و وابستگی خود به خدا را شناخته بود و تعلقات و فرزند خود را به قربانگاه برد و اگر کسی در عرفه خود را نشناسد، چیزی برای ذبح کردن در عید قربان ندارد.

وی افزود: در روز عرفه باید به عوامل رسیدن به خدا و آنچه مانع این رسیدن است، پی ببریم و اگر کسی در این روز به خودشناسی برسد، نفس خود را مانع اصلی این رسیدن می‌بیند و در عید قربان نفس خود را ذبح می‌کند و دعای عرفه امام حسین( ع) در این مسیر به انسان کمک می‌کند.

جمشیدی درباره چگونگی رسیدن به این شناخت توضیح داد: برای این منظور، باید در نفس تأمل کرد و اینکه انسان چه موجودی است و ازکجا آمده و به کجا می‌رود و در این آمدن و رفتن چه وظیفه‌ای دارد و در واقع به سیر انفسی بپردازد.

 وی بیان کرد: یکی دیگر از راه‌های شناخت انسان نسبت به خود، تفکر در دعاهایی است که از ائمه معصومین( ع) نقل شده‌اند که سیر معارف الی الله هستند و اگر کسی بخواهد خود و خدای خود را بشناسد، این مناجات و دعاهای ائمه معصومین( ع)، بسیاری از معارف و حقایق را برای انسان مشخص می‌کند و لذا در دعا خواندن نباید تنها متن عربی را بخوانیم و باید به معانی دعاها نیز توجه کنیم.

جمشیدی با اشاره به اینکه شناخت نفس در رسیدن به خداوند و شکوفایی و رشد استعدادهای انسان بسیار مؤثر است، عنوان کرد: نفس انسان مراتبی دارد که شامل نفس لوامه، نفس اماره و نفس مطمئنه است. نفس لوامه، سرزنشگر و مورد ستایش است و در صورت ارتکاب کار زشت، انسان را  سرزنش می‌کند و نفس اماره که انسان را به بدی امر می‌کند، مورد نکوهش است.

وی افزود: اگر انسان خود را بشناسد و با تهذیب نفس، بر نفس اماره پیروز شود، نفس مطمئنه او احیا می‌شود که همان نفس اباعبدالله( ع) و ائمه معصومین( ع) است و طبق آیات آخر سوره مبارکه فجر، « راضیة مرضیه » است یعنی هم خدا از او راضی می‌شود و هم او از خدا.

جمشیدی همچنین دراین‌باره تصریح کرد: بنا بر روایت پیامبر اکرم( ص)، دشمن‌ترین دشمنان انسان، نفس اوست که در وجودش قرار دارد و اگر کسی از این نفس پیروی کند، از درجه انسانیت سقوط می‌کند.

 انتهای پیام/741/ی