یادداشت| تکرار حادثه یا سناریوی جدید در مرزهای لبنان

ساعات پایانی سه شنبه شب گذشته،  یکبار دیگر مرز جنوبی لبنان و فلسطین اشغالی با آتش باری متفاوتی از نمونه چند هفته قبل در فاصله بین جاده بین «میس الجبل» و «حولا» و سپس در اطراف روستای «عیترون» و تپه‌های «کفرشوبا» در حاشیه مزارع «شبعا» ثبت شد و از سوی مقامات نظامی صهیونیستی اینگونه عنوان شد که تلاش برای نفوذ یک تیم عملیاتی از فنس‌های مرزی را پاسخ داده است. سپس ادعا شد که در منطقه نفوذ، به نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی تیراندازی شده  و فردی از آنان زخمی شده است. اخباری منتشر شده که از سوی لبنان ، شلیک تک تیرانداز به سوی محل استقرار نیروهای صهیونیستی صورت گرفته است و لذا در رخداد سه شنبه شب ، ارتش صهیونیستی با گلوله‌های فسفری و آتش زا ، نه تنها محل ادعای نفوذ ، بلکه در شعاعی فراتر از آن ، روستای عیترون و تپه‌های کفرشوبا  نیز هدف این آتش باری قرار گرفت که خسارتی نیز در برداشت و نکته جالب اینکه پس از ساعاتی از این نمایش نظامی، توقف عملیات از سوی صهیونیست‌ها نیز اعلام شد.

در ماهیت شناسایی از این حادثه نظامی ، دو تفسیر وجود دارد. تفسیر اول معتقد است که این بار نیز صهیونیست‌ها که در کابوس واکنش مجازاتی حزب الله و اجرای قاعده درگیری بازدارنده ، به سر می‌برند و شرایط فوق العاده در مناطق و شهرک‌های صهیونیست نشین ادامه دارد به توهم یک اقدام از سوی حزب الله، با دستپاچگی اقدام به شلیک و آتشباری و تلاش کردند با گزاره‌های موهوم آن را توجیه کنند. حال آنکه همانگونه که روزنامه «یدیعوت آحارانوت» به کنایه اعلام کرد ،  باید منتظر بیانیه حزب الله باشند تا واقعیت آن را درک کنند!!

روایت و تفسیر دوم این است که نتانیاهو در ایام دشواری در  رژیم صهیونیستی به سر می برد و ائتلاف حکومتی‌اش با حزب آبی و سفید که تصویب بودجه به مشکلی جدید بین آنها تبدیل شده ،  با سرعت بیشتری به سمت مرحله چهارم انتخابات زود هنگام پارلمانی پیش می روند و با وجود نمایش مضحک عادی سازی روابط با امارات که توسط ترامپ و کوشنر برای او تدارک شده تا فضای داخلی رژیم صهیونیستی را به نفع خود سامان داده و رای کسب نماید و متقابلا نتانیاهو و لابی صهیونیستی در کنار ترامپ قرار گرفته و وزن انتخاباتی ترامپ را بیشتر کند، تنها مسئله‌ای که می‌تواند حباب آرزوهای نتانیاهو را از بین ببرد، واکنش مجازاتی حزب الله لبنان است که بر اساس قواعد درگیری خود با صهیونیست‌ها اعلام کرده است که با شهادت مجاهد «علی کامل محسن» در سوریه باید در اضطراب به سر ببرد.

لذا نتانیاهو که همزمان با حادثه سه شنبه شب گذشته ، همراه همسرش در یک بازدید تفریحی از مناطق شمال فلسطین اشغالی به سر می‌برد، سناریویی طراحی کرده‌اند که با ساخت یک درگیری مصنوعی، قواعد جدیدی از درگیری نظامی را به حزب‌الله تحمیل و حزب الله را مجبور کنند تا از مجازات خود دست کشیده و یا حداقل آن را به ماههای پس از انتخابات و پارلمانی اسرائیل موکول کند. به همین دلیل در حادثه شب سه شنبه گذشته ،از بمب‌های آتش زا و فسفری و بر خلاف همه درگیری‌های گذشته ، دامنه آتش باری خود را در مناطق غیرمرتبط با نقطه ادعایی برای نفوذ قرار داده و مشت آهنین نشان دهد!! و با اعلام جعلی یک زخمی !! وانمود کنند که پاسخ حزب الله انجام شده است.

اگرچه  سخنان سید حسن نصرالله به مناسبت عاشورای حسینی ، نکات اصلی این حادثه را بیان و تاکید کرد که فریبکاری صهیونیستها و نمایش جنگی آنها بی اثر است و پاسخ حزب الله قطعی است، ولی به نظر می رسد نتانیاهو مطابق تفسیر دوم، سعی کرد، همانگونه که عادی سازی روابط با صهیونیست‌های نقابدار عرب را یک سیاست خارجه موفق نشان دهد، می‌کوشد تا این رژیم را در مقابل اصلی ترین چالش و نگرانی رژیم صهیونیستی «قدرتمند و دست برتر» معرفی نماید. البته بجای لبنان برای غزه شاخ وشانه می‌کشند!!

آنچه از سال 2006 و شکست صهیونیست‌ها در جنگ 33 روزه به یک فوبیا(ترس) در جامعه صهیونیستی تبدیل شده است این است که این جامعه، اعتماد خود را به اقتدار ارتش و حکومت برای تامین امنیت آنها از دست داده و لذا منحنی چالش‌های گوناگون در این جامعه و طی 14 سال گذشته به شدت گسترش و افزایش نشان می‌دهد و بخش مهمی از گزارش‌های رسانه‌های صهیونیستی تاکید دارند که نخبگان و تحصیل کرده‌های جوان در جامعه صهیونیستی ، مهاجرت معکوس را گزینه اصلی خود می‌دانند.

هیبت و مصداقیت حزب‌الله تا آنجا بر جامعه صهیونیستی سایه افکنده است که روایت دستگاههای رسمی اسرائیلی در خصوص حوادث نظامی به ویژه آنچه به حزب‌الله مرتبط باشد را نمی‌توانند باور کنند و لذا روزنامه دست راستی «یدیعوت آحارونوت» کشف ماهیت رخداد سه شنبه شب را منوط به موضع و بیانیه رسمی حزب الله می‌داند.

محاسبات استراتژیک رژیم صهیونیستی با تمام رانت‌هایی که از آمریکا و برخی کشورهای غربی و یا حاکمان نقابدار عرب دریافت می کند، سیر اعتماد سازی برای حاکمان و جامعه صهیونیستی تولید نکرده و سال جدیدی میلادی را برای خودشان، نگران کننده ارزیابی می‌کنند و یکی از دلایل رفتارهای عجولانه برای عادی سازی روابط با امارات و برخی از کشورهای عربی و یا تلاش برای پیروزی سازی مصنوعی و مورد حمایت از سوی آمریکا و یا اضطراب در مرزهای فلسطین اشغالی با لبنان را ، باید اینگونه تحلیل کرد که صهیونیست‌ها روزهای پایانی ریاست ترامپ را، فرصت طلایی و غیرقابل تکرار در تاریخ خود و یا روابط با آمریکا می‌دانند و دوشیدن آمریکا را در این روزها، ضروری می‌پندارند.

با اینحال ،همانگونه که سید حسن تاکید کرد ؛ سایه هیبت حزب الله بر جامعه صهیونیستی و مقامات صهیونیستی و به اصطلاح روی یک "شصت پا ماندن" نظامیان آنها در مرز لبنان ، بخشی از مجازات آنهاست که به خودی خود آنها را فرسایش می دهد و وقتی مثل موش ، از سوراخ های جان پناه خود خارج شوند ، شکار خواهند شد . تاوان دادن صهیونیستها در قبال هر تجاوز و قتل ، قاعده ایست که از سال 2006 وجنگ 33 روزه پا برجاست و هر لحظه با اقتدار اجرا خواهد شد.

  به همین دلیل سرتیپ ارتش اسرائیل ، موشه چیکو تمیر اعلام کرد؛ اگر حزب الله می خواست عملیاتی را انجام دهد ، موفق می شد ، اما در حال حاضر فقط می خواهد که ارتش "اسرائیل" و شهرک نشینان را دیوانه و آنها را سردرگم کند.

«هادی محمدی» کارشناس ارشد مسائل منطقه

انتهای پیام/