پیام‌های غدیر|روز غدیر در آیینه دعای ندبه
از سیر دعای ندبه درمی‌یابیم غدیر آمد تا آموزه‌های انبیاء را جامه عمل بپوشاند و بشریت را عملاً تحت ولایت ولیّ عالم یعنی امیرالمؤمنین و از طریق صراط مستقیم به سوی اهداف الهی سوق دهد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا دعای ندبه در بین هزاران ادعیه‌ای که از اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) صادر شده جایگاه ویژه‌ای دارد؛ این دعا که منسوب به امام صادق(ع) است، فلسفه بعثت پیامبران و اوصیای پیامبران را از منظر تحقق وعده‌های خداوند در آخرالزمان و بعد تشکیل حکومت امام زمان(عج) در عصر ظهور معرفی می‌کند.
در واقع حضرت در این دعا سیر تاریخ بشریت را در راستای برنامه‌ای دقیق و با محوریت ائمه(ع)، انبیاء و اولیای الهی تا عصر ظهور امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه) معرفی می‌کنند. در این سیر، هر یک از انبیاء به ویژه رسولان اولوالعزم قسمتی از پازل این برنامه را تکمیل کردند. به عنوان نمونه امام صادق(ع) پس از بیان برخی مأموریت‌ها و ویژگی‌های انبیا وقتی به ماجرای بعثت رسول گرامی اسلام(ص) می‌رسند، می‌فرمایند «إِلى أَنِ انْتَهَیْتَ بِالْأَمْرِ إِلى حَبیبِکَ وَ نَجیبِکَ، مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ؛ این امری که پیامبران و رسولان در پی آن بودند، به حبیب و برگزیده‌ات محمد(ص) ختم شد» سپس بر اساس آیه 9 سوره صف، وعده خداوند نسبت به غلبه دین خداوند بر تمام ادیان در آخرالزمان را معرفی می‌کند و می‌فرماید: «وَ وَعَدْتَهُ أَنْ تُظْهِرَ دینَهُ عَلَى الدّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ؛ و به او پیروزى دینش را بر تمام ادیان عالم به رغم کراهت مشرکان وعده فرمودى.»
در سیر دعای ندبه به ماجرای غدیر می‌رسیم؛ مسئله‌ای که نقش کلیدی در حرکت تاریخی انبیاء و رسولان به سوی تمدن مهدوی بر عهده دارد؛ امام صادق علیه السلام در این بخش از فراز دعای ندبه می‌فرمایند:
فَلَمَّا انْقَضَتْ أَیَّامُهُ أَقَامَ وَلِیَّهُ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ صَلَوَاتُكَ عَلَیْهِمَا وَ آلِهِمَا هَادِیاً، إِذْ كَانَ هُوَ الْمُنْذِرَ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ، فَقَالَ وَ الْمَلَأُ أَمامَهُ: مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ، اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ، وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ، وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ، وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ، وَ قَالَ: مَنْ كُنْتُ أَنَا وَلِیَّهُ فَعَلِیٌّ أَمِیرُهُ، وَ قَالَ: أَنَا وَ عَلِیٌّ مِنْ شَجَرَةٍ وَاحِدَةٍ وَ سَائِرُ النَّاسِ مِنْ أَشْجَارٍ شَتَّى.
آنگاه که روزگار آن پیامبر (ص) به انتها رسید، ولیّ خود علی بن ابیطالب (درود تو بر آن دو و خاندانشان باد) را برای هدایت برگماشت، چراکه او بیم‌دهنده و وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ؛ برای هر قومی راهنما بود، (اشاره به آیه 7 سوره هود) پس در حالی که انبوهی از مردم در برابرش بودند فرمود: هر که من ولیّ او بودم، پس علی ولیّ اوست؛ خدایا دوست بدار کسی که علی را دوست دارد و دشمن بدار کسی را که دشمن علی است و یاری کن هرکه او را یاری کند و خوار کن هرکه او را وا‌گذارد و فرمود: هر که من ولیّ او بودم، پس علی امیر اوست و فرمود: من و علی از یک درختیم و سایر مردم از درخت‌های گوناگون‌اند.
وَ أَحَلَّهُ مَحَلَّ هَارُونَ مِنْ مُوسَى، فَقَالَ: أَنْتَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِیَّ بَعْدِی
و جایگاه او را نسبت به خود همچون جایگاه هارون به موسی قرار داد و به او فرمود: تو نسبت به من به منزله هارون نسبت به موسایی، جز اینکه پس از من پیامبری نیست.
بنابراین از سیر دعای ندبه در می‌یابیم غدیر آمد تا آموزه‌های انبیاء را جامه عمل بپوشاند و بشریت را عملاً تحت ولایت ولیّ عالم یعنی امیرالمؤمنین و از طریق صراط مستقیم به سوی اهداف الهی سوق دهد.
انتهای‌پیام/
