نیم نگاهی به «دیوار پینک فلوید» آلن پارکر

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، به نقل از نیویورک تامیز، آلن پارکر کارگردان برنده جایزه بفتا و گلدن گلوب دیشب در 76 سالگی درگذشت.

پارکر در طول مدت کاری خود برنده اسکار نشد اما برای فیلم‌ بِردی برنده هیأت داوران فیلم کن شده بود.

وی همینطور برای فیلم خاص «دیوار پینک فلوید» که بر اساس موسیقی گروه پینک فلوید بود در رسانه‌های دنیا بیشتر شناخته شد. پارکر در این فیلم که به همراه «راجر وارتز» آهنگساز ترانه THE WALL آن را ساخته بود، آنچه در این ترانه آمده بود را تصویری کرد و با کمک انیمیشن‌هایی در لابلای فیلم فضای سورئال آن را تقویت کرد.

پارکر بریتانیایی بود و از سرزمینی که برای BBC فیلم ساخته بود و از آن جایزه گرفته بود آمده بود، اما این فیلم که اساساً ضدسرمایه‌داری بود و در یک نگاه علیه ایدئولوژی حاکم بر دنیای غرب بود را بدون تعارف ساخت و در آن تاروپود باطن، مخفی و زیرین دنیای سرمایه‌داری را به رخ کشید.

پارکر فریاد خفته در انسان معاصر که دچار خفقان شده است و زیر «چکش‌»‌های سرکوب‌گرایانه نظام مصرفی امروزِ ما شنیده نمی‌شود را نشان داد. فیلم اگرچه بر اساس ترانه‌های پینک فلوید است اما خود به عنوان فیلمی مستقل توانسته بود محتوای ترانه را بازآفرینی کند.

صحنه دادگاه فیلم نمایی است از قضاوت‌های دیکتاتوری حاکم بر روزگار معاصر که مخالف خود را برنمی‌تابد. دیوار فیلم نیز اشاره و ارجاعی است به تنهایی و انزوای انسان در دنیای سرمایه‌داری که گرفتار آن شده است.

_{نمایی از فیلم «دیوار پینک فلوید»}

پینک کاراکتر اصلی فیلم در حقیقت خود نمادی می‌شود از نظام سرمایه‌داری و بی‌رحم امروز جهان و به تعبیری روح آن در کالبد وی رفته است. پینک خود بی‌رحم می‌شود و مخالفینش را برنمی‌تابد و در عالم تخیلاتش در دادگاهی حاضر می‌شود که قاضی آن با صورتی نمایش داده می‌شود که نشانه پست و سخیف بودن آن است. همه چیز با تخریب و محاکمه پینک تمام می‌شود و اینگونه پینک و دیواری که به دور خود کشیده است، نابود می‌شود. 

واترز در دنیای موسیقی امروز یکی از پرچمداران بایکوت اجرای موسیقی در اسرائیل شناخته می‌شود که بارها به همین دلیل به او اعتراض و انتقاد شده است. او همچنین یکی از معدود ستاره‌های دنیای موسیقی به شمار می‌رود که به اقدامات "سلطه‌جویانه" آمریکا در ونزوئلا و دیگر کشورهای آمریکای لاتین واکنش نشان داده است.

آلن پارکر گزیده‌ساز بود و باتوجه به تم حاکم بر فیلم‌هایش برخی او را یکی دیگر از فیلمسازان شبیه دیوید لینچ می‌دانند که روانگردانی را در فیلم‌هایش مطرح کرده است. او در کارنامه خود فیلم‌های دیگری مانند «میسیسیپی می‌سوزد» در ژانر جنایی و «بِردی» در ژانر جنگی و همینطور «قطار سریع‌السیر نیمه‌شب» در ژانر درام و داستانی دارد که جملگی جزو آثار خوب و دیدنی سینمای جهانند.

انتهای پیام/