روایت آزاده اردستانی از دوران اسارت / سربازان عراقی با کابل و لوله پلاستیکی بی‌جهت کتک‌مان می‌زدند
گروه استانها - آزاده دفاع مقدس اردستانی با بیان اینکه اسارت یک توفیق بود، گفت: به گذشته خود افتخار می‌کنم و هیچگاه پشیمان نیستم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردستان، 26 مرداد ماه آغاز بازگشت دلیرمردان آزاده به میهن اسلامی در سال 1369 بود و موهبتی وصف‌ناپذیر که شادی‌های فراوانی را با دل‌های بسیاری همراه کرد و موجب غرور ملی مردمان کشورمان شد.
این روز که به نام روز آزادگان در کشور نامگذاری شده است یادآور سال‌ها تحمل شکنجه و دوری عزیران کشورمان در بند رژیم بعث عراق است و صبوری خانواده‌های این عزیزان در دوران اسارت مایه افتخار کشور عزیزمان ایران است.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در این خصوص فرمودند که مسأله اسارت طولانى فرزندان این ملت به نوبه خود امتحان دیگرى بود که ملت ما با موفقیت آنرا به انجام رسانده و اسراى ما همانند ملت ایران، از خود آزادمردى نشان دادند و سرانجام با موفقیت و سرافرازى به وطن بازگشتند.
محمدعلی ملائی یکی از آزادگان بسیجی که در زمان اسارت 20 سال سن داشته است؛ وی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم ضمن اشاره به 26 مرداد سالروز بازگشت آزادگان به میهن اسلامی اظهار داشت: خدا را شکر که غم، اندوه و اسارت را از دل ما برطرف شد و خدای ما شکور و مهربان است.
وی افزود: بنده متولد 1340 هستم که از تاریخ 21 اسفند سال 61 تا 28 مرداد 69 به مدت هشت سال و سه ماه و هشت روز در اسارت بودم و در منطقه عملیاتی شلمچه یا همان بیت المقدس اول و در آزادی خرمشهر به اسارت نیروهای بعثی عراق درآمدم.
آزاده دفاع مقدس اردستانی گفت: چون تراکم نیروی عراق بیشتر در مرز شلمچه بود و باعث می‌شد که احتمالا محاصره خرمشهر شکسته شود هر شب و بعضا هردو شب یکبار یک گروهان را برای درگیری با عراقی‌ها اعزام می‌کردند که آن‌ها متوجه نشوند که ایران در این منطقه نیرو ندارد تا بتواند محاصره خرمشهر را کامل کند.
ملائی ابراز داشت: بنده یکی از همین افراد اعزامی بودم که درگروهان بشیر از تیپ 25 کربلای اصفهان اعزام شدیم که در ساعت 12 شب و نزدیک خاکریز عراقی‌ها از ناحیه کتف و قسمت ران پا مجروح شدم و تا روز بعد ساعت سه بعد از ظهر به همین حالت افتاده بودم تا عراقی‌ها سر رسیدند و با زدن تیر خلاص به زخمی‌های ایرانی از آن‌ها عبور می‌کردند که تیری که سمت من شلیک شد به سنگی خورد و کمانه کرد و چون خدا خواسته بود که بنده زنده بمانم من را با خود بردند.
وی بیان کرد: از زمان اسارت به مدت یک هفته از این قرارگاه به آن بیمارستان ما را جابه‌جا می‌کردند تا نهایت ما را به بغداد بردند و در اردوگاهی بنام اردوگاه عنبر اسکان دادند که با توجه به مجروحیت اذیت زیادی نکردند اما اسرا را در تونل مرگ که در حمامی بود توسط سربازان با کابل کتک می‌زدند.
این آزاده دفاع مقدس اردستانی تاکید کرد: در هر آسایشگاهی 50 نفر را اسکان دادند که تقریبا هر نفری نصف پتو به او تعلق می‌گرفت و اسرا در هفته‌های اول واقعا نگران بودند و در این اردوگاه سربازان عراقی با کابل و لوله پلاستیکی بی‌جهت به اسرا کتک می‌زدند.
ملائی تصریح کرد: بنده بعد از اسارت با توجه به بیماری که داشتم در سال 74 موفق شدم در دانشگاه و رشته علوم فقه قبول شوم و در سال 78 فارغ‌التحصیل شدم و بعد از آن فوق لیسانس رشته علوم و حدیث قبول شدم و در آموزش و پرورش به عنوان امور تربیتی و مدرس دینی و قرآن تدریس کردم و در حال حاضر اشتغال جانبازی دارم.
وی گفت: بنده انتظارت آنچنانی از مسئولان ندارم ولی اکثر آزادگان در زمان آزادی وعده‌هایی را از مسئولان دریافت کردند که بعضی از آن‌ها عملی نشد و خانواده‌ها الان با هزینه‌های گزاف زندگی و بیکاری فرزندان روبرو هستند و عدم تامین توانایی هزینه‌های بیماری آن‌ها را اذیت می‌کند که باید توجه ویژه‌ای به آن‌ها شود.
آزاده دفاع مقدس افزود: بنده از گذشته خود به هیچ وجه پشیمان نبوده و افتخار می‌کنم و این را توفیق می‌دانم که جوانی خود را در راه جهاد در راه خدا و خدمت به بندگان خدا و در دفاع از مردم کشورمان و از مسلمین جهان بوده و مایه افتخار است و برای یک لحظه پشیمان نیستم.
انتهای پیام/802/ ت
