پاسداشت شهدای سلامت |تکریم ویژه ایثارگران در عرصه قیامت
این روزها در عین حال که در سوگ شهادت مدافعان سلامت نشستیم، قلبمان به پشتوانه اعتقادات ناب دینی آرام میشود که همان پاداش اُخرویِ وعده داده شده خداوند برای ایثار و جانبازیِ مجاهدان راه خداست.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، این روزها در عین حال که در سوگ شهادت مدافعان سلامت نشستیم، قلبمان به پشتوانه اعتقادات ناب دینی آرام میشود که همان پاداش اُخرویِ وعده داده شده خداوند برای ایثار و جانبازیِ مجاهدان راه خداست، ارزشی که برخاسته از وجدانهای بیدار و فطرتهای پاک الهی است، زیرا فردی که پا در میدان ایثار میگذارد، همچنان که پشت پا بر تمام آمال و خواستههای دنیوی خود زده، قلب خویش را پیوند به نور فطرت الهی میزند.
چه بسا افرادی که دم از ایثار زدند،اما در میدان عمل از تن دادن به آن سر باز زدند و چه بسیار افراد بیادعا و گمنامی که خداوند آنها را در میدان ایثار قرار داد و آنها نیز مشتاقانه به این دعوت الهی لبیک گفتند و تا پای جان در این مسیر استوار ماندند؛ برخی در این میدان باقی ماندند، اما برخی در بین راه جان خویش را فدای ارزشهای الهی کردند.
وجود زیباییهای ایثار سبب شده آیات و احادیث متعددی درباره این ارزش الهی از ائمه علیهمالسلام صادر شود. به عنوان نمونه امیرالمؤمنین علیهالسلام در روایتی در اهمیت ایثار فرمود: «برترین عبادت و شکوهمندترین آقایى است؛ الإِیثارُ أفضَلُ عِبادَةٍ و أجَلُّ سِیادَةٍ.» (غرر الحکم، ص61) و نیز پیامبر صلی الله علیه و آله در روایتی خطاب به امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمود: «اى على، چون روز قیامت شود ، منادى از میان عرش ندا مىدهد: کجایند دوستداران على و کسى که دوستش مىدارد؟ کجایند آنان که به خاطر خدا با یکدیگر دوستى مىورزیدند؟ کجایند آنان که براى خدا به یکدیگر بذل و بخشش مى کردند؟ کجایند ایثارگران؟ أَیْنَ الْمُؤْثِرُونَ عَلَى [فی] أَنْفُسِهِم ... «بیمى بر شما نیست و اندوهگین نمىشوید؛ لا َخَوْفٌ عَلَیْکُمْ وَ لاَ أَنتُمْ تَحْزَنُونَ(الأعراف 49)» کجایند همرهان پیامبر، محمّد؟ آسوده خاطر باشید و شادمان «شما و همسرانتان، شادمانه به بهشت درآیید؛ اِئمِنوا و قَرّوا عَینا «ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَ أَزْوَاجُکُمْ تُحْبَرُونَ(الزخرف70)» (تفسیر فرات کوفی، ص408)
نکته آخر اینکه شاید بتوان گفت ایثار ارزشی نیست که ناخودآگاه در فردی ایجاد شود بلکه وجود پیشزمینههای معنوی او را به این سمت سوق میدهد و به مرور زمان سبب میشود چنین فردی توفیق قدم نهادن در این مسیر را بیابد؛ معمولاً کسانی که اهل ایثارند، در طول زندگی گمناماند و بیشتر از آنکه اهل شعار باشند، اهل عملاند و بیشتر از آنکه با زبان ایثارشان را ابراز دارند، با قلب به دنبال خواسته خویش و مترصد فرصتی برای تاختن در مسیر ایثارند.
انتهایپیام/