گزارش| یک نامه سرگشاده و اختلاف در صف هواداران اردوغان
اختلاف نظر نویسنده مشهور اسلامگرای ترکیه با حزب عدالت و توسعه بر سر مفاد قرارداد اجتماعی استانبول، بُعد جدیدی از جامعه شناسی سیاسی حزب عدالت و توسعه را به نمایش گذاشته و نشان می‌دهد که برخی از هواداران سنتی اردوغان و آکپارتی، می‌توانند دردسرساز شوند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ظاهراً حواشی زرد و دردسر روزنامه‌ها و رسانه‌های طرفدار حزب عدالت و توسعه، هر روز به شکلی، دامن رئیس جمهور و حزب حاکم ترکیه را می‌گیرد.
همین چند روز پیش بود که مجله «گرچک حیات» از رسانه‌های خانواده آلبایراک، با طرح موضوعی به نام ضرورت تاسیس مجدد نظام خلافت در ترکیه، موجب واکنش تند و ارسال صدها هزار توییت مخالف شد و سران حزب عدالت و توسعه را وادار به توضیح کرد.
حالا هم یکی دیگر از روزنامه‌های وابسته به اتاق فکر آکپارتی دردسرساز شده و ستون‌نویس این روزنامه حرف‌هایی زده که شاخه‌های زنان حزب عدالت و توسعه در 81 استان ترکیه از او شکایت کرده‌اند و این موضوع، جنجال بزرگی به پا کرده است.
هجوم زنان هوادار آکپارتی برای اقامه دعوی در دادگاه، در دل قلم به دست هوادار اردوغان وحشت انداخته است.
این ستون‌نویس مشهور که گمان می کرد به خاطر طرفداری از اردوغان، رویین تن شده یا زره پولادین بر تن دارد، به ناگهان در میانه میدان خود را تنها دیده و از این می‌ترسد که به خاطر بیانات تند و تیز خود، به زودی به زندان برود. لذا راه چاره را در این دیده که نامه سرگشاده‌ای خطاب به اردوغان بنویسد و از او درخواست مداخله کرده و امان بخواهد.
انتشار نامه سرگشاده این روزنامه‌نگار که همه او را به عنوان طرفدار دوآتشه اردوغان و حزب حاکم می شناسند، توجه رسانه‌های ترکیه را به سوی خود جلب کرده است.
دلیپاک کیست؟
عبدالرحمان دلیپاک 71 ساله در عثمانیه به دنیا آمده است. اگر چه مانند فرزندان بسیاری از خانواده‌های محافظه‌کار ترکیه، در دبیرستان دینی موسوم به امام خطیب درس خوانده اما در دوران دانشگاه، سر پر سودایی داشته است.
او در آغاز در دانشگاه استانبول به دنبال زبانشناسی تاریخی فارسی و عربی رفته، سپس آن رشته را در نیمه راه رها کرده و ورزنامه‌نگاری خوانده است.
پس از فارغ‌التحصیلی، نشریه‌ای راه اندازی کرده که نتیجه لازم را به دست نیاورده و او ناچار شده به عنوان مامور قرائت کنتور برق مشغول به کار شود.
پس از مدتی، سراغ ورزش رفته و توانسته نام خود را در سطح یک مربی حرفه‌ای رشته جودو، مطرح کند. اما نتیجه دلخواه را در عالم جودو نیز به دست نیاورده و دوباره به دنیای رسانه بازگشته است.
او در دهه نود در چندین روزنامه و مجله قلم زد تا این که بالاخره در ینی آکیت ماندگار شد. علاوه بر ستون‌نویسی جنجالی در این روزنامه محافظه‌کار، همواره در چندین شبکه تلویزیونی هم به عنوان مجری و کارشناس حضور داشته و در بسیاری از شهرهای ترکیه به طور مرتب به عنوان سخران محافل دینی پشت تریبون رفته است.
دلیپاک چه گفته بود؟
عبدلرحمان دلیپاک که قبل از تغییر نظام سیاسی ترکیه، به طور آشکار از ایده تاسیس خلافت دفاع کرده و در چند سلسله یادداشت، مشکل اصلی ترکیه را در نابودسازی نظام خلافت دیده بود، همواره با نوشته‌های جنجالی، توجه همه را جلب کرده است.
اتفاقاً او چندین مطلب علیه فساد و رانت مالی در حزب عدالت و توسعه نیز نوشته و بسیاری از سران این حزب را رنجانده است. چندی پیش هم در یک یادداشت تند، خطاب به اردوغان نوشت: «مگر تنها مسئولیت و ماموریت ما این است که کاری کنیم قدرت در دستان شما بماند؟»
حتی آتاتورک هم از حملات دلیپاک بی‌نصیب نمانده و او در یکی از سخنرانی‌های خود به تندی به آتاتورک تاخته و گفت:«آتاتورک در طول عمرش همواره نظامی بوده است. حقوق ماهیانه نظامیان هم که مشخص است. خوب...یکی به من بگوید آن همه ثروت و سرمایه را از کجا آورد؟»
این تحلیل گر روزنامه ینی آکیت، به مباحث اجتماعی و فرهنگی نیز ورود کرده و چندی پیش به تندی به «قرارداد استانبول» تاخت.
«قرارداد استانبول» در واقع یک قرارداد اجتماعی است که درسال 2011 میلادی از سوی چند کشور اروپایی متن آن تدوین شده و در استانبول به امضا رسیده و دولت ترکیه نیز پایبندی خود را به آن اعلام کرده است.
در این سند، هر گونه خشونت علیه زنان منع شده و مجازات‌های سفت و سختی برای خاطیان در نظر گرفته شده است.
اما حالا برخی از تندروهای محافظه‌کار، معتقدند که این سند، نه تنها موجب تقویت فمینیسم و لطمه زدن به بنیاد خانواده شده بلکه راه را برای ترویج همجنسگرایی نیز هموار کرده و ترکیه باید هر چه سریع‌تر از این سند خارج شود.
این در حالی است که قتل، خشونت و کتک‌کاری علیه زنان در ترکیه یک معضل اجتماعی و فرهنگی بسیاری جدی است و فعالان حوزه‌های اجتماعی و حقوق زنان، بر این باورند که خروج از چهارچوب تعهدات قرارداد استانبول، خشونت علیه زنان و دختران را به شکل فزاینده ای بیشتر خواهد کرد. یکی از نویسندگانی که در این مورد قلم زده، دلیپاک است که در پاسخ به برخی از زنان آکپارتی در عالم توییتر، آنان و زنان طرفدار این سند را به شکل بی محابا مورد خطاب قرار داده و همه را «فاحشه» دانست.
زنان آکپارتی هم تصمیم به شکایت گرفتند و در تمام 81 استان ترکیه، علیه دلیپاک اقامه دعوی کردند و بعید نیست که با توجه به تعدد شاکیان و چراغ سبز حزب، دلیپاک، به زندان انداخته شود.
حالا باید گفت اختلاف نظر نویسنده مشهور اسلامگرای ترکیه با حزب عدالت و توسعه بر سر مفاد قرارداد اجتماعی استانبول، بُعد جدیدی از جامعه شناسی سیاسی حزب عدالت و توسعه را به نمایش گذاشته و نشان می‌دهد که برخی از هواداران سنتی اردوغان و آکپارتی، می‌توانند دردسرساز شوند.
دلیپاک و ترس و تهدید همزمان
عبدالرحمان دلیپاک، چند روز پیش به شکل آشکار، حزب عدالت و توسعه را تهدید و در چند توییت اعلام کرد:«اگر با من برخورد کنید، در انتخابات دچار مشکل خواهید شد.»
اما ظاهراً این تهدید، مبنایی جز یک بلوف ساده نداشت. چرا که حالا دلیپاک با انتشار نامه ای سرگشاده، نشان داده که حسابی ترسیده و قافیه را باخته است.
او در این نامه از این موضوع خبر داده که طی چند روز گذشته، نامه‌ای را به دست حسن دوغان منشی مخصوص اردوغان رسانده و در آنجا توضیح داده که منظورش چه کسانی است.
دلیپاک همچنین بارها با خواهش و تضرع از اردوغان درخواست کرده که شخصاً ویدیو سخنان او را ببیند تا بفهمد که دشمنان را هدف گرفته و منظورش آکپارتی نبوده است!
وی همچنین اعلام کرده که منظورش از فاحشه، همه زنان طرفدار سند استانبول نیست بلکه می‌خواسته فقط به همجنسگرایان حمله کند.
آیا آکپارتی در آستانه تغییر فکری است؟
جالب اینجاست که دختران شخص رئیس جمهور و بسیاری از زنان مشهور حزب عدالت و توسعه، از قرارداد استانبول حمایت می‌کنند و به جرات می‌توان گفت، این نخستین بار است که در میان جامعه محافظه‌کاری که به حزب عدالت و توسعه رای می‌دهد، بین یک گروه اکثریت بزرگ و یک گروه اقلیت کوچک، بر سر یک موضوع اجتماعی و فکری واحد، دو نگرش کاملاً متفاوت و ضد هم وجود دارد.
از دیگر سو، این نکته نیز مهم است که در اغلب حوزه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، بین محافظه کاران و لاییک - کمالیستها، شاهد دوقطبی و جبهه‌بندی هستیم، اما در موضوع مهمی همچون قرارداد استانبول، همه مانند هم فکر می‌کنند.
آیا دلیل این امر، تنها به اهمیت موضوع زنان و ضرورت توجه به آسیب مهمی به نام خشونت علیه زنان باز می گردد؟ پاسخ این است: خیر. مساله فقط این نیست.
در بافت و ساختار جامعه‌شناسی سیاسی حزب عدالت و توسعه نیز تغییرات مشهودی به وجود آمده و حالا بسیاری از هواداران این حزب، خواهان آن هستند که علایق سیاسی خود را زیر سرفصلی همچون «محافظه‌کاری دموکرات و حقوق‌محور» بازتعریف کنند و نشان دهند که برخلاف تصور مخالفین کمالیست خود، به شکلی زندگی نمی‌کنند که با برچسب «ارتجاع» و «عقب‌ماندگی» آنان را به حاشیه برانند.
خودزنی با رسانه
در پایان باید گفت: اگر چه ماشین رسانه‌ای و تبلیغاتی عظیم آکپارتی در این دو دهه، همواره در به قدرت رساندن اردوغان و حفظ موقعیت او و یارانش نقش ویژه‌ای ایفا کرده، اما حالا بسیاری از این گروه‌های رسانه‌ای، در عمل به یک بار سنگین و یک منبع دردسر تبدیل شده‌اند و افرادی نظیر کمال اوزر، ابراهیم کاراگول، مهمت متین ار و عبدالرحمان دلیپاک که خود را کاتولیک‌تر از پاپ می‌دانند، اردوغان و آکپارتی را در ادامه راه، با موانع تازه‌ای روبرو کرده‌اند.
انتهای پیام/
